Un em Äwend sååß der Kakesch Sim eliin un em Diasch iam Lechiff miat em Baar vuar ser. Nä er Zetch kuum der Raita Tummes erian, giëng zem Sim, nuhm det Glaas end drunk et ëus, ähne` den Sim ze freeje`. Die fiëng un ze hiële`. Nau striichelt en der Tummes, am en ze triisten.

"Läß` nuer, läß`, Tummes. Et bruenjt siwasi niast mi." Die wuul frialech wiasse`, wa der Sim dåt miint.

"Säch, Tummes: De Gescheefter luufe` ba mir ia` leezter Zetch sihr licht; vuar en poor Daaje` ias mer de Lori gestarwe`, vuar er Wooch ias em ian de Kummer ia`gebrooche` uch niët geniach miat dem Guunze`, hoot uch menj Fraa mich geestre` verlääße`. Amdåt hun ich mer Ruatze`giaft verschåfft uch et ian`t Baar geschuatt. Nau kist tau end nist mer uch det Leezt, wåt ich noch huatt. Nemel starwe` kuun em noch åf diëser Wialt!"

Åfgeschriwwe` vum Puschke` Walter