Katharina Kessel



Katharina Kessel

Katharina Kessel, geb. Moser

Geboren 1946 in Paßbusch, gelebt auch in Weilau, Grundschullehrerin in Weilau, Aussiedlung 1984, wohnt in Nürnberg.



Link zum Video

Kristof, der Spaßvogel

Der Kristof wår a Musikant,
a Spaßvogel, wai em saln fandt.   [selten]
Wår evangelesch, riëd gaut sochsesch,
a låstich Kärl, am konnt vil låche.

Der Kristof, diër wår a Zegu,
for Spaß wår hië gaut zem beku.
Der Gruiße huet hië amol gesoot:  [Großmutter]
„Walt Ihr hirn, wai em Eich kloot?“ [Euch; (rituell) klagen]

De Gruiße huet sich iwerluecht
und dem Kristof gi de Muecht.
Hië maußt nou nur de Zäit noch fann,
dått ålles konnt gelang.

Det wår Wanter, nåß och kålt,  [es war]
ånd och dånkel iwerål.
Det Elektresch wår noch nast,
der Lotiërn wår åf der Hast.  [die Laterne; Veranda]

Nat a jeder hått uch diën,
derfu wann mir gläich riën.  [wollen]
Bai’n Zeguin huet e gefählt, …
nat det änzich ander Wält.

Der Kristof holt aran de Letter,   [Leiter (geholt, „angekleidet“)]
zäicht er u der Gruiß ihre Zwetter,
dai liëcht hië nau an Gruiß ihr Bat,
mat der Dak hesch zaugedakt.

De Gruiße såz rauhich hander dem Omm, [saß, Ofen]
det Riën och Weggeln wårn verbonn. [Reden, Bewegen  verboten]
Se wår mat viel Gräd zaugedakt,  [vielen Kleidern]
maußt nur noch hirn, wåt hai geschaiht.

Der Kristof as gång vor u’t Haus  [vors ]
ånd huet gekrasche  [? ånd a kreesch]:
Ale, Karlincha , ale, Mitzi, muljal e Mámi !   ̶
Zehalf, Karlintche, zehalf, Mitzi, de Gruiße as gestorem!“

Durtäos – stockdonkel, wai am Såck!
Ånd de Zeguin säi äosgeråckt,
durich Schnie och Wåsser iwern Gruem,
ålt ender huet och maiße buen.  [manch einer; baden]

Nau wårn sai nåß och voller Muer,
zem Kristof stirm sai ålle duer.  [stürmen]
A gruiß Gejoomer och Gekloo,
bas sai båld häser säi geworn.

Baim Bat måcht sich der Kristof breet,  [machte sich breit]
naimest konnt saih, wai et dou steht.
Geklout huet hië nur ånne  Zährn ,
de Åndern konn nammi berän.  [nimmer aufhören]

Åf ämol hirt hië platzlich åf:
„Laiw Gruiße, stoht nau wider åf!
Det huet gelångt, det Kräische och Kloo:
Asu as et, wunn Ihr maißt goh.“

Wai et dem Kristof as argång,
måcht Ich nau salwest de Gedång!
Dat wår dau an besånder Nuecht,
 a Spaß vu Kristof sänder Uert.



» Übersicht Mundartautoren

Gefördert aus Mitteln des Bayerischen Staatsministeriums für Arbeit und Soziales, Familie und Integration.