Såksesch detsch uch blēsch Gedichter vum Martin der Ijel

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.

Sibyl
schrieb am 13.07.2012, 22:26 Uhr
Soll ech än det Stejelchen wegter schreiwen ?

Na klor, Ijel, sålt ta wegter schreïwen.
Guck der mol de Zuehl der Klicks un.
Det saksesch Forum däint nett norr der Erhåldung aser Mottersproch,
et ställt uch en Verbaindung zwäschen Mainschen aus verschiedän Uirtscheften hiër.
Wichtich äs uch, de Vergångenhiet wåch ze hålden,doräm mess em se åfschreïwen.
Wonn et uch norr īfåch Geschichten, Gedichter sen, dielweïs enthålden se hä uch dō
geschichtlich Informationen, wä z.B. deng leezt Geschicht.
Villecht stolpern uch janjer Generationen īst driw.
Bleïw gesangd!
der Ijel
schrieb am 15.07.2012, 19:25 Uhr (am 15.07.2012, 19:27 Uhr geändert).
De Mälchfra-Rēchneng

Vill laichter woren de Legd
fräher zefoss,
vun des Moarjest bas de Owest spēt,

moste schlapen åf dem Räck,
anjderm Oarm, oaldīst
uch åf dem Hīwt e Stäck.

Äm de Mälch za fenje Legden
än de Stådt ze drohn
håt en Fra da heschest Klīder ugedohn.

E Pillchen dēt sa sich åft Hīwt,
end dråf de Kreoch
mat Mälch, ow em et glīwt.

Wiarend sa dem Muert zea geng
duecht sa sich: fuer des Mälch,
dot Gēld äs menj.

Me Mūn di huet uch näst derkēn
won äm Hūndamdrehn.
ech et vuer mech verdean,

Doch det wichtijest Behälfnes,
ech kīfen esi en zwinzich Oacher--
da bradicht mir de Kluck äm Fälpes.

Da klinzich Hänkeln wuesse schniell
villecht lēt der Fuss
mir doch iwrich esi vill,

dått ech e Fårken vun den bēsten
vum Schwenjsmuert kīw
dot wett ech mēsten.

Äs der Brellenk rond uch fatt
bäs Krastdoch,
kitt en Kemmel än senj Stått.

Eos der Kemmel wird en Keah
da bronjt mir
e Ronjdchen noch derzea.

åf de Wiss wett ech se bronjen
äm fräsche Gras,
hui wa da eram do spronjen,

en Sprung mat ållebide Fessen
dēt uch eas Fra, end ---
der Kreoch di wor geschmässen.

Hīsch weis Mälch åf schwoarzer Iard
wot sprächt me Mūn
won hia det hīrt?

Der Mun wor når blamiert
end sot:
Des Lihr wor dir des Mällech wiart.

Des Fabel stammt vum Johann Willhelm Ludwig 1885
end äs åls „Milchmädchen-Rechnung“
än de Geschicht gegongen.

Äm Letzebuergeschen äs se
vum Lex Roth beoarbert worden.
Änt Såksesch hun ech se gedohn.

Dienstag, 27. April 2010
Martin der Ijel
Lilith
schrieb am 18.01.2013, 20:50 Uhr (am 18.01.2013, 20:51 Uhr geändert).

der Ijel
Erstellt am 15.07.2008, 14:48 Uhr



Minnesänger Kerbes-Stipp
Übrsetzung

Oinjder des Fichen senjem Fanster
knastern, pespern de Gespanster.
Et schorwelt äm Gestripp,
et schlecht der Kerbes Stipp
sich bas un det Geschatz,

dea hot e sich gebeockt
kwakt drä durch de Ratz,
und wot hii dea gesahn
terf net a mejem Bäuch dra´stean.

Des Fichen´s Meed Sofii
åf dem Striisåck knat,
at sung, end seokt sich---
flieh, flieh mein Herz,
es berauscht mich, diese
alte Melodie.

Der Kerbes reispert siech
ent fliit sein ijån Melodie ;
Joi Sofii, Sofii Sofiichen
wa long schin hun ech nichen- -
esi wegter bas und Oind,
drea reiwt hi sich de Hoind,
schlecht sich, und verschwoind.

Den undern Dåch zer salwe Staint
der Kerbes nemi worden kaint,
hii ångder Fichens Fanster schlecht,
än am de Sihnsucht weder stecht
hi soint und fliit dått Liidchen;

Joi Sofii, Sofii Sofiichen
den Reiz widd mech besiijen.
sänt longhar hun ech nichen.
Drea reiwt hi sich de Hoind
end drackt sich end verschwoind.


Den undern Doch am Äwendwarden
let det Spal der Kerbes net verdarwen,
hi krecht iwer det Geschatz,
hiipert sich, un´t Fansterbrat
und set nea glåt, dått
det Sofii sich oisgeziugen håt,

at schapt Wåsser mat der Konn
ois dem Keessel, schidd et än Wånn,
krecht salwest drä en´t Bittchen
end weescht sich uch det Kliidchen.
Weescht sich de Knai uch åinder´m Årmen.
Der Kerbes Stipp as zem erbårmen,
hi dinkt hi hat nüe ast gerochen,

bleiwt ainder´m Fanster
fein verkrochen,
hi fliit fuir sech senj Liidchen,
joi Sofii, Sofii, Sofiiechen
deni Reiz widd mech besiijen.
Sänt wonni hun ech nichen

Geladicht widd det Bittchen
uch der Kessel,
zem Fanster oissen git et beesser,
mat dem Iimer feet Sofiichen un,
åf de Kerbes, håt der Kerbes et bekunn.

Fliiten uch Gesang wär åinjderbrochen
det Wuert når håt der Kerbes
dea gesprochen:
Joi Sofii, ech ba´ jo gunz durchwiicht.
wa hos tüe mech besiicht ?


Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.