Martha Scheiner



Martha Scheiner

Martha Scheiner, geb. Schlosser

Geboren 1941 in Hermannstadt, Lehrerin in Gierlsau und Hermannstadt, Aussiedlung 1980, wohnt in Öhringen.



Link zum Video

Der Kokesch uch de Med (frå noo Äsop)

Åålt uch schwach en Gebeerän wor,
und et word är äng mih klor,
datt ellien sä et nemmi schafft,
dänn et fehlt de nidich Kraft.

Cha, wunn em än de Johre kitt,
äs em iefach nemmi fitt.
De Kreft lossen äng wennijer za,
na brocht em doch mih Rah.

Et fällt är schwer dåt änzesähn,
awwer äst mosst na geschähn.
Än Dänst nitt zwo Med se dro af,
mät em gaden Tempo draf.

Det Geflijjel gakert lokt äm Hof,
et leff däjlich norr af uch uef.
Jede Morjen, zer sälwen Zekt,
wäkt der Kokesch all de Lekt.

Wunn sä hirten se‘ „Kikiriki“
ous dem Bät sprungen se hih.
„Ze wat äs die Kokesch uch hä?
Hie kreht ängde vill ze fräh!“

Der Ärjer wor vierprogrammiert,
wunn em äm Bät lag uch hirt,
datt em esi fräh afstoh mess,
glatt, wunn de Driem esi sess.

Soot, wat känt na mih stiren,
als des Morjest fräh ze hiren,
wä hie lokt kreht:“ Kikiriki!“
Galich word em drif äng mih.

„Läft Ich!“ schrie de Åålt, et äs dich Zekt!
Der Dååch feht un fir all de Lekt.
Bäm „Kikiriki,“ wunn de Sann afgiht,
jeder sifirt dro afstiht.“

Däjlich sich detten wedderhielt.
Em dinkt no, wä em gezielt
sich sächert en lengere Schlof.
Norr, wä ställt em dett „Kikiriki“ of?

Der Kokesch, hie galt fir:“ Schäldich“
Na wor‘t ous mät gedäldich!
Datt se allem en Ängd säzen,
sä det Meßer schi wäzen.

Den Kokesch em net iest mih hirt;
nemmest mih fählt sich gestiert.
Uch de Med sich nemmi bekloon.
Well Wäker huet na det Soon?

De Åålt wacht jed Nuecht mihmols af,
huet mät wennich Schlof genach!
Datt et irscht Mätternuecht na wor
wasst sä net, wor är net klor.

Än är Patschen se änne schloppt,
uch sich den Pändel iwwerhoppt.
“Ir Med, kutt ous dem Bät erous.!
“Läft ich!“kriesch sä durcht Hous.

Un ärer Däk de Gebeerän zaddert
de Med se gånz verdaddert.
Erfehrt sprungen sä ous dem Bät,
gånz verschlofen uch nooch mäd.

Jed Mätternuecht wor et passiert,
datt sä eräm kommandiert.
All krakelä wäzt sä durcht Hous,
Barbes leffen de Med erous.

Wä wor’t na dennich doch si gat,
wä em den Kokesch nooch hatt!
„Uermer Kokesch!“ soden alle bied,
Na deet hie änen dennich lid.

Wä schleff em esi gat bäs hie kreht,
uch der Dååch mät „Kikiriki“ufeht.
Äm Härzen verspierte sä en Wieh.
Na äs der Kokesch nemmi.

Woräm net alles bäm Åålde lossen?
Dänn sälde kitt äst Biësseret no!

No Aesop: „Der Haushahn und die Mägde“



» Übersicht Mundartautoren

Gefördert aus Mitteln des Bayerischen Staatsministeriums für Arbeit und Soziales, Familie und Integration.