Bä äus gauf et cha net nor Såchsen. Nä, nä, mät der Zekt sen änjde mi Blooch ku`, awer uch en puer Zigunne`. Na cha, dä woren ålles åndert ålz rech, ålsi stibbitzten sä åld äst. Esi huet em un em Dauch den Ion erwåscht, wä e en Goas vum Tschämbri Tenn gestiulen hatt. Daut huet en dro` u`geziicht uch esi mosst sich der Ion vum Laie viur Gericht verunfern. Do froocht en der Richter:
" De ce-ai furat, mă Ioane?" (Waräm huest te gestiulen, Ion?)

Di wor esi iwerrascht, daut et em um U`funk de Sprooch verschloon hat. Wä e awer wedder zäu sich kååm, unfert e mät em gewässe` Stuulz:
"Am furat, dom`le judecător, pentru că-s român!" (Ech hun gestiule`, Härr Richter, amwått ech Blooch bän).

Uch der Richter wor zemlich iwerrascht bä deser Unfert, awer e spillt den Räujen end soot:
" Uite mă Ioane: Şi io-s român, dar n-am furat! (Säch, Ion, uch ech bän en Blooch, awer ech hu` net gestiule`) Ce zâci la afirmarea asta?" (Wat miinst te derzäu?)

Di ducht net vill noh end entgejnet frech: "Ce să zâc, dom`le judecător? Io zâc, c-ai avut pân-acum mare noroc!" (Ech soon, daut te bäs enzt vill Gläck håst`).

Di wåsst net esi genäh, wat der Ion mät dem Såtz miint end biurt noh:
"Ia explică-te Ioane, ca să-nţelegem toţi." (Daut messt te erkleeren, daut mer guer verstohn).

Der Ion låcht verschmitzt, tro maucht e nor mät dem Ziije`fånger:

"Da, da, dom`le judecător. Ai avut mare noroc, pentru că încă nu te-o prins!!!" (Cha, cha, Härr Richter, te håst vill Gläck datt em dich nooch net erwåscht huet!).

Åfgeschriwwe` vum Puschke` Walter