Der Pale` Misch uch seng Frää, det Katt, woren U`fung der Nenjzijer Gohr - wä de miist Dånnerschmarter - keen Detschlånd eusgewåndert. Am en Zekt bekåme` se Siënsucht no der Hiimetgemiin. Äm Giëld fiur det Hotel ze spuere`, reff der Misch den Nelu un, mät diëm hie vill Gohr äm Kombinat vu` Bluesendreff zesummen geårbt hått. Die soot net näh, dänn hie wåsst, dått der Misch net mät lädijen Honjen ku` widd...

Än der Zwäschenzekt hått ser der Misch en Händy gekuuft, det Katt en Kådder, diën ät Moritz geduuft hått. Keen diën hått der Misch äst, kanjd awer net vill soon, dänn sonst hätt em det Katt det Händy viurgehaulde`. Esi schwijje` se ållebiid end nuhmen de "Läfleng" mät ken Dånnerschmuert.

Un em Mårjen stäongd der Misch sihr fräh åff, nuhm den Moritz end geng mät em bä de Saspåtenger Bauch. Do less e den Schnurrer froa end soot keen en:
"Nå, esi, Bitank, nau bian ich der ändlich frua! Vu` mir ëus kuust te ze fuess keen Detschlund luufe`..." Tro dreht e ser de Grunn end maucht sich af de Wiëch zem Nelu.

Wä e do u`kuum, erwäurt en der Moritz schiun bä`m Diur end schmiichelt sich mät dem Schwuunz un en.

No zwiin Daajen schlich sich der Misch wedder mät dem Kådder eus dem Heus end schmiss en än de Käåkel, awer uch det Mol passiirt det sälw.

"Wai, siil dech der Schlååch treefe`, elender Saper, wåt tau biast! Wa dem Deiwel kuun ech der nuer frua warde`?, kååm eus dem Misch ereus.

Um nächsten Mårjen ställt e den Meuse`friëßer än`t Auto end fäur mät em bäs än de Kli`schiëlker Bäsch. Do deet e det sälw, tro nuhm e ser en Flausch Wenj, lennt sich un en Buum, zurpt en Zekt long end schleff dron än.

Wä hie afwåcht, wor et schiun Owend. Noch vertämmelt, griff e zem Händy end reff seng Frää un:
"Säh mer Katt, ias der Moritz villecht ian der Neht?"
"Frialech", unfert et, "waram wiallt te dåt wiasse`?"

"Giaff e mer un`t Telefon, dänn ich hu` mich verluufe`!"