Kolti Füass

Bol amol da Winta kimmt, ofm is d’Hauptsoch, dass da Mensch an worima Fuass hot.
Sorigst nit und kriagst kolti Haxn, auf oamol san d’ Straukn (Schnupfen) do und si kimmt no’ a Hinfluenza oda on(d)ri Teilflereien dazua. Wos woass ih? Muasst holt aufpassn!
Da Schusta-On(d)re-Vetta hot aa ollwal so vüll kolti Füass g’hogt scho’ seid `m November und aso hot a eam fü’ g’numma, e(r) soll amol an Dokta um Rot frogn.
Richtig! Am lestu Viehmorkt, wiar a d’ Büffelkua vakauft hot, geht a akurat zum Dokta Füllöp i’ da Soggossen eini und klagt eam sei Not.
„Geh“, locht na da Dokta asu. „Geh weita! Dos is doch koa richtig Kronkhoat nit. Si is nuar a bissl a schlechti Bluatzirkulation. Schau, ih’ ho’ aa ollwal kolti Füass und woasst wos ih tua?
Ih leg mi zu meinr Oltn ins Bett und dö warimt ma d’Füass auf oamol. Ih tat da rotn, dass d’ as aa mochst wia ih. Brauchst koa on(d)ri Medizin nit!“
„Und moant da Herr Dokta, dass aug bu mia hülft?“
„Owa gonz sicha, mei Liawa!“
„Jo, ofm tat ih Enk go(r) schö’ bittn, dass d’ Frau Doktarin frogn, wunn s’amol Zeit hedd fü(r) mih.“

Misch Maier

Aus „Hermannstädter Zeitung“ Nr. 104 vom 19.12.1996

Weitere Anekdoten, Geschichten, Erzählungen »