Viur ville` Gohre` wurd keen Dånnerschmuert en Fårr ägediilt, die sich sihr äm senj Scheefcher kämmert. Lonjst dem normalen Gottesdänst organisiirt hie uch Bibelstanjden. Än ener vun desen bekåmen ållen Uwiësenden den Afdrauch, sich bäs zem nächsten Treefen bä Ållen ze entschäldijen, bä diënen em ducht gesånjdicht ze hun.

Wä em sich wedder trauf, bericht e` jeeder, wä et em ergonge` wor. Nor de auld Gritze` Maun hått näst ze erziëlen. Daut mosst gekleert wärden, alsi nuhm se sich der Fårr fiur:
"Fra Schermer, set Ir net gliiwich?"
"Frialech bian ech gliiwich, Harr Fuarr. Waram freecht Er?"
"Na cha, Ir sett de Iinzich, dä net am Verzåung gebädden huet."
"Dåt giht niët, Harr Vooter!"
"Und, waräm saul dåt net gohn, wunn em freejen derf?"

Näu feng de Gritzemaun un:
"Wa ech noch ganjer wår, huatt ech en sihr licht Miëll. Ech hu` mich miat fuast em jeede` u`geloocht, hun de Miiste verspeetelt uch Lijjen iwer se erzåhlt. Sië Se frih, Harr Vooter, dått Sa dau niët ian auser Gemiin wåre`, dänn ech hatt uch ian Iarem Fuall niast garantiire` kiënne`...
Miat der Zetch bian ech trä vernauftijer warde` end hun de Letch ia Fridde` gelääße`."
"Daut äs cha hiisch vun Ech, dått Er vernäuftich wårde` sed, awer waräm entschäldicht Ir ech net fiur de Sångden vun fräher bä de Legden?", mustert der Fårr se.
"Harr Vooter, ech hun dåt schiin iist gesäät: Et giht niët!"
"Näu erkleere` Sä mir det ändlich: Waräm giht daut net???"

"Guunz ifåch, Harr Vooter, wa ech gesangjdicht hu`, wår ech noch gang. Nau bian ech vaarenenjzich Gähr åld. Vun deene`, da ech verspeetelt hu`, liaft chia niëmest mii! Sål ich se villecht ëusgroowe`?"

Der Fårr nickt når noch end schwich...

Åfgeschriwwe`vum Puschke` Walter