Wa vill auser Såxe`, ias uch der Pribaneschtitz ke` Detschlund ëusgewuundert. U`siasich wurd e ia` Köln.

Un em Dååch huatt e ian em villstiëckijen Hëus zedaun, dåt frialech uch e` Lift huatt. Hia driackt åf e` Knuup end faur hii. Miat iëm wår noch en ganjer Fraa derbaa.

Bevuar se ëusgestijje` wåre` bliff der Åfziach zwiaschen de` Stockwärke` stähn end bewiacht sich en long Zetch niët vum Fliëcke`. Et wurd änje` wooremer.

Am en Zetch säät de Fraa, iandem se ser de Bluus åfkniifelt: "Na, Alter, nun mach` das, was ein Mann in so einer Situation machen sollte. Ich werde das Meinige auch dazu beitragen." Ba diëse Wiartere` såch se en verschmitzt un end zwiankelt miat em Uuġ.

Nau wurd et dem Titz zevill. Hia vergååß, dått e ian Detschlund wår - zuuch ser det Hiëmd ëus end fiëng un ze befiale` - dåt huatt e derhiim hiar: "Wu` mer haiar frua warde`, sålt te mer det Hiëmd weesche`, dänn et ias guunz verschwiist!"