Der Gruio Misch wår e` ustiandich, awer spoorsem Mäntsch. Niët, dått hia giëzich gewiase` weer, na, na, dåt bestiëmmt niët, awer e wuasst hualt miat dem Geeld amzegähn. Nä en poor Gähre` huatt e esiëfelt basumme`, dått e ser en Dacia kiife` kangt. Dah wår se` guunz Stuulz.
Un em Dåch - et huatt gereent - ias e åf der Strääß ian`t Rutsche` ku` end ias ian e` Buum geruunt. Die kangt sich niët haaje`..., ualsi måcht et Bumms!
Et såch licht ëus! Wåt nau? Zem Gliack giëng der Motor nooch uch wiëdder zem Gliack huatt hia en Fräntch, den Raita Sim, die sich miat Autos ëuskuunt - e huatt dåt gelihrt. Der Misch gååf Gas end faur direkt ze deem.
"Wåt miinst te, Sim? Ias et wiarlech esi licht, wa ech dinke`?" Die iwerloocht en Wiëll, wa hia et dem Misch hiëscher babruenje` siil, trä miint e:
"Misch, sä mer esi: Wunn et e Rooß weer, miësst em`t erschiësse`!"
