Un em Marje` fittert der Ruede`sam de Hiane`. Bevuar e u`fiëng de Kukruskiërner ze verdiile`, såch e, wa der Kokesch hanjer er Hian liëf, am se ze tooste`... Wa e awer det Kukrus såch, liëss e se geduckt zriack end fiëng un ze freeße.

Der Sam fiëng un nähzedinke` uch trä ze biade`: "Harr, läß mich am ualles ian der Wialt niakest esi hangrich warde.!"

Åfgeschriwwe` vum Puschke`walter