Augefehr drua Gähr wår der Titze` Misch ia` Miëdesch ian der Lihr. Dåt wår awer niast fuar ian, ualsi ias e nähar wiëdder zriack keen Duannerschmort ku` end wår trä ian der Luundwirtscheft bescheefticht. Ian der Stååt huatt e en gaude` Fräntch kiënne` geliirt, den Fritz. Die kuum iist ze Besiack.

Nähdeem da Zwiin gaut geeßen uch gedrianken huadde`, giënge` se ian`t Hua. Der Misch erhofft ser vum Fritz en griiß Hialf, dänn die såch ëus wa e` Biar.

Ian er Paus muesst der Misch åf de Setch. Hia verschwuund ian em Gestripp hanjer dem Hiaffel.

Et dëuert niët long, bias der Misch u`fiëng ze schualje` wåt det Zech hault. Hia wår nämlich åf en Haa getradde`, vun der der Still en iam Gesicht gesuentch huatt. Wa e zriack kuum, wuul der Fritz wiasse`, wåt passiirt wår.

"Wa ech niët gaut u`ku` wår, ias Iëner ëus dem Gestripp åfgesprange` end hot mer en Fëust ian`t Gesicht gian. Det Ergiafnes setchst te chia."

Dåt wuul der Fritz esi niët stäh` lääße`, spiëkst ian de Huentch, fliacht en poor Mial, verschwuund hanjer dem Hiaffel end traut uch ian de Haa. Wa e trä zriack kuum, säät e:

"Misch, kamm dått mer häier ewiëch gohn, dänn die eus dem Gestripp äs siguer stärker wä ech!"

Åfgeschriwwe` vum Puschke` Walter