Katharina Kessel
![Katharina Kessel](/daten/grafik/kessel.jpg)
Katharina Kessel, geb. Moser
Geboren 1946 in Paßbusch, gelebt auch in Weilau, Grundschullehrerin in Weilau, Aussiedlung 1984, wohnt in Nürnberg.
Link zum Video
Kristof, der Spaßvogel
Der Kristof wår a Musikant,
a Spaßvogel, wai em saln fandt. [selten]
Wår evangelesch, riëd gaut sochsesch,
a låstich Kärl, am konnt vil låche.
Der Kristof, diër wår a Zegu,
for Spaß wår hië gaut zem beku.
Der Gruiße huet hië amol gesoot: [Großmutter]
„Walt Ihr hirn, wai em Eich kloot?“ [Euch; (rituell) klagen]
De Gruiße huet sich iwerluecht
und dem Kristof gi de Muecht.
Hië maußt nou nur de Zäit noch fann,
dått ålles konnt gelang.
Det wår Wanter, nåß och kålt, [es war]
ånd och dånkel iwerål.
Det Elektresch wår noch nast,
der Lotiërn wår åf der Hast. [die Laterne; Veranda]
Nat a jeder hått uch diën,
derfu wann mir gläich riën. [wollen]
Bai’n Zeguin huet e gefählt, …
nat det änzich ander Wält.
Der Kristof holt aran de Letter, [Leiter (geholt, „angekleidet“)]
zäicht er u der Gruiß ihre Zwetter,
dai liëcht hië nau an Gruiß ihr Bat,
mat der Dak hesch zaugedakt.
De Gruiße såz rauhich hander dem Omm, [saß, Ofen]
det Riën och Weggeln wårn verbonn. [Reden, Bewegen verboten]
Se wår mat viel Gräd zaugedakt, [vielen Kleidern]
maußt nur noch hirn, wåt hai geschaiht.
Der Kristof as gång vor u’t Haus [vors ]
ånd huet gekrasche [? ånd a kreesch]:
„Ale, Karlincha , ale, Mitzi, muljal e Mámi ! ̶
Zehalf, Karlintche, zehalf, Mitzi, de Gruiße as gestorem!“
Durtäos – stockdonkel, wai am Såck!
Ånd de Zeguin säi äosgeråckt,
durich Schnie och Wåsser iwern Gruem,
ålt ender huet och maiße buen. [manch einer; baden]
Nau wårn sai nåß och voller Muer,
zem Kristof stirm sai ålle duer. [stürmen]
A gruiß Gejoomer och Gekloo,
bas sai båld häser säi geworn.
Baim Bat måcht sich der Kristof breet, [machte sich breit]
naimest konnt saih, wai et dou steht.
Geklout huet hië nur ånne Zährn ,
de Åndern konn nammi berän. [nimmer aufhören]
Åf ämol hirt hië platzlich åf:
„Laiw Gruiße, stoht nau wider åf!
Det huet gelångt, det Kräische och Kloo:
Asu as et, wunn Ihr maißt goh.“
Wai et dem Kristof as argång,
måcht Ich nau salwest de Gedång!
Dat wår dau an besånder Nuecht,
a Spaß vu Kristof sänder Uert.
» Übersicht Mundartautoren
Gefördert aus Mitteln des Bayerischen Staatsministeriums für Arbeit und Soziales, Familie und Integration.