Georg Meyndt (Text), Georg Meyndt (Melodie)

Et wåß un asem Appelbum (Der Appel)

Johanna Boehme, Heinz Acker • Ortsmundart: Hermannstadt • 1:18 Minuten • Herunterladen

Et wåß un asem Appelbum
sannsektij än em Zwacken
e Wangderappel, ech bekåm
vun äm en steïfen Nacken.
Äst Heschret kangt et glatt net giën,
meer sil em uch en Moler niëhn;
norr gäldä Sannestrohlen,
dä kennen esi molen.

Wat wor et? Wä ech äm en schmiss
end haw en af, wat hatt ich?
E wor jo, wä ich än e biss,
verfoult uch sour uch maddij.
Meng Fråd wor hin, ech hatt genaġ,
esi en Appel mååcht ient klaġ.
Meer sej ich na af wellen,
äm mech kån hi verfellen.

Ech kån norr spreechen: Gott så Dånk!
Ech hu mer Ienten trofen,
un diëm äs net en Oder krånk,
seng Siel låt vir mir ofen.
Ta kerngesangder Appel meng,
wä wäll ech mät dir gläcklij sen,
wä widd em mich benegden,
bä all de gade Legden.

Ortsmundart: Hermannstadt