Gaut erzuaġe`
Ian der Millguass wunnt vuar longer Zetch der Gogesch Fritz - e` gaut Gang, kreeftich uch flëißich. Nuer miat de` Meetschern huatt e`t niët esi. Åf dem Duunz bliff hia mii hanjer`m Diasch, gååfelt wa en Dreescher end zurpt vun Zetch ze Zetch. Wåt suul e uch underd mååche...?
Un em Siangduch nähmiatdåch sååß e miat dem Fußaiken Tummes åf dem Grumpes vuar der Stuww. Am en Zetch klåppt der Tummes - die huatt miat de Weiwern schiin ziëmlich vill Erfohrung - dem Fritz åf de Schuulder end miint:
"Hiir Fritz, ech dinke`, et weer un der Zetch, dåt tau uch ewiënich Erfohrung miat de` Meetschern måchst. Gliiw et mer, et ias esi hiasch: Te nist et ian de Uarme`, faulst da wiich Piltscher un der Bruast, driackst et un dich, muatzt et uch trä siëd er uallebiid schuarf wa e friasch gewaazt Meeßer end gäht wa wualtch dicht amschlonge` ian`t Zimmer, trä ... tau wießt schii`.
Der Fritz wurd nuagiirich:
"Tummes, käänst tau mer esi e` rassesch Weiw besarje`?"
"Frialech, Fritz! Waram sië` mir Fräntch? Puass åf: Maren enzäwend am siwwe` kisst te vuar`t Duar vum Kokinte` Maio. Dåt ziicht der trä Paris uch London ian iënem Ziach, dåt verspreechen ech der!" Der Fritz wår ia`verstuunde`.
Nä en poor Daaje` trååfe` sich da Zwiin wiëdder. Der Tummes wår nuagiirich:
"Nå erzill Fritz, wa wår et ia` Paris...?"
"Nå chia Tummes, gluatt ia` Paris wår ich niët...", infert der Fritz ewiënich schua (scheu).
"Diët miësst te mer awer ewiënich genaer erziale`!"
"Dåt wår esi, Tummes: Det Maio ias erëus ku`, hoot mich hanjer`t Duar gezuaġe, da griiß Zitze` u` mer geriwwe`, mich gemuazt, mer un den Oorsch gegriaffe` uch mich gepreeßt, dått ech ducht, et wiil mich zedriacke`! He Junge, ech wår schuarf wa der Bika vum Morhuenz, bevuar e de Kau bespranjt!"
"Wetcher, wetcher!", wurd der Tummes änje` nuagiirijer.
"Trä sië` mer ian de Hanjerstuww gonge`. Däh hoot det Maio de Låmp eusgeblääse`, sich eusgezuaġe` uch sich ian`t Baat geloocht."
"Wetcher, wetcher!!!"
"Wåt hiißt ha, wetcher? Et wår kloor, dått dåt oorem Käntch vun esofelt Gråpscherua maatch wår. Ech bia` chia gaut erzuaġe`, ualsi bian ich trä hiim gonge`.
Åfgeschriwwe` vum Puschke` Walter
Un em Siangduch nähmiatdåch sååß e miat dem Fußaiken Tummes åf dem Grumpes vuar der Stuww. Am en Zetch klåppt der Tummes - die huatt miat de Weiwern schiin ziëmlich vill Erfohrung - dem Fritz åf de Schuulder end miint:
"Hiir Fritz, ech dinke`, et weer un der Zetch, dåt tau uch ewiënich Erfohrung miat de` Meetschern måchst. Gliiw et mer, et ias esi hiasch: Te nist et ian de Uarme`, faulst da wiich Piltscher un der Bruast, driackst et un dich, muatzt et uch trä siëd er uallebiid schuarf wa e friasch gewaazt Meeßer end gäht wa wualtch dicht amschlonge` ian`t Zimmer, trä ... tau wießt schii`.
Der Fritz wurd nuagiirich:
"Tummes, käänst tau mer esi e` rassesch Weiw besarje`?"
"Frialech, Fritz! Waram sië` mir Fräntch? Puass åf: Maren enzäwend am siwwe` kisst te vuar`t Duar vum Kokinte` Maio. Dåt ziicht der trä Paris uch London ian iënem Ziach, dåt verspreechen ech der!" Der Fritz wår ia`verstuunde`.
Nä en poor Daaje` trååfe` sich da Zwiin wiëdder. Der Tummes wår nuagiirich:
"Nå erzill Fritz, wa wår et ia` Paris...?"
"Nå chia Tummes, gluatt ia` Paris wår ich niët...", infert der Fritz ewiënich schua (scheu).
"Diët miësst te mer awer ewiënich genaer erziale`!"
"Dåt wår esi, Tummes: Det Maio ias erëus ku`, hoot mich hanjer`t Duar gezuaġe, da griiß Zitze` u` mer geriwwe`, mich gemuazt, mer un den Oorsch gegriaffe` uch mich gepreeßt, dått ech ducht, et wiil mich zedriacke`! He Junge, ech wår schuarf wa der Bika vum Morhuenz, bevuar e de Kau bespranjt!"
"Wetcher, wetcher!", wurd der Tummes änje` nuagiirijer.
"Trä sië` mer ian de Hanjerstuww gonge`. Däh hoot det Maio de Låmp eusgeblääse`, sich eusgezuaġe` uch sich ian`t Baat geloocht."
"Wetcher, wetcher!!!"
"Wåt hiißt ha, wetcher? Et wår kloor, dått dåt oorem Käntch vun esofelt Gråpscherua maatch wår. Ech bia` chia gaut erzuaġe`, ualsi bian ich trä hiim gonge`.
Åfgeschriwwe` vum Puschke` Walter
Erzåhlt vum Spiacke` Misch
