Der Mariar Titz uch senj Fraa, det Zirr, huadden en griißen Gebëuernhoof. Amdåt haulte` sa uch en Mågd, det Liso. Dåt kuum ëus Bulkesch.
Un em Dååch kuum det Zirr zem Titz end säät:
"Host te gehiirt, dått det Liso schwonger ias?"
"Dåt ias senj Zedaun", umfert der Titz.
"Awer em tuschelt ian der Gemiin, dått det Käntch vun dir ias!", reecht sich det Zirr åf.
"Dåt ias menj Zedaun", kuum et vum Titz.
"Wunn dåt währ ias, schmeißen ich mich ian de Kiakel!", fiëng det Zirr un ze kreische`.

"Dåt ias denj Zedaun", säät der Titz end giëng ian de Stuall.