Menj läwer Thumes!

Ta wirscht hisch hemlich en àlt Tàsert, dier mät senjer Gissel nimmi träft wuer et brocht. Menjen beläwten Nummensvätter, den Misch, diden änjden senj Mienung so wäll und vir logder Geprotches näkest derza kitt, huest te geplätscht.
Dàt wor net uständich vun Dir ifach räm ze plätschen, wo Ta guer net wisst, äm wat et sich dreht!
Et äs zwor noch e Gehemness, awer datt Te et wisst: Dier Misch ohne Mienung huet den wässenschaftlichen Afdràch, en fräsch Sproch ze erfängden, dä alle Saksen lihren sellen. Esi en Uert saksesch Esperanto. Dat äs net leicht.
Ta wisst, wä vil Schwiss et den Lieser kost, bäs hie dien Asänn zesummbuchstabiert. Na ställ Dir dä Usträngung vir, dä em brocht, esi äst ze schreiwen“!
Virlifich äs senj Versäck noch än de „Wängdeln“, awer em sàl en gat Sach net stiren. Doräm pst pst!

Nor de Gesangdhit!
Der Misch ous Näpendref