Det Pitrolesch Mai uch det Fichen Zirr wooren iist ä` Bluesendreff bä`m Ä`kiife`. Wä sä af dem Hiimwiëch um Blueserbäsch verbä kuumen, erschinn awiist Ener eus dem Gestripp end verfolcht se. Sä gengen änje` schneller, awer die Ånder uch.

"Am Guettes Wialle`, Mai, wåt måche` mer nau, dänn diër Saper kitt änje` nehër!", soot det Zirr afgeriëcht.
"Åch, wiißt te wått, Zirr", soot det Mai, "mir triannen es. Tau liifst durch de Biasch, ech de Straak entlong. Trä treefe` mer es ba der Briack. Iint vun aus entwiascht esi åf jeede` Fuall!"

Die Fremd verfolcht det Mai.

No er Zekt - det Zirr wäurt schiun viur der Bräck - kååm det Mai eußer Odem, awer ålt låchän. Det Zirr gluuft senjen Uuġe` net:
"Säh iist Mai, wått såål diët? Hoot dich Di niët eriicht?"

"Fuast", unfert det Mai, "awer trä ias mer iast ia`gefualle`: Wa e fuast luenjst mer wår, hun ech de Piandel gehuawe`. Åf dåt hot hia de Huase ero gelääße`. Nau, wåt miinst tau: Wi liift ian diëser Posizion schniëller, hä??? Kamm, dått mer es åf de Socke` måche, bevuar Di ser de Huase` wiëdder unzecht."

Notiirt vum Puschke` Walter