De Truden uch de Mialtsch

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.

walter-georg
schrieb am 04.08.2010, 08:24 Uhr (am 04.08.2010, 08:24 Uhr geändert).
Dī Friemd

Der Puschkentitz hōt ba em rechen Harren ia Blosendråf gedangt. E jede Marje gieng e am sias ian de Ståt uch am siwen nähmiatåch - oder äwend, wa em`t nitt - kūm e trä hīm.

Ian em Harwest ias em Fueljendet passīrt: Wa e ba`m Bloserbiasch verbah kūm, ias en sīr grīß Gestålt eus dem Diakicht ereus kunn uch ias em nähgonge. Dem Titz ias fuar Uengst det Harz fuast ian de Huase gefualle, awer e liess ser niast umarke. Bliff e stähn, bliff die Under uch stähn, gieng e schnial, gieng di Under uch schnial, gieng e hiemlich, gieng di Under uch hiemlich. Befuar der Biasch zriak bliff, verschwund di Friemd wieder ia`m Diakicht.

Dåt gieng esi en pōr mial, bias der Titz en ugeriad hōt, ianīrscht åf såkzesch, trä åf blesch, awer die Under hōt dråf niet reagīrt. Et wår zem Verzweifeln!

Der Titz hōt trä versiakt, dem Gehīmnesvōle Eßen uch Weng ze gian, awer uch dåt hōt niast brōcht. Dī verfuelcht en ängje wieder.

Un em Äwend hōt sich der Titz amgedrēt end hōt sich bekriezicht. Åf dåt hōt die Friemd ugefonge ze kreischen, wa wunn em en gestōchen hatt. Trä ias e wa eus der Biss geschōße ian de Biasch gerūnt. Sängj dauhiar huat der Titz wieder seng Rau.

Diet Erliafnes hōt der Puschkentitz īrscht vill Gähr nähar erzålt. Hia mīnt, et wēr bestiemmt die Aurīn gewiast. Det Wuart Deiwel hōt e niakest ian`t Miell genuan.
walter-georg
schrieb am 12.08.2010, 06:33 Uhr
Dī gaut Rät

Vuar villen Gären wåren de Heiser ian Duanerschmort nōch miat Strī gedakt. De Letch wåren ōrem, awer se hu sich gejensetchich gehualfen end esi kūmen se åf en Ohrt zeriacht.

Ian em Frahgär ias der Rēn eusbliwen. Det Kuaren wurd ängjen knåpper end esi stiangden se vuar er Hangersnīt. Em ias zesummenkunn uch hōt beräden. Zerlezt hu se beschloßen, de åld Letch ze opfern. De Mianner hun se ambrōcht uch iam Gōrten verscharrt.

Nuer zwīn Brajer hun dåt niet gemåcht. Sa hun iaren ålden Voter åf der Stuff verstochen.

Un em Äwend såßen se zesummen miat iarem Vōter uch hun nägeducht. Am en Zetch sät hia:
"Ir Gangen, marefrah dackt er det Heus ō end schiedelt det Strī esi gaut ir nuer kiennt, dänn dä sien nōch vill Kuareketscher. Miat den fōrt er åf`t Feld end sēt noch īst."

Totsächlich sien da bekliwen, dänn et fieng ändlich un ze rēnen. Esi wåren sa ian dem Gär de Ihnzijen eus der Gemīn, da iast åf dem Åcker huaden uch kangden uch ewienich den Underen hialfen.

Wa et ereuskūm, wähär sa dåt wuassten, sien da Underen nähdinklich warden. Se hun sich Gōr ba`m ålden Vōter bedunkt. Sängj dau wurden da Ålden ian Ïren geholden, dänn vun dēn kūn em ian der Nīt ängjen iast līren.


Dies Geschicht hōt mer meng Puschkegrīß erzålt. Da wår uch ziemlich åld...
walter-georg
schrieb am 06.09.2010, 10:53 Uhr
Der Känghjergïst

Aus Fuarfahren huaden et bestiemmt niet leicht. Sa wåren chia fuast gōr Gebeuren, giengen dåchiwer åf`t Fēld, bestaulden den Åcker uch muessten - de Mianner - desäwest noch iam Stuall tätich sien, wiarend de Fraen det Eßen måche uch sich uch nōch am da vill Kängj kiammern muessten. Dä wangdert et niet, wunn uald ihn vun ianen durchgedrēt ias. De Geschicht, da ech nau erzialen wial, hōt sich ian der Nuaguass zaugedrähn:

De Fichemaisiaster huat schīn det acht Kängj bekunn. Et wår en Metschen, dåt se Anna gedūft huaden.
Iam Angderschīd ze dēn underen Gesiastern, wår diet Kängj gūnz undersch: Dåchiwer schlief et uch ian der Nōcht blarrd et. Amwåt der Tummesīm - seng Voter - wa en Groser schlieff, muesst ängjen de Maisiaster åfstähn, am det Metschen ze beraujen.

Am en Zetch wurd et er zevill end trä hōt se det Metschen miat dem Pill erstiackt. Dåt ias dau niet wetcher åfgefuallen, dänn et hōt chia niemest genah kontrollīrt.

Nä er Zetch hōt de Maisiaster ian er Nōcht en Stiam gehīrt:
"Mueter, Mueter, waram wūlt er mich niet um Liawen läßen?" Dernäh ias der Gīst verschwangde.

Iam Lūf der Zetch ias der Gīst vum Anna ängjen wieder erschinnen end hōt de salf Fräch gestallt. Bias zerlēzt kangd da ōrem Frah den Terror nimi eushålden. Se hōt ualles åf en Blat Papeir geschriwen, hōt et åf den Diasch gedähn, ias ian de Kiakel gongen uch ias ersōfen. Em hōt se niackest fangden.

walter-georg
schrieb am 06.09.2010, 10:56 Uhr
Der Känghjergïst

Aus Fuarfahren huaden et bestiemmt niet leicht. Sa wåren chia fuast gōr Gebeuren, giengen dåchiwer åf`t Fēld, bestaulden den Åcker uch muessten - de Mianner - desäwest noch iam Stuall tätich sien, wiarend de Fraen det Eßen måche uch sich uch nōch am da vill Kängj kiammern muessten. Dä wangdert et niet, wunn uald ihn vun ianen durchgedrēt ias. De Geschicht, da ech nau erzialen wial, hōt sich ian der Nuaguass zaugedrähn:

De Fichemaisiaster huat schīn det acht Kängj bekunn. Et wår en Metschen, dåt se Anna gedūft huaden.
Iam Angderschīd ze dēn underen Gesiastern, wår diet Kängj gūnz undersch: Dåchiwer schlief et uch ian der Nōcht blarrd et. Amwåt der Tummesīm - seng Voter - wa en Groser schlieff, muesst ängjen de Maisiaster åfstähn, am det Metschen ze beraujen.

Am en Zetch wurd et er zevill end trä hōt se det Metschen miat dem Pill erstiackt. Dåt ias dau niet wetcher åfgefuallen, dänn et hōt chia niemest genah kontrollīrt.

Nä er Zetch hōt de Maisiaster ian er Nōcht en Stiam gehīrt:
"Mueter, Mueter, waram wūlt er mich niet um Liawen läßen?" Dernäh ias der Gīst verschwangde.

Iam Lūf der Zetch ias der Gīst vum Anna ängjen wieder erschinnen end hōt de salf Fräch gestallt. Bias zerlēzt kangd da ōrem Frah den Terror nimi eushålden. Se hōt ualles åf en Blat Papeir geschriwen, hōt et åf den Diasch gedähn, ias ian de Kiakel gongen uch ias ersōfen. Em hōt se niackest fangden.

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.