Ia` leezter Zetch verstiangde` sich der Marz uch det Mai änje` lichter. Det Guunz iandet dermiat, dått em miatenunder nimi riad.

Un em Äwend deet der Marz en Zaddel åf den Kucheldiasch: "Mare`frah sålt te mich aubedantch am Sias åfwaake`, åldet Schlabrament!"

U` giënem Marje` erwåcht der Marz am Nenj. Luenjz iëm låch en Zaddel: "Et ias am Sias. Måch end stuund åf, åldet Schiampes!"