Det Hiëscht ëus der Gemiin
Det Prajer Zirr huatt sich miat dem Marzen Titz verluawt.Un em Dååch kuum det Pitrolesch Mai ze Besiack. Em såß trä åf der Veranda end krakeelt iwer Diët uch Giënt, bias det Zirr åfsprung uch u`fiëng ze "jodeln":
"Stall der vuar, Maio, der Titz hot gesäät, e widd det hiëscht Meetsche` ëus der Gemiin fruenjere`!"
Dåt ducht ewiënich näh, trä säät et:
"Sua niët bekritt, Zirro, ech hu` schiin änje` gesäät, dåt ir niët zesumme` puasst!"
"Stall der vuar, Maio, der Titz hot gesäät, e widd det hiëscht Meetsche` ëus der Gemiin fruenjere`!"
Dåt ducht ewiënich näh, trä säät et:
"Sua niët bekritt, Zirro, ech hu` schiin änje` gesäät, dåt ir niët zesumme` puasst!"
Erzåhlt vum Fichen Titz