Der Beseck äm Rech

Gefunden in einem Heft von meinem Großvater Stefan Zink

Der Beseck äm Rech Jahr 1978

Der Tiesen Pitz vun Schienen
wor of beseck än München,
San Kuseng der Honnes Hohn,
die schrif äm ist, e säil mol kun.
Der Honnes Hohn äs nor än Wän,
as Pitz wol awer weter zähn.
Bäs ken Hamburg wor hi gezujen,
es wärlich wor uch net gelujen.
Und weder ugelongt derhiem,
bericht hi sanner Noberän.
He! bäs of Kopesch giet et dich,
dron weter awer zecht et sich,
und wä ech merkt der Zach die zuch,
mocht ech glech den Toser of.
Brut ...Bofloisch, uch de Flosch mät Wän,
und docht bä mir: Adjee män Trenn.
Sorch ta mir of de Schwän uch Kaind,
Gott erholt dich, und bleif gesand.
Men laiw siwenberjenlond Adjee
ech zän na än dä R.F.G.
Dron hot dä Flosch ech zegestopt,
und wor bäs Wänen ängenoppt.
Do stand um Bahnhof en Person,
män läw Kuseng der Honnes Hohn.
Die schofft mech än det Riesenrad
Joi ! Schmockt det Gesöf dron gat.
Hi brocht mech weder zem Wagon,
und glech fahr uch der Zech derfun.
Än München of der Hieftstation,
do soch ech net en Sochsen stohn.
Äm dot sot ech dron ken en Bayern,
Wo ist der Girlich aus Grosscheiern.
Die frocht mech: Parlo Italiano?
Ech infert nor: Habar namo namo!
Doch hender äm: Dat än det Wädder!
Ständ enner, än er kurzen Hius aus Ladder,
met em Pänsel of dem Hot,
et wor as Hans : Schimbat de tot.
Di hat änd Hofbräu mech gezoddert,
dot ech mech grolich hoat beschnoaddert.
Em seft do det Bär, aus glosernen Stiweln,
wä sel em sech dron net bekniweln.
Män Schwejerän det Bayresch Mary,
dot gof mir glech en Wisky, Pali
na vill beser wä dot lurkich Zec,
schmockt bä as de Kampestgech.
E Stuttgart hes as Mai na Merry,
und schinkt mir än en Stampel Sherry,
frocht mech of Detsch „Schmeckt dir der Drink„
Na docht ech, en Flor mät der Hink,
Mir wällen blaiwen wot mer sen,
mät asem Pelsenpali uch mät Wen,
und won ihr mech hot hiergeroffen,
dron git mir of sochsesch uch zesoffen.
Und dron schär häw ech vergießen,
wot git et do fiur spasich iessen.
Hühnerkoilen zem exempel,
hießt em do de Hienensträmpel,
de Mälch Kächen uch de Schnitzel,
bekit em fertig äm Stanitzel.
Mir gof em Schwanzsuppe vum Ochs,
ech sient mich nor no er Kespalocks.
Dro nor noch ister wiel ech rechen,
äs Sivenberjer Krienenkächen.
Zerliezt gof et noch Kremschnitten,
Na Trenn ? Wo bäst ta met dennen Kletitten.
Dron än Hamburg of der Reeperbahn,
Wot moßten do men Ujen sähn.
Minnis Midis uch än Maxis
gor recklich Mädcher ziejten praktesch,
esigor än Schurz uch Pantalone,
gon sä do purdich , oben ohne.
Em dienkt em wer äm Paradies,
bä dien nacktijen Geschmies.
Wä dä sich schedeln uch sich rieckeln,
und mät dem Toppert wä sä wickeln,
und dron brällen sä noch derbä,
esieäst sed em näkest hä.
Mech trof der Schloch läw Noberän,
wot ech noch ollest bekum ze sähn.
Nor wä en zäpen vun em Kerel,
hoden sä un, dä Hippikerel.
Bä as hot em jo uch glech Händel,
won em sich nor nehrt em Pändel.
Awer ainder as gesot, gefodder Zoor,
dä Hippikerel gefollen mer gor.
Ech fält mich wä äm Wilden Westen,
und ech dienken, uch mir messten,
as ihnich Fräen na belieren,
uch zem noen sochseschen bekieren,
äm dot men Frä, en Harwest mässt
ken Hamburg zähn dot äs gewäss.
Wä ech na doeräm det scherjen
vergäss ech schär uch Siwenberjen.
Ech hot mir ihnten ungezwinkert
sol dech der Kron, verflechter Pinkert.
Et wor grod drun ech siel mech motzen,
mät diem verflächten Golanfrotzen.
Ech dreckt et bäm donzen, und soch et un
norist wor dot Hippiwiesen jo en Mon,
Wai krisch ech, eländer Golan!
Sie sind ja ein Maschkurierter Mann.
Ein Sachse muss sie doch verwechseln
wenn sie so herumm er sechseln
und überhaupt, schneit`s euch die Haar,
Bei uns gehen so die Kortorar.
Gefoder Zoor ! mir wid et bang,
de Wält, …. docht ech,.....stieht nemmi long.
Et hun sich jo wä em glot hiert,
de Amerikaner of dem Mon verirrt.
Wot säken sä do ? Soh?....... doch sälwest,
sen hä doch uch genech Monskolwer.
Doch ken mech,... sot ech,... läw Noberän,
tea Pitz na mess ta Hiemenzähn?
Sonst kon et dir uch noch passieren,
dat des dech uch, .. äm ampulieren,
und won ta lännger bleiwst noch hä,
wir um oint aus dir en Frä.
Et wor mir ujebläcklich klor,
dat menes bleiwens nemi wor.
Und hi zer Bahn und cit de jute,
num ech of Kopesch mir de dute,
denn men Bilett wor uch bäs zerack,
esi kun ech hiemen dot wor men Glack.
Men Trenn derhiem soss of der Bunk,
fur asem Dirchen, so em gegunkt.
Ech soch uch glech nor of sen Hoor
dot äinden averändert wor.
Tja..... hä!.. änden ech,... uch menen Bericht,
bä as äs et uch gät, awer uch licht,
Doch etwas besseres fand ich nicht!

Gefunden in einem Heft von 1978 bei Stefan Zink

Weitere Anekdoten, Geschichten, Erzählungen »