Wunn em af de auld Däch zräckdinkt, kitt schiun aldäst ereus... Do fällt mer zem Bäspäl de Geschicht vum Wiawer Tummes än:

En hiisch Geang, fleißich, awer net abedånjd ärnst äm Ämgung mät de Meetchern. Sächer woren åld är sälwest schuuld..., Totsach wor, dat e ser den gäude` Roff än der Gemiin verliuren hatt. Et woren hålt är zevill... Awer fronjere mosst uch hie sich...

Nia äs et cha bekåånt, dåt e` jeeder bäs zerliëzt daut bekitt, wat e uch verdänd... Dä Aulden wässen nooch, wa em fräer verkuppelt word... Äus Fräntch hat det Susken eus Scholten bekunn.

Vun diëm wasst - eußer den Kupplereiweiwern - än Dannerschmuert nemest Genäet. Det Meetchen wor hiisch, en licht Mell hatt et uch, awer dat gauf et cha uch bä ias... Iwer Sånjden der frähen Jugend kanjd em uch net riëden, dänn do wor cha der Misch uch net ohne`...

Nia äs awer iist foljendet passiert: Do kitt det Susken zem Tummes end soot:
"Hiir Tummes, mir wärden bauld ze Viirt sen!"
"Wä miinst tia det?", froocht der Tummes.
"Gånz ifach, ech hunn zwe Kändj, den Willy uch det Trinni. Dä sen noch ba menger Motter, awer ech dinken, et wer hechst Zekt, dåt se zä den Åljeren kunn! Oder huest te äst derkeen?
"Daut miinst te niët arnst, oder?", freecht der Tummes.
"Gåånz ärnst Tummes, und wiißt te uch waram: Der Bloch huet än deser Bezähung en Sprächwiurt: `Tot, ce creşte in grădina ta, îţi aparţine.` (Ålles, wat än denjem Guerten wiëst, gehiirt dir).

Uch, wunn et der net passt, bronjen ech uch glech menj Motter mät. Tro se` mer glech ze Foaft..."

Åfgeschriwwe` vum Puschke` Walter