Fritz Schuller (Text), Fritz Schuller (Melodie)

Det Frähjohr kitt (Palemitzken)

Det Frähjohr kitt, det Frähjohr kitt,
dervun äs Eïs uch Schnie, uch Schnie,
äm Sannescheng, äm Sannescheng
gohn do per Arm si frih:
är zwe, en Enner uch en Ient,
vol Gläck ä Läw uch Trå verient;
än Bäsch goh se e kitzken,
ze klouwe Palemitz-mitz-mitz,
ze klouwe Palemitzken.

E Flutter zuġ, e Flutter zuġ
un ärem Uġ verbä,
det Mitzi sefzt: Ach läwer Pal,
seʼ mer bååld Mån uch Frä?
Der Pal, di sot: O Mitzi meng,
ta bäst meʼ Gläck, meʼ Sannescheng!
Draf gåw hi sengem Schatzken,
si wä et brocht, e Matz-Matz-Matz,
si wä et brocht, e Matzken.

Det Mitzi sprächt, det Mitzi sprächt:
De Palemitzke blähn, jcha blähn.
Der Pal sot: Läwer wäll ech doch
meʼ guuldij Mitzke sähn!
De Palemitzken nichent plackt,
det Palematzke biësser schmackt.
Si wordʼn, et douʼrt e bitzken,
e Puër, der Pal uch’t Mitz-Mitz-Mitz,
e Puër, der Pal uch’t Mitzken.

Ortsmundart: Hermannstadt