Det Zirr wår Iint. Vuar Nenj desmarjest såch et niëmest iam Hoof - åf`t Feeld giëng et siwasi niët, dänn nä ijiane` Behiiftunge` huatt et et iam Kriëtz...
Dåt wuasst der Pitz. Die kuum ualdiist verbah end stiichelt et åf senj Oort... Ech dinke` iat huatt niast derkeen, dänn ba`m Misch, senjem Muun, bekläät et sich niakest...

Un em Marje` schuatt et wa ëus Iimere`. Der Misch wår schiin åf dem Wiach zem Åckere`, ian der Hoffnung, dått det Wadder nähgit. Ian de` Rutsche` sååch e noch iist ken Hiëmmel end markt, dått sich dä esi schnial niast iandre` witt. Åf dåt kiirt e am, buund de Kaa ian de Stuall end huscht ian`t Baat luenjst Zirr. Trä piëspert e: "Ba deem Wadder siil em nemel en Hangd vuar de Dirr schiacke`!"

Det Zirr wår noch verschlääfe` end murrt: "Dä kuust te sahn Pitz, wåt fuar en Ifålt ech fruenjert hu`!"

Åfgeschriwwe` vum Puschke`walter