Hegt wird gesangen
Georg Meyndt (Text), Georg Meyndt (Melodie)
Et wor e Medchen (E gat Lihr)
Christoph Reich, Heinz Acker • Ortsmundart: Hermannstadt • 2:52 Minuten • Herunterladen
Et wor e Medchen äm ålde Lånd,
ir huët et sächer aldient gekånt;
et wor gor läwlich, et wör gor brav,
se hadden't ålle vun Härze läw.
Na wor uch enner, e stattlich Kont,
hi stånd bäm Kieser uch än der Front;
hi wor e Katner*, hi hat drå Stern,
ät hat än doräm vun Härze gern,
ät hat än doräm vun Härze gern.
Hi schriww äm Bräfker, ät schriww zeräck,
sä wore selich, vir lokter Gläck.
Ät wuërt mät Schmärzen de Zegt sil kun,
do ät än ängde bä sich kännt hun,
do ät än ängde bä sech känt hun.
Na hiert norr wegter ,wat wor geschähn:
Wä hi hiemkåm, wul hi net sähn af et.
Et wåsst net, wat em geschåch, –
et huët gemakst draf gor munchen Dåch,
et huët gemakst draf gor munchen Dåch.
Ir Medcher zäht ech ous dem de Lihr:
Net schinkt dem Muëser ze vill Gehier!
Net traat em, bäs hie net hieme kitt, –
ihr sedd net sächer, off hi ech nitt,
ihr sedd net sächer, off hi ech nitt.