Det Johanniswermchen (Glühwürmchen)

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.

Martha
schrieb am 12.08.2008, 18:20 Uhr



Det Johanniswermchen

En ener wuårmen Sommernōcht fluch en Johanniswermchen zwäschen den Ästen enes Stroches heräm. Et wor vun senger Schienhit siår ungedōhn. Bes fär läßt et sengen Scheïng glänzen und sōt :
“Wä hisch bän ech dennich.! Meng Glånz kån sich mät dem vun den Sternen messen. Ohne Zweïfel bän ech det aller hescht Gedärchen af der Ierd. En hescheret git et gor net.“ En desem Ūjenbläck fluch en Nuëchtiguël härun, schnappt et, uch hat et gånz geschlackt..
Heinke
schrieb am 13.08.2008, 13:28 Uhr
Martha schrieb:


Det Johanniswermchen

En ener wuårmen Sommernōcht fluch en Johanniswermchen zwäschen den Ästen enes Stroches heräm. Et wor vun senger Schienhit siår ungedōhn. Bes fär läßt et sengen Scheïng glänzen und sōt :
“Wä hisch bän ech dennich.! Meng Glånz kån sich mät dem vun den Sternen messen. Ohne Zweïfel bän ech det aller hescht Gedärchen af der Ierd. En hescheret git et gor net.“ En desem Ūjenbläck fluch en Nuëchtiguël härun, schnappt et, uch hat et gånz geschlackt..


Tja, da sieht man mal, dass man nicht zu eingebildet sein
sollte - wie heisst es so schön Eigenlob stinkt.

Erhard Graeff (Moderator)
schrieb am 14.08.2008, 11:28 Uhr (am 14.08.2008, 16:16 Uhr geändert).
Martha schrieb:


Det Johanniswermchen

... Et wor vun senger Schienhit siår ungedōhn.


Gress Gott, Martha,

ech frejen wärlech ämdåt, wäl ech et net wies und derzealïren wett.

Det Johanniswermchen äs hiesch (schön).
Det Mäidschen (oder en Kläppel) äs schien (dünn, schmal, schlank).
Dro mest jo "Schienhiet" äm Detschen "Schmalheit, Schlankheit" hießen.
Dro git et nåch det "schien Hemd", det "Trachtenhemd". Äs dåt nea "hiesch" oder "schmol".
Und: Git et de "Schienhit" äm Såchseschen iwerhïft?!
Erhard
der Ijel
schrieb am 15.08.2008, 14:33 Uhr
Der Harr Graeff huet Riacht won hia sich Gedunke mocht uch iwer det Wuert: Schiinhit.
Åft iirscht segt et esi ois wa wonn uch det Wuert za deen Wiartern gehiire wett, da de Städder äm städdeschen Dialekt, ois dem Detschen esi verdetscht hun dått se äm Såkseschen komesch oder sihr ungewohnt klanjen.
Z.B. Küch ästått Kuchel. Téich ästått Porrel. Hätt ästått Schützhütte,
Puppe ästått Dook. Owwuel ästått trotz dem, oder meer uch. Uch esi wegter.
Mat der Schiinhiit äs et åwer net glått esi.
Mer hun des Ortsnumen Schönau=Schiinen,uch Schönberg= Schinebarch.
Urkundlich wird der Ort erstmals 1313 erwähnt, Szépmezö, ois Szépmezö äs Schiinen worden und ois Schiinen äs Schönau worden. Denn za der Zegt wor da Detsch Sproch (iwerhiiwt än Angern) noch nichen Schräftsproch, sangdern latenjesch mät anjerschen Wiertern uch Numen. Esi wit em åf Såksesch Schiinen gesot hun, und Schönau dron geschriwen hun. Esi wa se än der Schiul Boflesch geliasen hun, und hu Speck geschriwen.
Noch e Baspeal zem Wuert schiin. Ä Rued sot em keen en Fra oder Meedchen wåt sich z.B.en toarkich Schurz iwer en weisse Pändel ugedon hoat: Te seist ois wä a Schiénna.
E Schiénna äs ä Rued en Dook ois Kukuruzstrih, da em esi verkliid mat Pendel, Scheogen,Schurz uch Güip, dått se heissich wa mejlich oissegt, figurativ åwer den Nummen Schiénna, die Schöne bekun huet.
Dot Wuert schiin, Schiinhit äs äm Såkeschen viurhunden, end äs mat der Zegt vum Wuert Hisch, hisch hemmlich verdroinjt woarden.

Ech wänsche viel Kurasch, ållen da wot noch sakesch schreiwe lihre wallen.

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.