Der Maimer Jirku hått ändlich de Frää senges Haarzens fånjden. Et wor det Tenno eus Schiinen.
Sä kuumen sihr gäut mätenunder zeriëcht - ducht jede`fålls der Jirku -, nor mät den Känjden klåppt et net. Bäs zerliëzt miint en Uerzt det Tenno siil ke` Sovata än`t Bued fueren, dänn dåt häw schiun villen gehålfen. Da Zwië woren ä`verstuunden uch no er Wuech måcht sich det Tenno åf de` Wiëch.

No en zahn Daajen bekuum der Jirku Siënsucht no senjer Frää end fäur er no. Än diër Nuëcht mosst noch åldäst nogehiult warden... - ducht der Jirku -, ålsi less em sich net lumpen.

Mätten än der Nuecht klåppt emest verzweifelt un de Dirr end fleåcht:

"Ech hu` cha Verständnes fiur ihn, zwo oder siguer droa Nuechten, awer en jeed Nuecht äs wärlich zevill!!!"

P.S.: Wåt widd der Jirku näu noch geducht hun...???