As Fruastuck

Ollbeed san s’ Zimmaleut g’wen, da Hansl und da Motthias. Si hobn an am Stoll g’orwat, dawal as Vieh d(r)austn i da Hüat is. Nit we(r) woas wos fr an Orwat! A bissl a Reparatur vo zwo-drei Stund holt.
Da Motthias hot si sei Joppn auf D’Stolltüa aufg’honga, wal’s iam worim wo(r)n is. Auf oamol, host as nit g’seha, is d’Joppn owig’folln und akkurat i d’Gruabn eini i d’Mistseling (Jauche).
“Vafluachti Wiartschoft, nidatrechtigit” sogt da Motthias. Ofm suacht i iam an Steckn und hebt on, i da Mistseling umatum z’wüaln.
„Geh heng doch auf, Tepp, teppeta!“ sogt da Hans. „Oda tuast dr v’leicht eibuldn, dass d’ dö Joppn no o’legn konnst (anziehen)?“
„Red nit so bleed dahe(r)!“ wischt na da Motthias. „Dosl woass ih doch a, dass ih ’s niama o’legn ko’, owa ih ho’ doch mei Goblfruastuck no i da Toschn!“

Misch Maier

HZ Nr. 65 am 11.04.1969

Weitere Anekdoten, Geschichten, Erzählungen »