Wåt riad em niët ualles...
Un em Marje` kūm der Biënder Muatz miat em Hīft wa e` Schåf ian de Kuchel. Ëußer "gade` Muerje`" brōcht e niast iwer de Liappe`. Det Mai, senj Fraa, wūl en niët schtīre` end liëss en ia` Rau. Irscht nä dem Eße` fiëng et un:
Nau wiall ech awer ändlich wiasse`, of te gestren Äwend wiarlech besōfe` wårst oder niët?"
"Ech doch niët! Wa kist te dråf?
"Tau host et chia salwest gesät! Wīst te wiarlech nimi?"
"Åch, Maio", murrt der Muatz, "wåt riad em niët ualles, wunn em en pōr Schtampel iwer den Durst gedrianken hot. Dūn miësst te niët ualles glīwe`"
Duannerschmarter Anekdoten: Hia oder ech
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
Miat vōlem Miël riad em niëd!
Der Natchen Hanz wår ziëmlich kurzsichtich. Am dåt dēt e de Uġe`glaser nuer bam Schläfe` uch Eße` ō.
Un em Dåch såß e bam Diasch ian der Kuchel miat senjem Suann, dem Willi. Da Zwīn åße` Fußaike`lawend, dåt det Trenj, senj Fraa, åfgewarmt huatt, awer dåt huatt nichen Zetch - oder Luast - miatzueße`, ualsi giëng et wiëdder ian de Gōrte`.
Am en Zetch mualtch sich die Klīn: "Voter, diërf ich der iast sän?"
"Na, Gang, miat vōlem Miël riad em niët!"
Nä en por Sekunde` wūl der Willi wiëdder iast sän, wurd awer wiëdder zum Schweje` brocht, amwåt em iawe` miat vōlem Miël niët riaden diërf.
Di Klīn wūl noch zwemial iast sän, awer...
Wa se trä fartich wåre`, sät der Hanz: "Nå hu` mer gēße`, ualsi rutsch erëus miat der Schpräch. Wåt wūlt te mer sän?"
"Nau ias et ze spēt, Voter. Ech wūl nuer sän, dåt ian denjer Scheiw en fatt Ropp wår. Hot se der wiënichstens geschmåckt?"
Der Natchen Hanz wår ziëmlich kurzsichtich. Am dåt dēt e de Uġe`glaser nuer bam Schläfe` uch Eße` ō.
Un em Dåch såß e bam Diasch ian der Kuchel miat senjem Suann, dem Willi. Da Zwīn åße` Fußaike`lawend, dåt det Trenj, senj Fraa, åfgewarmt huatt, awer dåt huatt nichen Zetch - oder Luast - miatzueße`, ualsi giëng et wiëdder ian de Gōrte`.
Am en Zetch mualtch sich die Klīn: "Voter, diërf ich der iast sän?"
"Na, Gang, miat vōlem Miël riad em niët!"
Nä en por Sekunde` wūl der Willi wiëdder iast sän, wurd awer wiëdder zum Schweje` brocht, amwåt em iawe` miat vōlem Miël niët riaden diërf.
Di Klīn wūl noch zwemial iast sän, awer...
Wa se trä fartich wåre`, sät der Hanz: "Nå hu` mer gēße`, ualsi rutsch erëus miat der Schpräch. Wåt wūlt te mer sän?"
"Nau ias et ze spēt, Voter. Ech wūl nuer sän, dåt ian denjer Scheiw en fatt Ropp wår. Hot se der wiënichstens geschmåckt?"
Doppelt sahn
Un em Äwend verliëssen der Prajer Sam uch der Schenjtsche Misch det Lecheff ziëmlich besōfe`. Am en Zetch sät der Sam:
"Wīß der Gutta, Misch, wåt ha vuar sich giht, awer ich sahn åwīst ualles doppelt!"
"Dåt wår ba mir bias vuar er Minut uch esi, awer nau giht et wiëdder normal wetcher.
"Wåt host te derkēn gemåcht?
"Ech hun ifåch en Uġ zaugemåcht!
Un em Äwend verliëssen der Prajer Sam uch der Schenjtsche Misch det Lecheff ziëmlich besōfe`. Am en Zetch sät der Sam:
"Wīß der Gutta, Misch, wåt ha vuar sich giht, awer ich sahn åwīst ualles doppelt!"
"Dåt wår ba mir bias vuar er Minut uch esi, awer nau giht et wiëdder normal wetcher.
"Wåt host te derkēn gemåcht?
"Ech hun ifåch en Uġ zaugemåcht!
Dī trëurich Willi
Un em Nähmiattdåch såß die klīn Willi um Rūnd vum Fußballpluatz ian der Nuaguass end hiëlt. Zaufiallich kūm da åld Machlanjer Zirre`maun verba. Wa se de` Kliëne` esi trëurich dä siatze` såch, giëng se åf en zau, schtrīchelte`n ewiënich, trä frecht se:
"Waram hiëltst te, Gango?"
"Menj Hangd, der Lidi, ias ewēch gelūfe`"
"Åch", sät da Åld, "dī witt chia schīn hīme` gelūfe` siën".
"Genah dåt ias et chia, amwåt nuer hia wīß, wä mer wunne`!"
Un em Nähmiattdåch såß die klīn Willi um Rūnd vum Fußballpluatz ian der Nuaguass end hiëlt. Zaufiallich kūm da åld Machlanjer Zirre`maun verba. Wa se de` Kliëne` esi trëurich dä siatze` såch, giëng se åf en zau, schtrīchelte`n ewiënich, trä frecht se:
"Waram hiëltst te, Gango?"
"Menj Hangd, der Lidi, ias ewēch gelūfe`"
"Åch", sät da Åld, "dī witt chia schīn hīme` gelūfe` siën".
"Genah dåt ias et chia, amwåt nuer hia wīß, wä mer wunne`!"
Dåt hot e niët gesät
Dem Heltner Maio giëng et ia` lēzter Zetch niët gaut. Iat erbråch sich, huatt Schwindelufiall uch noch villet mī. Amdåt måcht et sich un em Dåch åf end giëng zem Dokter ke` Blosendråff.
Wa et hīme` kum, frecht senj Muetter: "Nå, wåt hot di miat dem weiße` Piandel gesät, Deiret?"
E mīnt, ich wēr schwonger."
"Vu´ wēm, Käntch?"
"Dåt hot e niët gesät."
Dem Heltner Maio giëng et ia` lēzter Zetch niët gaut. Iat erbråch sich, huatt Schwindelufiall uch noch villet mī. Amdåt måcht et sich un em Dåch åf end giëng zem Dokter ke` Blosendråff.
Wa et hīme` kum, frecht senj Muetter: "Nå, wåt hot di miat dem weiße` Piandel gesät, Deiret?"
E mīnt, ich wēr schwonger."
"Vu´ wēm, Käntch?"
"Dåt hot e niët gesät."
Fräntch?
Der Muatze` Mischo wår ian der irschter Klass. Un em Dåch kūm senj Grīß verbah. Se nuhm de` Kliëne` åf de` Schīß end frēcht:
"Hōst te vill Fräntch ian der Schīl, Mischo?"
"Nemel iëne!", unfert der Gang schtūlz. Dåt wangdert da Åld:
"Wa kitt dåt?"
"Dåt ias ifåch ze erklēre`, Grīß: Da, da mech schlän, kūn ech niët leje` uch da, da ech schlän, kiënne` mech niët leje`!"
Der Muatze` Mischo wår ian der irschter Klass. Un em Dåch kūm senj Grīß verbah. Se nuhm de` Kliëne` åf de` Schīß end frēcht:
"Hōst te vill Fräntch ian der Schīl, Mischo?"
"Nemel iëne!", unfert der Gang schtūlz. Dåt wangdert da Åld:
"Wa kitt dåt?"
"Dåt ias ifåch ze erklēre`, Grīß: Da, da mech schlän, kūn ech niët leje` uch da, da ech schlän, kiënne` mech niët leje`!"
Fålsch verschtūnde`
Der Flaischer Hanz uch det Wiawer Heddi wåren schīn säntch en por Mēnedere` en Pōr. Iat wår ziëmlich brimmich, hia awer mī zriackgezuaġe`.
Un em Dåch såße` se iam Park end såġen, wa sich åf er underer Bunk en gang Mūn änje`wiëdder iwer en Mētsche` bīcht, et pusst uch em änje` wiëdder angder de` Piandel griff. Nä er Zetch sät det Heddi:
"Waram måchst te niët uch dåt, wåt dī måcht, Hanz, ha?" Dī wurd rīd iam Gesicht end schtuettert:
"Awer, awer, Heddi, tau verlongst wiarlech ze vill vu` mir, dänn ech kiënne` chia dåt Mētsche` niët."
Der Flaischer Hanz uch det Wiawer Heddi wåren schīn säntch en por Mēnedere` en Pōr. Iat wår ziëmlich brimmich, hia awer mī zriackgezuaġe`.
Un em Dåch såße` se iam Park end såġen, wa sich åf er underer Bunk en gang Mūn änje`wiëdder iwer en Mētsche` bīcht, et pusst uch em änje` wiëdder angder de` Piandel griff. Nä er Zetch sät det Heddi:
"Waram måchst te niët uch dåt, wåt dī måcht, Hanz, ha?" Dī wurd rīd iam Gesicht end schtuettert:
"Awer, awer, Heddi, tau verlongst wiarlech ze vill vu` mir, dänn ech kiënne` chia dåt Mētsche` niët."
Vijeltscher diërf em niët pusse`!
Di klīn Mariar Gusti kūm un em Dåch ëus der Schīl end erzåhlt senjer Muetter: "Hetch hu` mer ian der Schīl iwer de Vijeltscher geriad. De Fra Lihrerian hot gesät em sīl se niët pusse`, dänn et kände` Krunkhite` iwerdrähn warde`." Åf dåt sät senj Siaster, det Gritzke`:
"Ech dinken, dä hot se Riacht. Iam Sommer wår ech en Wōch be der Maitant ia` Miëdesch. Da huatt zwe Kanarienvijeltscher end hot se de gunzen Dåch gepusselt. Nä en por Daaje` sië` se uallebīd geschtarwe`. Nau wīß ich uch, waram!"
Di klīn Mariar Gusti kūm un em Dåch ëus der Schīl end erzåhlt senjer Muetter: "Hetch hu` mer ian der Schīl iwer de Vijeltscher geriad. De Fra Lihrerian hot gesät em sīl se niët pusse`, dänn et kände` Krunkhite` iwerdrähn warde`." Åf dåt sät senj Siaster, det Gritzke`:
"Ech dinken, dä hot se Riacht. Iam Sommer wår ech en Wōch be der Maitant ia` Miëdesch. Da huatt zwe Kanarienvijeltscher end hot se de gunzen Dåch gepusselt. Nä en por Daaje` sië` se uallebīd geschtarwe`. Nau wīß ich uch, waram!"
Wī zetchlich plant...
Et wår schīn fuast diankel ualz der Puschke` Misch ëus der Uarbet kūm. Wa hia ian de Wunnung traut, wår et meischenschtiall. Senj Fraa wår noch iam Gōrte`, det Liso, de Duachter, ba er Fränjian, awer wä wår der Titz, der Gang?
Der Misch zūch sich ëus end schtrakt sich ewiënich iam Baat. Dä hīrt e en Gerëusch. Wa e genaer såch, entdakt e den Titz iam Aak.
"Wåt dem Deiwel måchst te dä, Titzo?", wūl der Misch wiasse`.
"Ech awen ewiënich, dänn mare` fēt de Schīl wiëdder un"", sät die Klīn ziëmlich trëurich.
Et wår schīn fuast diankel ualz der Puschke` Misch ëus der Uarbet kūm. Wa hia ian de Wunnung traut, wår et meischenschtiall. Senj Fraa wår noch iam Gōrte`, det Liso, de Duachter, ba er Fränjian, awer wä wår der Titz, der Gang?
Der Misch zūch sich ëus end schtrakt sich ewiënich iam Baat. Dä hīrt e en Gerëusch. Wa e genaer såch, entdakt e den Titz iam Aak.
"Wåt dem Deiwel måchst te dä, Titzo?", wūl der Misch wiasse`.
"Ech awen ewiënich, dänn mare` fēt de Schīl wiëdder un"", sät die Klīn ziëmlich trëurich.
De Orientīrung
Un em schpēten Äwend kūm der Marzen Huenz ziëmlich besōfen ëus dem Lecheff. Wa e de Dirr zer Schtuww åfmåcht, wår et iwerål schtiall. Åf dåt sät e:
"Mai, fe un ze schualje, dått ich wīß, wä`t Baat ias!"
Un em schpēten Äwend kūm der Marzen Huenz ziëmlich besōfen ëus dem Lecheff. Wa e de Dirr zer Schtuww åfmåcht, wår et iwerål schtiall. Åf dåt sät e:
"Mai, fe un ze schualje, dått ich wīß, wä`t Baat ias!"
Det lēzt Wuart
Der Riëpe` Misch huatt ian em Frahgähr ein Furr - ëus Sicht vum Diappner Huenz - ze vill gezuaġe`. Dī huatt en bam Huann verklät, ualsi muesst - esi wår dåt fraher bei aus - det Gūnz iam Saal verhundelt warde`.
Nädēm em Diësen uch Giëne` ualz Zejen gehirt huatt, sät der Huann:
"Misch, te host det lēzt Wuart." Dī schtiangt åf, dreht sich ian de Richtung, wä senj Fraa såß, end fiëng un ze kreische`:
"Host te gehīrt Mai, ech hun det lēzt Wuart! Niëm der e` Baschpial!" Dåt fiëng un ze grinse`:
"Et ias chia gaut, dått te nä esiëfelt Gähre` uch īst det lēzt Wuart host. Et sua der gegiënnt, bias mer wiëdder derhīm sië`..."
Der Riëpe` Misch huatt ian em Frahgähr ein Furr - ëus Sicht vum Diappner Huenz - ze vill gezuaġe`. Dī huatt en bam Huann verklät, ualsi muesst - esi wår dåt fraher bei aus - det Gūnz iam Saal verhundelt warde`.
Nädēm em Diësen uch Giëne` ualz Zejen gehirt huatt, sät der Huann:
"Misch, te host det lēzt Wuart." Dī schtiangt åf, dreht sich ian de Richtung, wä senj Fraa såß, end fiëng un ze kreische`:
"Host te gehīrt Mai, ech hun det lēzt Wuart! Niëm der e` Baschpial!" Dåt fiëng un ze grinse`:
"Et ias chia gaut, dått te nä esiëfelt Gähre` uch īst det lēzt Wuart host. Et sua der gegiënnt, bias mer wiëdder derhīm sië`..."
Damen uch Harren
Un em Dåch kūm det Nache` Liso zer Muetter vum Gloser Hanzi end beklät sich, dī hatt et geschlän. Åf dåt nuhm da Åld den Gangen zer Setch end versiackt en åf en elegant Ort ze belīren:
"Hīr gaut zau, Hanzi, en Daam schlīt em niët, uch dūn niët, wunn se noch klīn ias! Esi iast gehīrt sich niët." Åf dåt sät der Hanzi:
Et gehīrt sich beschtiëmmt uch niët, dått en Daam - uch wunn se noch klīn ias -, em Harren - uch wunn uch dī klīn ias -, en Balutsch ian`t Jiapp schtächt!"
Un em Dåch kūm det Nache` Liso zer Muetter vum Gloser Hanzi end beklät sich, dī hatt et geschlän. Åf dåt nuhm da Åld den Gangen zer Setch end versiackt en åf en elegant Ort ze belīren:
"Hīr gaut zau, Hanzi, en Daam schlīt em niët, uch dūn niët, wunn se noch klīn ias! Esi iast gehīrt sich niët." Åf dåt sät der Hanzi:
Et gehīrt sich beschtiëmmt uch niët, dått en Daam - uch wunn se noch klīn ias -, em Harren - uch wunn uch dī klīn ias -, en Balutsch ian`t Jiapp schtächt!"
Det Schnōrchen
Det Fußaike` Lis huatt ian em Sommer Besiak vum Binder Anni ëus Miëdesch, miat dēm et zesumme` ian der Vitro uarbt. Dåt schliëff ian der Viëderschtuww, det Lis miat dem Titz derluenjst ian der Miattelschtuww.
Des marjens erschinn det Anni änje` miat rīden Uġe` bam Frahschtiack, ualsi frēcht et det Lis, ōf villecht det Baat ze huart wer.
"Nä, nä,", sät det Anni, "awer denj Mån schnarcht cha esi schtark, daut ech kom schlōfen kanjt. Schnarcht der Titz dänn änjden esi schtark?"
"Nuer wunn e schlēft, Anni, nuer wunn e schlēft!", beraucht et det Lis.
Det Fußaike` Lis huatt ian em Sommer Besiak vum Binder Anni ëus Miëdesch, miat dēm et zesumme` ian der Vitro uarbt. Dåt schliëff ian der Viëderschtuww, det Lis miat dem Titz derluenjst ian der Miattelschtuww.
Des marjens erschinn det Anni änje` miat rīden Uġe` bam Frahschtiack, ualsi frēcht et det Lis, ōf villecht det Baat ze huart wer.
"Nä, nä,", sät det Anni, "awer denj Mån schnarcht cha esi schtark, daut ech kom schlōfen kanjt. Schnarcht der Titz dänn änjden esi schtark?"
"Nuer wunn e schlēft, Anni, nuer wunn e schlēft!", beraucht et det Lis.
Rech?
Un em Dåch kūm det Muatze` Mai fuchtich zem Pribanesch Lis end fiëng schin be der Dirr un ze kreische`:
"Wie denj Buallegrīß hot dich gedähn dem Marz ëus Kli`schēlke` ze erziale`, ech wer rech?" Dåt baut det Mai åf der Traap Pluatz ze nian, am sich ze berauje`, trä unfert et:
"Ech dinke`, dī hot iast fålsch verschtūnde`, Maio. Ech hu` nuer gesät te hast mi Geld wa Verschtund."
Un em Dåch kūm det Muatze` Mai fuchtich zem Pribanesch Lis end fiëng schin be der Dirr un ze kreische`:
"Wie denj Buallegrīß hot dich gedähn dem Marz ëus Kli`schēlke` ze erziale`, ech wer rech?" Dåt baut det Mai åf der Traap Pluatz ze nian, am sich ze berauje`, trä unfert et:
"Ech dinke`, dī hot iast fålsch verschtūnde`, Maio. Ech hu` nuer gesät te hast mi Geld wa Verschtund."
De Law ias kurtsch
Det Fiche` Mai uch det Mariar Zirr hu` sich īst iwer de Law angderhålde`.
"Åch, wīßt te, Zirr", fiëng det Mai un, "ëus menjer Sicht ias de Law nuer um Ufung hiasch. Dernäh widd se lonwiëlich."
"Esi, esi, ualsi, nuer um Ufung hiasch", unfert det Zirr giaftich, "amdåt wiaselst te de Gange` wa der Hangd de Flīen!"
Det Fiche` Mai uch det Mariar Zirr hu` sich īst iwer de Law angderhålde`.
"Åch, wīßt te, Zirr", fiëng det Mai un, "ëus menjer Sicht ias de Law nuer um Ufung hiasch. Dernäh widd se lonwiëlich."
"Esi, esi, ualsi, nuer um Ufung hiasch", unfert det Zirr giaftich, "amdåt wiaselst te de Gange` wa der Hangd de Flīen!"
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
