Det Mille` Mai wor zwor net det Hescht än der Gemiin, hått awer en Mell wä er Droa... Mät der Zekt kåm et än der Gohr, ålsi mossten de "Spezialistännen" ä`greifen. Äm en Zekt bekåm et Besäck vun enem deser aulder Weiwer, de Suse` Maun. Dä kåm glech zem Thema:
"Maio, Deiret, mer hun es ia` Schiine` amgesahn end hun Iëne fangde`. E hiißt Karl end ias uch ziëmlich rech. Senj Problem ias nuer, dått e tråckest, wa e det Miëll åfmåcht"
Det Mai frocht: "Ias dåt ualles?"
"Iast Undert ias es niët åfgefualle`", unfert dä Auld.

"Trä bruenjt en har, Maun, dänn näh der Hochzet hot e chia siwasi niastmi ze sähn!"