Ùn em Marje` bekläät sich det Fußaike` Lis ba senjem Muun:

"Wai, siil dech der Schlååch treefe`, ålder Rukes, wåt tau biast. Schii` wiëdder host te iam Schlääf geriad, dått ich fuast nichen Uuġ zaudaun kangt. Dåt ias chia nimi zem Ëushålde`!"

Die sååch senj Fraa en Zetch long un, trä säät e:

"Wiißt te wåt, Lis? Um Guunze` biast nuer tau Schuuld. Keem ech dåchiwer ze Wuart, miësst ich niët ian der Noocht nähuale, wåt ech um Dååch sä` wuul, Schlabrament, wåt tau biast!"