De Mäcken
Un em Dauch hatt det Mariarmai Besäck eus Medwesch: En Fränjdän vu` senjer Säster wūl sähn, wä det Liëwen af der Gemīn esi äs...
Äm en Zekt mosst de Städderän af de Sekt. Det Klō wor nor en puer Meter vun der Kuchel entfärnt, alsi hatt dä Noblän net färr ze gohn.
Nodiëm sä sich entlädicht hatt, erschinn se wedder end frocht de Heushärrän:
"Frä Sifft, mir äs afgefållen, datt et af Ärer Toalett sihr vill Mäcken gitt. Stīrt Sä dat net?"
Det Mai feng un ze grinsen:
"Em miëss nuer wiasse`, wunnie em åf`t Klō giht."
"Kenne` Sä mir det ewenich neher erklēren", wanjdert sich de Städderän.
"Frialech kūn ech dåt", infert det Mai," mir gähn ängghë zwiaschen Zwiëlf uch Ihnt åf den Thrīn, dänn dūn måchen ech det Eeße`, ualsi siën de Miacke am da Zetch gor ian der Kuchel!"
Duannerschmarter Anekdoten: Hia oder ech
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
Bär uch/oder Wåsser
Der Fußaikemarz wor un em Dånnerstich ä` Bluesendreff åf dem Muert. Nohär hått hie en aulde Bekånten eus Schīnen truefe uch mät diëm en puer Bäär bäm Haiduc gezurpt.
Wä der Marz owends hīme kåm, wor hie zemlich besuefen. Seng Frää,det Zirr, scheddelt nor det Hīft end frocht:
"Wiëfel Baar host te schī` wiëdder gesōfe, Bichär?"
"Wīß der Gutta, Zirr, awer en siwwen oder aacht wåren`t bestiëmmt", infert der Marz stūlz...
"Wai, sīl mech der Schlåch trēfe`, awer ech känt chia nemel esiëfelt Wuasser drianke", mīnt det Zirr fåst verzweifelt.
"Ech chia uch niët, Fraa, amdåt hun ich chia uch Baar gesōfe!, woren de liëzt Wīrter vum Marz, befiur hie åf der Kautsch ä`schleff.
Der Fußaikemarz wor un em Dånnerstich ä` Bluesendreff åf dem Muert. Nohär hått hie en aulde Bekånten eus Schīnen truefe uch mät diëm en puer Bäär bäm Haiduc gezurpt.
Wä der Marz owends hīme kåm, wor hie zemlich besuefen. Seng Frää,det Zirr, scheddelt nor det Hīft end frocht:
"Wiëfel Baar host te schī` wiëdder gesōfe, Bichär?"
"Wīß der Gutta, Zirr, awer en siwwen oder aacht wåren`t bestiëmmt", infert der Marz stūlz...
"Wai, sīl mech der Schlåch trēfe`, awer ech känt chia nemel esiëfelt Wuasser drianke", mīnt det Zirr fåst verzweifelt.
"Ech chia uch niët, Fraa, amdåt hun ich chia uch Baar gesōfe!, woren de liëzt Wīrter vum Marz, befiur hie åf der Kautsch ä`schleff.
Egal
Der Tummestitz uch der Kokintenhans woren giat Fränjd, uch daut schiun sänjt ärer Känjdhiet.
Un em Dauch wurd der Hans zem Titz geroffen, well die um Stärwe` wor.
"Wießt te noch, Hans, wa mir änje um Kiakelauwer de` gaude` Wenj gedrianken hunn, de` mer nuer fuar aus Zwien gekeltert huadde`?
"Chia, Titz, Mäntsch, wåren dåt noch Zeghe!!!"
"Säch, Hans, ech hu` noch en Flåsch vun dem Wenj angder`m Baat. Da sålt te mer åf`t Graaf schidde, wu` se mich owe`läße`."
Der Hans griff no der Flausch end feng un se euszedränken.
"Wåt diest te, Hans?", wanjdert sich der Titz, "da Flåsch wår chia fuar`t Graff deducht!"
"Dåt stiëmmt chia uch, Titz, awer tau wirst chia niast derkehn hu`, wunn ech iaren Ianhålt ianirscht durch menje` Mooge fliëße läße´.", soht der Hans end drunk wekter.
Der Tummestitz uch der Kokintenhans woren giat Fränjd, uch daut schiun sänjt ärer Känjdhiet.
Un em Dauch wurd der Hans zem Titz geroffen, well die um Stärwe` wor.
"Wießt te noch, Hans, wa mir änje um Kiakelauwer de` gaude` Wenj gedrianken hunn, de` mer nuer fuar aus Zwien gekeltert huadde`?
"Chia, Titz, Mäntsch, wåren dåt noch Zeghe!!!"
"Säch, Hans, ech hu` noch en Flåsch vun dem Wenj angder`m Baat. Da sålt te mer åf`t Graaf schidde, wu` se mich owe`läße`."
Der Hans griff no der Flausch end feng un se euszedränken.
"Wåt diest te, Hans?", wanjdert sich der Titz, "da Flåsch wår chia fuar`t Graff deducht!"
"Dåt stiëmmt chia uch, Titz, awer tau wirst chia niast derkehn hu`, wunn ech iaren Ianhålt ianirscht durch menje` Mooge fliëße läße´.", soht der Hans end drunk wekter.
Det Kazken uch der Iësel
Un em Owend klappt et un de Dirr vum Däschlerhuenz. Wä die afmaucht, steangt en Offizier derviur end baut äm Älass.
Der Huenz bruecht en Konn Wenj, awer äm en Zekt wurd der Offizier mäd end frocht den Heushärren, of hie irjendwo schlofe känt. Der Huenz infert, et gef zwo Meglegeten: Bä em äm Bäät oder bäm Kazken.
Der Offizier hatt en Allergie ken Kåtzen, alsi bliff em näst Åndert iwrich, als sich än`t Bäät vum Huenz ze loan.
Um nächste Morjen geng hie bä den Truech, äm sich ze wiëschen. Af iest erschinn en siehr hiesch Metchen mät em Iemer.
"Wie bäst tea, hieschet Onjeltchen", wuhl der Offizier wässe.
"Ech bä det Kathi, awer guer so se Kazken zia mer. Uch, wie bäst tea?"
"Der gresst Iësel, den em af deser Iërd untrefe` kuhn!!!"
Un em Owend klappt et un de Dirr vum Däschlerhuenz. Wä die afmaucht, steangt en Offizier derviur end baut äm Älass.
Der Huenz bruecht en Konn Wenj, awer äm en Zekt wurd der Offizier mäd end frocht den Heushärren, of hie irjendwo schlofe känt. Der Huenz infert, et gef zwo Meglegeten: Bä em äm Bäät oder bäm Kazken.
Der Offizier hatt en Allergie ken Kåtzen, alsi bliff em näst Åndert iwrich, als sich än`t Bäät vum Huenz ze loan.
Um nächste Morjen geng hie bä den Truech, äm sich ze wiëschen. Af iest erschinn en siehr hiesch Metchen mät em Iemer.
"Wie bäst tea, hieschet Onjeltchen", wuhl der Offizier wässe.
"Ech bä det Kathi, awer guer so se Kazken zia mer. Uch, wie bäst tea?"
"Der gresst Iësel, den em af deser Iërd untrefe` kuhn!!!"
Det Echo
Der Fussemisch wor no senjer Euswunderung ken Detschlund än Celle u`kun. Daut loat än Niedersachsen uch do git et kom Rējer, uch Geberj siwäsi nichen. Un em Dauch besäckt hië den Marzentitz, di än Garmisch wunnt. Daut wedder äs en Staut un den Alpen.
Der Titz frocht den Misch no enpuer Enzian, of hi schiun äkest vum Echo gehiurt hätt. "Na", soht di, "wåt ias dåt?"
Der Titz erklert em:
"Te giest ian de Neht vum Gebiêrj end kreischt iast. Nä en poor Sekunde kreischt det Gebiêrj zriack."
"Hei, siel mech der Schlåch trefe! Dåt miëss ech eusprobiere!"
Hië geng än`t Geberj end feng un ze kreischen:
"Laak mich iam Oorsch, laak mich iam Oorsch!!!"
Näst. Alsi gend der Misch ängde neher un`t Geberj end widerhiult: "Laak mich...!!!"
Pletzlich fial hi än en Schlucht, dänn e sauch cha änjde nur ziam Felsen. Nia feng der Misch noch stärker un ze kreischen: "Hialft mer, hialft mer!!!"
Nia hiurt hi eus dem Geberj:
Laak mich iam Oorsch, laak mich...!!!"
Der Fussemisch wor no senjer Euswunderung ken Detschlund än Celle u`kun. Daut loat än Niedersachsen uch do git et kom Rējer, uch Geberj siwäsi nichen. Un em Dauch besäckt hië den Marzentitz, di än Garmisch wunnt. Daut wedder äs en Staut un den Alpen.
Der Titz frocht den Misch no enpuer Enzian, of hi schiun äkest vum Echo gehiurt hätt. "Na", soht di, "wåt ias dåt?"
Der Titz erklert em:
"Te giest ian de Neht vum Gebiêrj end kreischt iast. Nä en poor Sekunde kreischt det Gebiêrj zriack."
"Hei, siel mech der Schlåch trefe! Dåt miëss ech eusprobiere!"
Hië geng än`t Geberj end feng un ze kreischen:
"Laak mich iam Oorsch, laak mich iam Oorsch!!!"
Näst. Alsi gend der Misch ängde neher un`t Geberj end widerhiult: "Laak mich...!!!"
Pletzlich fial hi än en Schlucht, dänn e sauch cha änjde nur ziam Felsen. Nia feng der Misch noch stärker un ze kreischen: "Hialft mer, hialft mer!!!"
Nia hiurt hi eus dem Geberj:
Laak mich iam Oorsch, laak mich...!!!"
Der agläcklich Motzi
Un em Dannerstich hatt der Millemisch ä` Bluesendreff ze dian. Do trauf hie den Motzi eus Longenduel, diën e sänjt ville` Gohre nemi gesähn hatt. Frälich gengen dä Zwien zem Haiduc, äm det Weddersähn ze begessen.
Nå, Motzi, wa gieht et der noch esi?", frocht der Misch.
"Zemlich licht", mient die, "ech hun an gener Woch menj dratt Fraa agescharrt."
U´ wåt ias se gestarwe`, Motzi?
"Un er Buretzentokană."
"Uch de Zwēt?"
"Anje un er Buretzentokană."
"Trä widd de Ierscht bestiëmmt uch un er Buriëtzentokană geschtarwe` siën", kuhm der Misch dem Motzi ze Hälf.
"Na, na, Misch, da hått e` Loch am Hīft."
"Wa dåt, wunn em frēje` diërf?"
"Nå, cha", infert der Motzi, "da wūl niche` Buretzentokană ēßë`."
Un em Dannerstich hatt der Millemisch ä` Bluesendreff ze dian. Do trauf hie den Motzi eus Longenduel, diën e sänjt ville` Gohre nemi gesähn hatt. Frälich gengen dä Zwien zem Haiduc, äm det Weddersähn ze begessen.
Nå, Motzi, wa gieht et der noch esi?", frocht der Misch.
"Zemlich licht", mient die, "ech hun an gener Woch menj dratt Fraa agescharrt."
U´ wåt ias se gestarwe`, Motzi?
"Un er Buretzentokană."
"Uch de Zwēt?"
"Anje un er Buretzentokană."
"Trä widd de Ierscht bestiëmmt uch un er Buriëtzentokană geschtarwe` siën", kuhm der Misch dem Motzi ze Hälf.
"Na, na, Misch, da hått e` Loch am Hīft."
"Wa dåt, wunn em frēje` diërf?"
"Nå, cha", infert der Motzi, "da wūl niche` Buretzentokană ēßë`."
Det Problem
Det Milemai uch der Raitatummes woren schiun sänjt ville` Gohren en Puer. Un em Owend sauße` se um Keåkeläuwer end anjderhaulte` sich iwer Det uch Gent. Am en Zekt frocht det Mai:
"Tummes, dinkst te niët, dåt et un der Zetch wer, dåt mer es fruenghere`?"
Die wurd nohdinklich, dron mient e:
"Oh, Maio, ech dinke`, dä gitt et en Problem: Wie dem Deiwel nitt aus ian diësem Ålder nōch???"
Det Milemai uch der Raitatummes woren schiun sänjt ville` Gohren en Puer. Un em Owend sauße` se um Keåkeläuwer end anjderhaulte` sich iwer Det uch Gent. Am en Zekt frocht det Mai:
"Tummes, dinkst te niët, dåt et un der Zetch wer, dåt mer es fruenghere`?"
Die wurd nohdinklich, dron mient e:
"Oh, Maio, ech dinke`, dä gitt et en Problem: Wie dem Deiwel nitt aus ian diësem Ålder nōch???"
Daut giat Iëßen
Det Mantschemaio arbet än der Vitro (metan). Do hatt ät en Giangen - den Hanz - eus Mäschen kenne geliert. Äm en Zekt erzault det Maio uch senjer Motter vum Leffken end liuwt et än den siwenten Hemmel.
Dä Ault wurd noagierich end soht:
"Hier, Maio, wa wer et, wunn te denjen Hanz iest z`aus ia`luadst?"
Det Maio wor ä`verstunden uch esi wurd en Siangdich derzia bestemmt.
No`m Iëßen bedunkt sich der Hanz af`t Heflichst end mient:
" Ech mecht sohn, datt ech schiun longhär nemi esi giat giëßen hun!" Af daut mäscht sich di klien Marzi, der Briader vum Maio, än:
" Mir uch niët, Hanz! Tau miësst vun hetch u`gefonge e` jede` Siangduch ze Besiack ku`!"
Det Mantschemaio arbet än der Vitro (metan). Do hatt ät en Giangen - den Hanz - eus Mäschen kenne geliert. Äm en Zekt erzault det Maio uch senjer Motter vum Leffken end liuwt et än den siwenten Hemmel.
Dä Ault wurd noagierich end soht:
"Hier, Maio, wa wer et, wunn te denjen Hanz iest z`aus ia`luadst?"
Det Maio wor ä`verstunden uch esi wurd en Siangdich derzia bestemmt.
No`m Iëßen bedunkt sich der Hanz af`t Heflichst end mient:
" Ech mecht sohn, datt ech schiun longhär nemi esi giat giëßen hun!" Af daut mäscht sich di klien Marzi, der Briader vum Maio, än:
" Mir uch niët, Hanz! Tau miësst vun hetch u`gefonge e` jede` Siangduch ze Besiack ku`!"
Der lachän Hiangd
Der auld Puschkemisch wor än senjer Froazekt Jäjer. Un em Dauch trauf hi sich mät senjem Fränjd, dem Mariartitz, end feng un ze erziëlen:
"Titz, et ias zem Schlåch trēfe: Änje`, wunn ich åf der Jōcht bian uch niët trēfe, schmeißt sich menj Hangd, der Liddy, åf de Riack end kugelt sich vuar Låche. Dēs host te wiarlech nimi gesahn!"
Der Titz ducht nō, dron frecht hi:
" Wåt måcht der Liddy awer, wunn te triafst?" Af daut scheddelt der Misch nor det Hīft end unfert ewenich treurich:
"Wīß der Gutta, Titz, dänn ich hun en chia nuer sänjd droa Gähre..."
Der auld Puschkemisch wor än senjer Froazekt Jäjer. Un em Dauch trauf hi sich mät senjem Fränjd, dem Mariartitz, end feng un ze erziëlen:
"Titz, et ias zem Schlåch trēfe: Änje`, wunn ich åf der Jōcht bian uch niët trēfe, schmeißt sich menj Hangd, der Liddy, åf de Riack end kugelt sich vuar Låche. Dēs host te wiarlech nimi gesahn!"
Der Titz ducht nō, dron frecht hi:
" Wåt måcht der Liddy awer, wunn te triafst?" Af daut scheddelt der Misch nor det Hīft end unfert ewenich treurich:
"Wīß der Gutta, Titz, dänn ich hun en chia nuer sänjd droa Gähre..."
Wä kitt daut?
Der auld Palemisch hatt sich no`m Diud vu` senjer Frää en zwiët Mol fronjert. De noa Frää wor vill gånger end erzault dem Misch un em Owend se wer schwonger. Dī nåm de Noricht wiurtlīs zer Kenntnes, stäongt af end geng zia sengem biësten Frängd, dem Pitroleschsim:
"Schtall der fuar, Sim, ech bian schien achtensiwenzich uch det Katt erwiart ë` Käntch. Wa kitt dåt?"
"Säch Misch", soht der Sim, "tau wårst chia Jajer (Jäger). Nia` mer īst un, te biast iam Biasch, et kitt en Hose`, tau nist de kråmme Schtock, liachst un end måchst `Päng`. Åf dåt fuallt der Hose dīd am. Wåt ias dä passiert?"
"Den miëss trä en under Jajer erschoßen hun", mīnt der Misch glech.
"Setchst te Misch", grinst der Sim, "augefēr esi widd et chia uch be ech gewiase siën..."
"Wai, siel iat der Schlåch trēfe, Kraam, wåt et ias!", fläåcht der Misch. Dro geng e senge Wiëch...
Der auld Palemisch hatt sich no`m Diud vu` senjer Frää en zwiët Mol fronjert. De noa Frää wor vill gånger end erzault dem Misch un em Owend se wer schwonger. Dī nåm de Noricht wiurtlīs zer Kenntnes, stäongt af end geng zia sengem biësten Frängd, dem Pitroleschsim:
"Schtall der fuar, Sim, ech bian schien achtensiwenzich uch det Katt erwiart ë` Käntch. Wa kitt dåt?"
"Säch Misch", soht der Sim, "tau wårst chia Jajer (Jäger). Nia` mer īst un, te biast iam Biasch, et kitt en Hose`, tau nist de kråmme Schtock, liachst un end måchst `Päng`. Åf dåt fuallt der Hose dīd am. Wåt ias dä passiert?"
"Den miëss trä en under Jajer erschoßen hun", mīnt der Misch glech.
"Setchst te Misch", grinst der Sim, "augefēr esi widd et chia uch be ech gewiase siën..."
"Wai, siel iat der Schlåch trēfe, Kraam, wåt et ias!", fläåcht der Misch. Dro geng e senge Wiëch...
Pech
Det Wiawerlis wunnt schien sänjt ville` Gohren ä` Medwesch. Wä ät iest hiem kuhm, frocht et det Fussekat,wä et em esi gieht:
"Åch, Katti, ech verstähn dåt uch niët: Nau bian ich schie` druamial fruënghert, awer noch änghe Jangfer (Jungfrau)!"
"Wa kitt dåt?", wuhl det Kat wässe`.
"Der Ierscht wår Architekt. Die hot änghe` nuer geplant uch niast volbrocht, der Zwet wår Kommunist. Die hot änghe` nuer versproche` uch niast ia`gehålde uch der Driat ias schie` 78 Gähr. Die zecht mich e jeden Äwend ëus, viergiasst trä awer, amwåt..."
Det Wiawerlis wunnt schien sänjt ville` Gohren ä` Medwesch. Wä ät iest hiem kuhm, frocht et det Fussekat,wä et em esi gieht:
"Åch, Katti, ech verstähn dåt uch niët: Nau bian ich schie` druamial fruënghert, awer noch änghe Jangfer (Jungfrau)!"
"Wa kitt dåt?", wuhl det Kat wässe`.
"Der Ierscht wår Architekt. Die hot änghe` nuer geplant uch niast volbrocht, der Zwet wår Kommunist. Die hot änghe` nuer versproche` uch niast ia`gehålde uch der Driat ias schie` 78 Gähr. Die zecht mich e jeden Äwend ëus, viergiasst trä awer, amwåt..."
Det "Dinkmol"
Der Fussemisch huet ä` Medwesch än der Vitro gearbet. Un em Dauch sauß hi än der Traube, åß en puer mici end drunk derzia en Bär.
Zwien Däsch wekter sauß en giang Frää elien un em Däsch end maucht em hiesch Uugen. Bäs zerliëzt wor et esi fär: Dä zwe Turteldeifker lundeten äm Schlofzimmer der Frää.
Äm en Zekt hiurt em Schrätt af dem Gunk.
"Ställ dich schniël än`t Ääk end spill det Dinkmol", befial de Frää. "Ech schmiëren der Iel af de Leif, daut te ächt eusseckst!"
Wä der Mån den Misch sauch, wuhl hi wässe`, wat daut weer.
"Daut äs en Dinkmol", mient senj Frää. "de Neeber Schmidt hun uch ihnt, alsi wuhl ech mät näst nostohn."
Än der Nuecht stiangt der Mån af, geng än de Kuchel, schmiërt en Stäck Briut mät gemuelä` Gräwen, geng zem "Dinkmol" end soht:
"Nemm end äs wenijstens tea äst. Wä ech bä den Schmidts droa Dääch Dinkmol gestånde` bän, hun dä mich fast verhiangern losse`.
Der Fussemisch huet ä` Medwesch än der Vitro gearbet. Un em Dauch sauß hi än der Traube, åß en puer mici end drunk derzia en Bär.
Zwien Däsch wekter sauß en giang Frää elien un em Däsch end maucht em hiesch Uugen. Bäs zerliëzt wor et esi fär: Dä zwe Turteldeifker lundeten äm Schlofzimmer der Frää.
Äm en Zekt hiurt em Schrätt af dem Gunk.
"Ställ dich schniël än`t Ääk end spill det Dinkmol", befial de Frää. "Ech schmiëren der Iel af de Leif, daut te ächt eusseckst!"
Wä der Mån den Misch sauch, wuhl hi wässe`, wat daut weer.
"Daut äs en Dinkmol", mient senj Frää. "de Neeber Schmidt hun uch ihnt, alsi wuhl ech mät näst nostohn."
Än der Nuecht stiangt der Mån af, geng än de Kuchel, schmiërt en Stäck Briut mät gemuelä` Gräwen, geng zem "Dinkmol" end soht:
"Nemm end äs wenijstens tea äst. Wä ech bä den Schmidts droa Dääch Dinkmol gestånde` bän, hun dä mich fast verhiangern losse`.
Ängden det sälw
Der Fussenhans, der Maimermisch uch der Pitroleschtitz woren schiun sängt Gohren zesummen af dem şantier.
Un em Dauch saußen dä Droa äm Schaaden end packten det Iëßen eus:
"Schlåch åf et Gefreeß. Schi` wiëdder Fatt uch Zwibbel! Dått menjem Mai wiarlech niast undert iafuallt." Dron schmiss der Hans alles ewiëch.
"Gutta triaff et Lis! Schi` wiëdder Båfliesch uch Krumpire`"
Uch der Misch schmiss alles ewiëch.
Der Titz maucht det Iëßen nemol af. Ohnen en Wiurt ze verläsen, schmiss uch hi alles ewiëch.
Daut sauch der Hans end frecht en:
"Tau host chia nemël gesahn, wåt dertia` wår!"
"Kees, wä ängje. Ech hun e chia salwest diësë Marje åf`t Briit geschmiart", mient der Titz end maucht sich af den Wiëch zer Kantiin.
Der Fussenhans, der Maimermisch uch der Pitroleschtitz woren schiun sängt Gohren zesummen af dem şantier.
Un em Dauch saußen dä Droa äm Schaaden end packten det Iëßen eus:
"Schlåch åf et Gefreeß. Schi` wiëdder Fatt uch Zwibbel! Dått menjem Mai wiarlech niast undert iafuallt." Dron schmiss der Hans alles ewiëch.
"Gutta triaff et Lis! Schi` wiëdder Båfliesch uch Krumpire`"
Uch der Misch schmiss alles ewiëch.
Der Titz maucht det Iëßen nemol af. Ohnen en Wiurt ze verläsen, schmiss uch hi alles ewiëch.
Daut sauch der Hans end frecht en:
"Tau host chia nemël gesahn, wåt dertia` wår!"
"Kees, wä ängje. Ech hun e chia salwest diësë Marje åf`t Briit geschmiart", mient der Titz end maucht sich af den Wiëch zer Kantiin.
Der Mīster...
Der Fussentitz hatt sich ä` Medwesch af dem şantier bewarwen. No en puer Dääch erschinn hi wedder neddergeschlōn än Dånnerschmuert. Der Muatzemisch, senj biëst Fränjd, wūl frälich wässen, wat passiert wor:
"Åch, wīßt te, Misch, se hu` mer praktesch e` Fuëss ian` Oorsch gian uch Schūld um Gūnze` huatt nuër der Mīster. Derba stīt e den gūnzen Dååch nuër miat den Huënghen iam Jiapp end dīt niast!"
"Uch, wåt hot dåt Gūnz miat dir ze daun?", wūl der Misch wässen.
"Di Saaper wår nejesch (neidisch) åf mech, wiël gōr duchte` ech wer der Mīster!!!
Der Fussentitz hatt sich ä` Medwesch af dem şantier bewarwen. No en puer Dääch erschinn hi wedder neddergeschlōn än Dånnerschmuert. Der Muatzemisch, senj biëst Fränjd, wūl frälich wässen, wat passiert wor:
"Åch, wīßt te, Misch, se hu` mer praktesch e` Fuëss ian` Oorsch gian uch Schūld um Gūnze` huatt nuër der Mīster. Derba stīt e den gūnzen Dååch nuër miat den Huënghen iam Jiapp end dīt niast!"
"Uch, wåt hot dåt Gūnz miat dir ze daun?", wūl der Misch wässen.
"Di Saaper wår nejesch (neidisch) åf mech, wiël gōr duchte` ech wer der Mīster!!!
De Fess uch det Aulder
Dem Pitzemisch dēt schiun sänjt en puer Wōchen der riëcht Foss wī. All de Salwen uch Gekreksel, wat hi versäckt hatt, bruechten näst. Bäs zerliëzt fasst e den Entschlass ke` Medwesch bä den Uerzt Jikeli ze fueren. Diëm klōt hi senj Līd.
Der Uerzt anjdersäckt en, dron sōt e:
" Misch det kitt vum Aulder. Tea bäst halt uch nemi der Gånjst."
Daut gefial dem Marter iwerhīft net:
Harr Doktor, wunn dåt esi ias, wa Sa sään, trä frejen ech mich, waram mer niët uch der liank Fuess wī dīt? Di ias ias chia uch niët ganjer!"
Dem Pitzemisch dēt schiun sänjt en puer Wōchen der riëcht Foss wī. All de Salwen uch Gekreksel, wat hi versäckt hatt, bruechten näst. Bäs zerliëzt fasst e den Entschlass ke` Medwesch bä den Uerzt Jikeli ze fueren. Diëm klōt hi senj Līd.
Der Uerzt anjdersäckt en, dron sōt e:
" Misch det kitt vum Aulder. Tea bäst halt uch nemi der Gånjst."
Daut gefial dem Marter iwerhīft net:
Harr Doktor, wunn dåt esi ias, wa Sa sään, trä frejen ech mich, waram mer niët uch der liank Fuess wī dīt? Di ias ias chia uch niët ganjer!"
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
