Geschicht der deutschen Besiedelung erleben in Rode!
Das älteste Roder-Haus in seiner wunderbaren Art.

Niemest dehaim?

De Dīr hing nårlich an der Nårf
ich klåpt ün, dråi jieng se åf,
ich jruezt uch wä jewünt,
et iemtwert niemest

ståll uch ainsem bliw et
wä am Jråf....
Iwern Dīrpel rüf ich eanen:
„Wünt häi iemest“?-------

De Schlau håt iech an´t Bild jenun,
an trot zeroatch,
mät besåinderem Respekt,
dråi hün iech duitlich ois der Keap vernun:

„Bleiw ståhn hir zeu!
Verstaist teu menen Dialekt“?

Ich zeackt, an dreht miech åm
et wiss sich niemest,
dreht mich niuchaist åm,
wall jåhn uch oalles låsse ståhn.
Neu raid iemest ke mich
vüm Himmelz,
an wal mich net låsse jåhn:

˝Ǻldest Stüw an der Jemain,
bän iech, håt d´irscht
an Duch ois Strii,
sä muchte mich ois Laim
eus Olden,
an wåiren derbäi niuch früh“….

Iech tråkest:„Tierf em häi
------fotographieren?
---iech verstå se schün ihr Sproich,
iech bän Tourist uch Journalist,
weal Uich net lūner stīren,
når hün iech niuch an Froich:“

„Mich wåindert aint am maisten
dått em Uich åls Stüfw
bäs huit hüt låsse ståhn.
Wä daunkt ihr et dem Maister,
dått diet Duch net sålwest,
Ihr hüt messen drån“?

„Di Miensch di miech net hüt jemoort
ois jailer Aird miech hüt jeschmeaßen,
dem sien Verwamdscheft
hün iech iewerdoort,
am Joihrhaindert,
dot tierft ihr oalles weaßen!

Dot Strih vüm Duch nam hai aröi,
hüt miech beheotsem sålwest åmjebaut.
Den Huet ois Strih nam hai siech öi
vüm jråien Haift, an wünt za mir vertraut.

Sien Känd uch Kändeskänd
sen dürch men Dīren,
ean uch oisjejungen
vielliecht hün iech et verdähnt
an kün uch niuch za Ihren
an det Museum ze jelungen

Huit es za mir niemest dehaim
iech bän allain an der Jemain
dä åldest Stüw“...!

Iech friecht: „Jebaut ois Laim.
Wi wōs di Maister, deo am olde
Röd häif?“

„Der Wänd når kåint dot weaßen,
hai hüt mer et arzohlt.
Di miech hair hüt åfjestolt,
åf diese Rain
miech hüt verschühnt, net öijereaßen,
di Miensch, di miech hüt jebaut,
wos sålwest auch ois Laim.“


Der Såks wit åft ierscht dinken det wēr nemol en såksesch Stufw.
Doch mir wässen et genah. Mir de Roadar hun drän gewunnt,
end wa mir Känjd woren, wore mir ba er Hochzet derba.
End än deser Stufw woren de Däsch gedackt fuer ålle Känjd uch Kēchanen.
Vill Gohr spēter hun ech un des Stufw geduecht, ow se noch stiht.?
Bän do verba gefohren mat dem Auto end--- se steanjd noch.
Ech bän eos dem Auto nemol eosgestijen,
ech hu se durch det Auto-Fenster fotografiert.
Det wor vuer 5 Gohren.Esi 2005.
Zwē Gohr spēter senj mir dron des Wärschker ägefållen,
uch de Idēe des Stufw wet kēn Harmestoadt änt Museum geat Passen-----

Des Idēe håt sich åls realistesch erwisen, denn wa ech det Beld dem Stadt-Architekten,
uch dem Museumsdirektor gezīcht hun,
woren da ållebīd begīstert vun dem Gedunken.
Besangders der Direktor die deamols änj noch Berjermīster vun Hermestadt
werde wūl, iwerschått mech mat Versprēchengen.
Hia erzohlt mir vun dem Projekt mat villen saksesche Stuwen,
wot äm Museum äm „Gange Wold“ åfgestolt werde sellen-----
--- Schued dåt bäs noch vun desem Versprēchen näst worden äs.

Sept. 2005 Martin der Ijel















Menj Schaldijet deser Stufw kēnif hun ech gedohn, ändem ech nochīst versackt hun
se än det Privatmuseum kē Medwesch „Ferma Trei Srejari-Binder Bubi“ ze vermätteln.
Mät dem LkW se mer kē Rued gefohren äm es des old Stuwen ze besahn,
wel der Besätzer åf senjem Areal ä Medwesch åfstalle wūl.
--Eas Stufw wor zwien Dach vuerhiar ogeklīd worden--- mir telefonierten mat dem Patron----
e wul se trotzdem hun, uch no deser Fotographie se åfstalle lossen ----
Der Besätzer die se vum blēsche Staat „geschinkt“ bekun huet, wūl se netmih verkīfen.
Hie hot det Hūlz zem Fēer mochen gebreocht.

Foto: DANKE dem Fotografen ! MfG. Georg Fritsch +Hedrich -Wels