Johanna Ziegler schriw :
Liebe Freunde und Landsleute,
suche den Text zu dem Gedicht: Motterläw
wer kann mir hier weiterhelfen?
Wenn Sie noch andere schöne Texte zum Thema "Motterdoch" kennen, dann stellt sie her in dieses Forum.
Danke
H. Z.
Ha äs ïn Version noh Georg Meyndt
ech hun noch en weffel ijan Gedichter za desem Thema.
Motterharz, tea Adelstuin, hart äm Drean uch Dâlden,
Motterharz, tea Edelstïn
hoart äm Drohn uch Dulden,
drїhst et ålles gunz ellin,
wåt de Känjd verschulden;
froast dich, wonn sa riacht gedon,
huest sa riecht erziugen,
kust än änjden noch verzoan,
meer sa dich bedriugen.
Motteruch, tea seßer Stärn,
iwer denje Känjden,
wїst wo sich är Wiach verwärr'n,
un den riachten Onjdern.
Huast vu Klennem sa bewåcht,
wonn de Wulken drohden;
wonn det Gläck än wedder lacht,
fänkelst tea vuer Froaden.
Motterhuund, tea Guuld uch Geat,
hälfst än ållen Danjen;
wonn de Känjde sänkt der Meat,
bäst tea änj za Hoinjden.
Greifst fuer sa meer än det Föer,
hälfst än ålles brїden,
lihrst de Nüit, det Eagehёier,
durch de Fleiß erdulden.
Mottermeall, tea їwich Kwall,
geader, frommer Lihren,
wёrst de Känjd meer eos der Hall
gärn za Gott bekihren.
Biatst fuer sa ä grüißer Nüit,
biats fuer änär Sånjden;
Se sa gläcklich, wird der Düid
dech nuoch laichter fainjden.
Biet ihr Känjd: det Motterharz
sїll eas long noch liawen;
Motterug verhoad de Schmerz,
mauch den Wiech eas iewen;
Motterhund da hälf eas troa,
schätz eas vuer Verdärwen;
Mottermeall as Bibel soa!
Motter soll net stärwen!
Frei nach Georg Meyndt---
Schreiwweis uch Grammatik äs e ket ugepasst
der Ijel
Motterläw - Gedicht zem Motterdoch
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
Menjer Motter !
Menjer Motter kun ech hegt net dunken,
sa as net hai.
Mir fläjen de Gedunken
zerak, wa sa mech healt åf ärrem Knai.
Ech dinken zeräck
En ku mech noch beasannen
wa sa vuir mech geschofft hot uch gebiat
deet ech mir wii, rüif sa mech annen,
an triist mech, wa nemest sonst åf deser Iard.
Ech dinken zeräck
Wa wid et se gewiast,
wa ech noch klї wor wa en Dook
dått sa mech mätnum än de Heeld,
an dreach mech än der Schook,
bäs än de Gorten uch åft Feeld?
Ech dinken zerack wa wid et se gewiast?
wa sa mech eagebiuren
oinder ärrem Harzen dreach,
huet sa gezweiwelt uch gedoocht :
Wot hot der Mensch än deser Welt verliuren?
Ǻwer es et wohr
dått sä schün dea
mech äm Geluwen, äm Gebiat,
vuer Gott hot brocht?
Dått sa mech hot gebiuren,
uch gedrohn huet mat Geduld
as hegt mä Liawe wiart
ech keent et net bezohlen
mat ållem Guuld vun deser Iard.
Når dunken kun ech äm Gebiat :
En Motter Gofs Tea mir
me Gott, wa dunken ech dir.
Muttertag 2000
Menjer Motter kun ech hegt net dunken,
sa as net hai.
Mir fläjen de Gedunken
zerak, wa sa mech healt åf ärrem Knai.
Ech dinken zeräck
En ku mech noch beasannen
wa sa vuir mech geschofft hot uch gebiat
deet ech mir wii, rüif sa mech annen,
an triist mech, wa nemest sonst åf deser Iard.
Ech dinken zeräck
Wa wid et se gewiast,
wa ech noch klї wor wa en Dook
dått sa mech mätnum än de Heeld,
an dreach mech än der Schook,
bäs än de Gorten uch åft Feeld?
Ech dinken zerack wa wid et se gewiast?
wa sa mech eagebiuren
oinder ärrem Harzen dreach,
huet sa gezweiwelt uch gedoocht :
Wot hot der Mensch än deser Welt verliuren?
Ǻwer es et wohr
dått sä schün dea
mech äm Geluwen, äm Gebiat,
vuer Gott hot brocht?
Dått sa mech hot gebiuren,
uch gedrohn huet mat Geduld
as hegt mä Liawe wiart
ech keent et net bezohlen
mat ållem Guuld vun deser Iard.
Når dunken kun ech äm Gebiat :
En Motter Gofs Tea mir
me Gott, wa dunken ech dir.
Muttertag 2000
Ta klener Sachs,
te drimst und lachst.
Ech awer, ech meß dinken: ...
als wäßt te, datt noch Motterläw.
dich schätzt fir alle Sorjen.
Wï kennt desen Text ? wä giht et wegter ?
Grete Lienert Zultner ???
te drimst und lachst.
Ech awer, ech meß dinken: ...
als wäßt te, datt noch Motterläw.
dich schätzt fir alle Sorjen.
Wï kennt desen Text ? wä giht et wegter ?
Grete Lienert Zultner ???
der Ijel schrieb: Wï kennt desen Text ? wä giht et wegter ?
Grete Lienert Zultner ???
Menj härzet Kängd, wä schlefst te seß
Menj härzet Kängd, wä schlefst te seß
ä menjem Arm geborjen,
als wäßt te, datt noch Motterläw
dich schätzt fir alle Sorjen.
Ta klener Sachs, te drimst und lachst.
Ech awer, ech meß dinken:
Wonn ta zem Liewen dro erwachst,
wä wit dicht Schäcksål linken?
Wit ist denj Gist - enzt zuert uch klin -
sich frih uch stark erhiewen?
Wit dro denj Härz äng trå uch rin
fir Vulk uch Himet liewen?
Wueß griß me Gang! Ech wäll än Trå
fir dech, me Gang äng bieden:
wilt ihrefest ist än de Råh
der tråen Sachsen trieden.
Gedichter vun Grete Lienert-Zultner gid et af deser Segt
Danke Ijel, täu host det olt hiasch Gedicht zem Motterdoch geschriwwen. Uch denj Mottergedicht äs sihr harzich, tea host denj Motter anjem gärren gehot, sonst känst täu net esi hiasch schreiwen. Ech genessen denj Gedichtchen än sochsesch, mät ollen Sännen.
Aje und Goderholdich vum
Brännchen
Aje und Goderholdich vum
Brännchen
Zem Motterdåch
Well äm Härzen ech dech dron,
mess ech äng un dech dinken.
Wie kån mech wä ta verstohn
Uch mech esi rech beschinken.
Ta huest mät mer geschroat
Wonn ech mol Kommer hat,
Huest dech mät mer gefroat,
Mät dir wor alles ängden gat.
Keent ech dåt Gläck ermeßen
Mät dem ta mech bedocht?
Ech werden sä nä vergessen,
Dä Zekt, dä mer verbrocht.
Et wor vir sihr longer Zekt,
Wä ta mer strichts iwert Hoor,
Drun erännert mech uch hekt,
Wä hisch alles damols wor.
Owends vir dem Schlofe gon,
Meng Hångdcher än denj gelocht
Ås Gebiët mer zesummen son,
Wänschten dro:“ Gat Nocht“.
Wat mech bäs af den Hekt begliet,
Äs det Fänkeln än denjen Uuġen.
Et huet Zaversicht verspriet,
Wä dankel Wulken afzugen.
Ech bän der dånkbor bliwen,
Fir allent wat ta fir mech gedon.
Änt Härz bäst ta mer geschriwen
Mät Wiërtern dä allent son.
Well äm Härzen ech dech dron,
mess ech äng un dech dinken.
Wie kån mech wä ta verstohn
Uch mech esi rech beschinken.
Ta huest mät mer geschroat
Wonn ech mol Kommer hat,
Huest dech mät mer gefroat,
Mät dir wor alles ängden gat.
Keent ech dåt Gläck ermeßen
Mät dem ta mech bedocht?
Ech werden sä nä vergessen,
Dä Zekt, dä mer verbrocht.
Et wor vir sihr longer Zekt,
Wä ta mer strichts iwert Hoor,
Drun erännert mech uch hekt,
Wä hisch alles damols wor.
Owends vir dem Schlofe gon,
Meng Hångdcher än denj gelocht
Ås Gebiët mer zesummen son,
Wänschten dro:“ Gat Nocht“.
Wat mech bäs af den Hekt begliet,
Äs det Fänkeln än denjen Uuġen.
Et huet Zaversicht verspriet,
Wä dankel Wulken afzugen.
Ech bän der dånkbor bliwen,
Fir allent wat ta fir mech gedon.
Änt Härz bäst ta mer geschriwen
Mät Wiërtern dä allent son.
Menj härzet Kängd, wä schlefst te seß ---
det äs åsi der Titel vun dem Gedicht wot iwer Googel mät : Ta klener Sachs,
te drimst und lachst.
Ech awer, ech meß dinken:
als wäßt te, datt noch Motterläw----zitiert wor.
Ech bedunke mech bam siebenschläfer fuer da Hälf.
Uch bam Brännchen fuer det Kompliment.
Hun åwer noch en Froch. Wåt ech garre wässe will
äs e Liidchen mat drän Strophen,
kennt ihr et uch.??? Kennt nemmest den Autor dervun,
dro äs et en eosgesprochan "Volksliidchen"
esi wä, -E kli Wald-Vijelchen-
Der Text den em än easer Jugendzegt
gesangen huet äs deser:
Ech steand dä iuwen åf dem Reech
de Soann da less sich nedder,
det Owendriud geng net eweech
ech soch at ängde wedder.
Vuer mir äm Thol luet en Gemiin
vu Reechern feest ämschlossen,
dea fählen ech,mech guunz derhiim
ech ban an är erwoossen.
Dea schliit en Harz reft mech zerack
erwakt mech eos dem Driimen
dea fangden ech menj iinzich Gläck,
won ech ku wegder hiimen.[/b]
det äs åsi der Titel vun dem Gedicht wot iwer Googel mät : Ta klener Sachs,
te drimst und lachst.
Ech awer, ech meß dinken:
als wäßt te, datt noch Motterläw----zitiert wor.
Ech bedunke mech bam siebenschläfer fuer da Hälf.
Uch bam Brännchen fuer det Kompliment.
Hun åwer noch en Froch. Wåt ech garre wässe will
äs e Liidchen mat drän Strophen,
kennt ihr et uch.??? Kennt nemmest den Autor dervun,
dro äs et en eosgesprochan "Volksliidchen"
esi wä, -E kli Wald-Vijelchen-
Der Text den em än easer Jugendzegt
gesangen huet äs deser:
Ech steand dä iuwen åf dem Reech
de Soann da less sich nedder,
det Owendriud geng net eweech
ech soch at ängde wedder.
Vuer mir äm Thol luet en Gemiin
vu Reechern feest ämschlossen,
dea fählen ech,mech guunz derhiim
ech ban an är erwoossen.
Dea schliit en Harz reft mech zerack
erwakt mech eos dem Driimen
dea fangden ech menj iinzich Gläck,
won ech ku wegder hiimen.[/b]
Geade Moarjen
Ålle Meattern da det liasen
wänschen ech zem Motterdoch
dått sa noch an ärrem Liawen
mat de Kängden såchsesch riaden,
meer wa wennich äs geneach.
Dått uch sa an ärrem Liawen
vuir dot dajlich Brüit
såchesch dunken bas un Düid.
damät Schräft uch Sprooch
net behond verliure giht.
Ålle Meattern da det liasen
wänschen ech zem Motterdoch
dått sa noch an ärrem Liawen
mat de Kängden såchsesch riaden,
meer wa wennich äs geneach.
Dått uch sa an ärrem Liawen
vuir dot dajlich Brüit
såchesch dunken bas un Düid.
damät Schräft uch Sprooch
net behond verliure giht.
Ijel,
Dånken hisch wäll ech Der son,
uch, dått ech Dech gat verstohn.
En Motterhärz dåt sachsesch schliet
Äs äng fir det Sachsesch beriet.
Mät dem Kängd wid sachsesch geriët,
Owends mät äm sachsesch gebiët.
Det Sachsesch soll äm bleiwen,
Doräm mer uch sachsesch schreiwen.
Uch sachsesch Liedcher mer et lihren,
Norr äsi giht as Sproch net verlieren.
Esi long mir Metter sen åf deser Iërd,
Wid äng norr sachsesch geriëd.
Dånken hisch wäll ech Der son,
uch, dått ech Dech gat verstohn.
En Motterhärz dåt sachsesch schliet
Äs äng fir det Sachsesch beriet.
Mät dem Kängd wid sachsesch geriët,
Owends mät äm sachsesch gebiët.
Det Sachsesch soll äm bleiwen,
Doräm mer uch sachsesch schreiwen.
Uch sachsesch Liedcher mer et lihren,
Norr äsi giht as Sproch net verlieren.
Esi long mir Metter sen åf deser Iërd,
Wid äng norr sachsesch geriëd.
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
