Wa sich de Zeghen diënich iandre`. Der åld Muatze`misch wuul uch iam Schriatt miat der Wialt siën end hot ser en Fernseher gekuuft. Hia verstiangt zwar niast - oder fuast niast - vun dem, dåt dä ze sahn wår, awer dåt spillt chia niche` Ruell, Hiiftsåch, e huatt uch esi en Åffe`kuaste`, wa em ba aus am da Zetch säät.

Un em Äwend zuuch e ser de Schiaġen ëus, deet de Fiëss åf den Diasch end såch ian de "Kuaste`". Det Trenj såß luenjst em end deet uch esi... Am en Zetch fiëng der Misch u`: "Trenj, ech dinke`, de Fiëss sië` mer ia`geschlääfe."
"Dåt gliiwen ich wiënijer, Misch", ergianzt iat. "Wa da stianke`, miësse` se bestiëmmt säntch wiënichstens er Wooch diit sië!"

Notiirt vum Puschke`walter