"Hiasch ir Gange`, dått er ich uch hetch wiëdder ba mir iafangden hoot, dänn ian der Noocht ias mer en Erliafnes ia`gefualle`, dåt ech schii` fuast vergeeßen huatt. Et wår esi:

Vuar longer Zetch huatt ech noch zwä Kaa. Miat de` giëng ech ualdiist - wunn ech Zetch huatt - åf de Hautwiid. Dä gåf et fuast änje såftich Graas. De Mialtschgedaarer kuunten de Wiach schiin uch esi muesst ech uch niët esi åf se åfpuasse`. Det licht wår nuer, dått et dä niche` Biim gåf. Ech muesst mer änje wiëdder en griëßere` Hätschempätschestriëch (Hagebuttenstrauch) ëussiacke`, die ian der Neht der Kah wår. Wåt sål em, iam Liawe` kuun em chia uch niët änje` ualles hu`...

Un em Dåch - et witt villecht esi ke` vaar um Nämiatdåch gewiase` sië` - såch ech åwiist, dått menj Kah ufiënge` ze luufe`, wa wunn se de Strätche - dåt ias en licht Krunkhit, ba der em wa fråft riënnt, amwått et esi juckt - erwuascht hatt.

Ech stiangd schnial åff end såch, dått e Wuulf ëus dem Biasch ereusku` wår uch stråcks åf mech zauduannert. Dau wår ech noch gang uch flink. Schnial hun ich mer de Katrafusse (det Niidich) genua` end bian åf den hechste` Buum gekliattert. Ech huatt esi en Uenjest, dått ech mer fuast ian de Huase` geschiassen hu`, dänn der Wuulf wår griëßer wa e` Rantch."

"Awer ålder Misch, Tau hoost chia gesäät, dä gååf et niche` Biim!", wangdert sich der Mariar Sim. Der åld Misch bliff gelääße` end unfert än em raujen Ton:
"Åch, wiißt te Gango, dåt wår mir ian dem Moment niët esi wichtich, Hieftsåch, ech wår geriatt!!!" Trä dreht ser der ålt Misch un der Grunn.

Åfgeschriwwe` vum Puschke` Walter