Det Lis wunnt zesumme` mät senjer Diuchter, dem Mai, uch daut mät senger Diuchter, dem Tenno, zesummen. Männer gauf et af diëm Huef net. Jede`fålls net offiziell...

Äm en Zekt hått det "auld" Lis Geburtsdauch. Zäu diëm woren är vill ägelådden end de Miisten kååmen uch. Nor det Tenno fehlt.

Et wurd bäs speet än de Nuecht gefeiërt. Nodiëm de Giëst verschwangjde` woore`, erschinn det Gånjst der Famili. Un der Bluus fehlden zwiin Kniip, det Hoor wor zerzeust uch der Pändel hått sihr vill Faulden...

Wä et iwer den Dirpel (Türschwelle) traut, nuhm det Lis et än de Mongel:
"Tienno, sää iist, schummst tau dech wiarlech niët. Te biast iirst Fåfzähn uch liifst schii` wa en brunftich Kraam eram, dreifst et miat Diësem uch Giënem ian der Schëiër, um Kiakelauwer uch iam Park. Uch, wåt det Lichst ias: Te vergiasst sigor den fuifenvierzichste` Geburtsdåch vun denjer Griiß!!! Wåt såål nuer ëus der heghijer Jugend warde...?

Åfgeschriwwe`vum Puschke` Walter