Gāde Morjen! Gāde Morjen! kreïscht der Kokesch noch vum Bät. Gāde Morjen! Gāde Morjen! åntfert äm se Kamerād. Spätzt de Schnuewel, wätzt de Spīren, sprächt kēnt Hiënche: bäst ta wach? Läft dich! Kam, hegt dräscht em Kīren, säch, dåt äs fīr ās de Sach.