Der Huenz huatt et ualz Käntch niët esi miat dem Liire`. Wä uch wunn et nuer giëng, verdriackt e sich vun Hëusåfgoowe` oder sigor vuar der Schiil. Iintlich bruecht e dåt uch niët, dänn hia wuul chia siwasi änje` Gebëuer warde`.

Senj Fraa, det Zirr, gehiirt uch niët abedanjt ze den Beliasenste`. Esi wangdert et niët, dåt iam Hëus ëußer dem Gesangbiach - dåt muesst chia e`jeder hu`, amwåt em et ian der Kirch bruecht - nur noch der Katejismus eramlåch.

Iar Gang, der Sami, wår dä gunz undersch: Die freecht uch freecht, dänn hia wår sihr nuagiirich. Esi uch un em Dåch, ualz e miat senjem Vooter åf der Veranda såß: "Vooter, waram schentch de Suann?"
"Wiiß der Gutta!"
"Vooter, waram dreht sich de Iard am de Suann?"
"Wiiß der Schlååch!"
"Vooter, ståmme` mer vum Åffe`?"
"Wiiß der Deiwel!"

Nau wår der Sami sihr trëurich uch verzweifelt. "Villecht siil ech nimi freeje` Vooter, esi?"
"Awer, awer, Gango, tau sålt änje` freeje, dänn nuer esi liirt em iam Liawe`. Wie niët freejt, bleiwt pruestich, wa denj Muetter!"

Åfgeschriwwe` vum Puschke`walter