Hegt wird gesangen

Georg Meyndt (Text), Georg Meyndt (Melodie)

Ech hatt em Medchen ist begeent (Vun agefehr)

Christoph Reich, Heinz Acker • Ortsmundart: Hermannstadt • 3:33 Minuten • Herunterladen

Ech hatt em Medchen iest begeent
vun agefehr, vun agefehr,
end well ich em net glech erwehnt,
wohär ech wer uch wi ich wer,
et hiert meʼ Riëden nemmel un,
et word norr rit end geng dervun.
Zornijet, Zornijet, Zornijet meng!

Net lång, si kåm ich wedder iest
de Gass eraf, de Gass eraf.
Et hatt erfuëhre, wä’m mech hießt,
et blackt net af, et blackt net af.
Ech sot: Ta bäst mir deïr uch wiërt.
Et word norr rit end sååch än d’Iërd.
Schummanet, Schummanet, Schummanet meng!

Dro kåm der Dåånz äm gräne Måʼn.
Ech hatt meng Nit, ech hatt meng Nit;
ich dåånzt mät äm en jede Råhn,
et word norr rit, et word norr rit.
Et zuġ sich u mich wä e Kängd,
mer dred’n es wä der Drängelwängd.
Frådijet, Frådijet, Frådijet meng!

Dersängt terf ech, ich kån et son,
et äs geschähn, et äs geschähn, (
e jeden Owend bä et gohn,
mer seʼ vertrat, mer seʼ vertrat.
Ech matzenʼt allen Uġebläck,
ät wird norr rit end matzt zeräck.
Schatzijet, Schatzijet, Schatzijet meng!

Ortsmundart: Hermannstadt