Der augliiwich Tummes
Wunn ech åf menj åld Daach esi nähdinke`, fuallt mer en Geschicht ian, da te der näh menjer Miinung aubedantch åfschreiwe` siilt. Wie wiiß, villecht kitt se chia iist uch ian e` Biach. Mir jede`fuallz gefuallt se, amwått se uch lihrrech ias:
Da åld Fusse` Lise` Siaster wår zwär en Meerenziekeria`, awer sa wuasst wiarlech sihr vill. Niët ian de Wiassenschåfte`, na, na, iar Wiasse` bezuach sech mii åf da Undere`. Sa giëng durch de Gaarte`, hiirt um Ziëng, freecht Diësen uch Giëne`. Trä schriff se Ualles åf. Miat der Zetch wår iar Wiassen iwer da Underen ëus der Gemiin esi farr, dått sa sigor wuasst, wunn Diër oder die Under åf`t Kloo giëng! Ech miëss schii` sään, da Fraa wår åf en Oort ze bewangdre`!
Durch iar Wiasse` hot se sich miat de Gähre` zer Währsäherian entwiackelt. Dåt kuun ech åf en Oort uch verstään: Wunn iëmest iwer da Undere` esi vill wiiß, ias et bestiëmmt niët schwer, sigor deren Diid ze schaaze`. Jede`fuallz kuumen änjen iar mii zau er, am iar Zaukunft ze erfohre`.
De Lise` Siaster wår niët pruestich: Åf`t Geld wår se niët esi schuarf, awer ähnen en Hian, Guis, Int oder Uacher liëff niast. "Det Talent miëss em ihren!", säät sa änje`.
Frialech gluufte` niët goor un iar "Kwalitäte`". Besangders det gang Vuulk huatt dä senj Problemer...
Zau deene` gehiirt uch der der Pitrolesch Tummes, e frech Gesindel, die ducht, de Wialt widd em ze Fiësse` luan. Un em Dåch mualtch e sich ba der Lise` Siaster un. Da kuunt en ian- uch ëuswiënich, liëss ser awer niast u`marke`.
Der Tummes begruesst se, gååf er en Hian end fiëng åf senj niastniatzich Oort u`:
"Ech wiil gare` wiasse`, wåt me` Vooter am diës Zetch måcht..." Da Åld iwerloocht en poor Sekunde`, trä infert se:
"De` Vooter ias zau diesem Zetchpunkt un der Kiakel ba der Mill end fiascht."
Der Tummes fiëng un ze låche`:
"Ech hunn et schiin änje` gewuasst , dått ir nuer läje` kiënnt! Me` Vooter ias schii` säntch drua Gähre` diit!"
"Na, Tummes, diit ias die Muun, den tau ualz Vooter gehålden host. De` richtich Vooter ias ba der Mill end fiascht. Grod iënzt hot e en Wualler gefonge`... Wunn te niët gliiwst, kuust te`n chia freeje`..."
Dåt måcht der Tummes niët. Hia bedunkt sech ba der ålder Fraa, riicht er beschummt de Hund end giëng senjes Wiajes...
Åfgeschriwwe` vum Puschke` Walter
Da åld Fusse` Lise` Siaster wår zwär en Meerenziekeria`, awer sa wuasst wiarlech sihr vill. Niët ian de Wiassenschåfte`, na, na, iar Wiasse` bezuach sech mii åf da Undere`. Sa giëng durch de Gaarte`, hiirt um Ziëng, freecht Diësen uch Giëne`. Trä schriff se Ualles åf. Miat der Zetch wår iar Wiassen iwer da Underen ëus der Gemiin esi farr, dått sa sigor wuasst, wunn Diër oder die Under åf`t Kloo giëng! Ech miëss schii` sään, da Fraa wår åf en Oort ze bewangdre`!
Durch iar Wiasse` hot se sich miat de Gähre` zer Währsäherian entwiackelt. Dåt kuun ech åf en Oort uch verstään: Wunn iëmest iwer da Undere` esi vill wiiß, ias et bestiëmmt niët schwer, sigor deren Diid ze schaaze`. Jede`fuallz kuumen änjen iar mii zau er, am iar Zaukunft ze erfohre`.
De Lise` Siaster wår niët pruestich: Åf`t Geld wår se niët esi schuarf, awer ähnen en Hian, Guis, Int oder Uacher liëff niast. "Det Talent miëss em ihren!", säät sa änje`.
Frialech gluufte` niët goor un iar "Kwalitäte`". Besangders det gang Vuulk huatt dä senj Problemer...
Zau deene` gehiirt uch der der Pitrolesch Tummes, e frech Gesindel, die ducht, de Wialt widd em ze Fiësse` luan. Un em Dåch mualtch e sich ba der Lise` Siaster un. Da kuunt en ian- uch ëuswiënich, liëss ser awer niast u`marke`.
Der Tummes begruesst se, gååf er en Hian end fiëng åf senj niastniatzich Oort u`:
"Ech wiil gare` wiasse`, wåt me` Vooter am diës Zetch måcht..." Da Åld iwerloocht en poor Sekunde`, trä infert se:
"De` Vooter ias zau diesem Zetchpunkt un der Kiakel ba der Mill end fiascht."
Der Tummes fiëng un ze låche`:
"Ech hunn et schiin änje` gewuasst , dått ir nuer läje` kiënnt! Me` Vooter ias schii` säntch drua Gähre` diit!"
"Na, Tummes, diit ias die Muun, den tau ualz Vooter gehålden host. De` richtich Vooter ias ba der Mill end fiascht. Grod iënzt hot e en Wualler gefonge`... Wunn te niët gliiwst, kuust te`n chia freeje`..."
Dåt måcht der Tummes niët. Hia bedunkt sech ba der ålder Fraa, riicht er beschummt de Hund end giëng senjes Wiajes...
Åfgeschriwwe` vum Puschke` Walter
Erzåhlt vun der Fiche` Lise` Siaster
