Det "beeßer" Eeßen

Der Joffe` Marz uch senj Fraa, det Lis, wåren iist ba`m Kakesch Mai zem Eeßen ia`geluade`, dänn sa huadden em åf dem Feeld gehualfe`. Dåt wår miat senjem guunze` Gehabbel ian der Gemiin zwär uals ziëmlich rech, awer giëzich bekuunt. Wåt en åfgediascht wurd, sål ha niët erzåhlt warde`, nuer esofelt sua erwehnt, dått et niët vum Beeste` wår.
Nädeem de Danjstmeed, det Zirro, det Eeße` vum Diasch genuan huatt, freecht det Mai miat verstallter Stiamm:

"Nå, et hot ich bestiëmmt geschmåckt. Wåt miinst te, Liso?"

"Am ihrlich ze siën, Mai, mer hun schii` beeßer geeße`."

"Awer bestiëmmt niët ha!", fruat sich det Zirro, end liëf trä schnial ëuße`, dänn det Mai huatt schiin nä`m Schaape`leefel gegriaffe`...

Erzåhlt vum Garje` Min

Weitere Anekdoten, Geschichten, Erzählungen »