Hangdert Lee
Un em Dauch wor der Sam mät senjer Frää, dem Zirr, af Besäck bäm Hons. Em sauß gemätlich um Däsch auf der Veranda end anjderhault sich iwer Det uch Gent.
Am en Zekt fial dem Hons de Gaufel uewen. Wä hië sich bäckt, am se ze hiulen, sauch e, datt det Zirr nichen Gåtchen unhatt, less ser awer näst u`märken.
No en zahn Minuten geng der Hons än de Kuchel, äm äst ze hiulen. Det Zirr geng em no end frocht en, of e äst Besanjdert gesähn häw. Der Hons nickt, af daut det Zirr sot:
"Te kust dich bedanje`, awer et kuest dich hangdert Lee." Der Hons wor äverstunden, alsi mauchte` se en Zekt eus, äm der Ueschproch Toten foljen ze lossen.
Ken Owend kum der Sam hiim end frocht senj Frää, uef der Hons verbä wer kunn. Det Zirr nickt verzweifelt, af daut der Sam wekter frocht:
"Hot e der uch hangdert Lee gian?" Näu leff det Zirr riud un, mosst awer noch ist nicken.
"Chia, chia, der Huenz ias hualt en uschtiandich Mänsch, die senj Verschrechen uch hualtch. Ke` Miatdåch wår e nämlich ba mir ian der Uarbet end wuhl hangdert Lee hun. Derba sät e, e widd se noch vuar menjem Hiime`kunn ba dir o`gian." Dro less e sich än`t Bäät fallen end schleff zefridden än...
Duannerschmarter Anekdoten: Hia oder ech
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
Der doppelt Hëusdråchen
Un em Äwend kuum der Raita Titz ëus dem Lechiff hiim, såß sich un den Tiasch end fiëng un nähzedinke`. Det Mai, senj Fraa, såch dåt, siatzt sich luenjs en end freecht:
"Wåt, dem Gutta, hoost te, ålder Ruckes, tau biast chia suenzt niët esi schtiall - besangders, wunn te iast gezurpt host. Ias der villecht en Lëus iwer de Liawer gekrooche`?"
"Wiiß der Deiwel, Mai, awer diët Gesiif ias niët gaut."
"Dåt sään ech der chia sänjtch Gähre, Titz, sänjtch Gähre, awer tau wiallt chia niët hiire`", bemarkt det Mai bekritt.
"Et ias niët dåt, wåt ech miine`", infert der Titz. "Ech gähn chia nuer ian`t Buffet, am den Hëusdråchen ze vergeesße`, awer trä kunn ich hiim end sahn en doppelt!"[/i]
Un em Äwend kuum der Raita Titz ëus dem Lechiff hiim, såß sich un den Tiasch end fiëng un nähzedinke`. Det Mai, senj Fraa, såch dåt, siatzt sich luenjs en end freecht:
"Wåt, dem Gutta, hoost te, ålder Ruckes, tau biast chia suenzt niët esi schtiall - besangders, wunn te iast gezurpt host. Ias der villecht en Lëus iwer de Liawer gekrooche`?"
"Wiiß der Deiwel, Mai, awer diët Gesiif ias niët gaut."
"Dåt sään ech der chia sänjtch Gähre, Titz, sänjtch Gähre, awer tau wiallt chia niët hiire`", bemarkt det Mai bekritt.
"Et ias niët dåt, wåt ech miine`", infert der Titz. "Ech gähn chia nuer ian`t Buffet, am den Hëusdråchen ze vergeesße`, awer trä kunn ich hiim end sahn en doppelt!"[/i]
Super! Wieder ein Beitrag der Spitzenklasse!
Vielen Dank, Waldler! Es freut mich, dass es noch Landsleute gibt, die etwas für unseren Humor übrig haben und ihn zu schätzen wissen.
Wä em`t nit
Un em Nohmättdauch sauß der Fusse` Misch auf dem Grumpes viur dem Heus, det Gesicht än den Hoinjden vergruewen end ducht no. Äm en Zekt kum senj Frängd, der Muatzen Hanz, verbä:
"Misch, tau setchst chia ëus, wa wunn der Wialtangdergung kurtsch bevuar schtiht. Wåt, denj Griiß, ias nuer los miat der?"
"Ech wiiß chia uch niët, wa ich mich fahle` sål, dänn menj Schwijjer ias geschtarwe`."
"Dåt ku` chia niët währ sië` , dänn die åld Dråche` wår chis änje` esi muenter, was en Giißke?.
"Se hot sich vergiaft."
"Host te villecht ewiënich nägehualfe...", wuhl der Hanz wässen.
"Na, na, dåt muesst ich niët. Se hot ser ifåch åf de Zang gebiasse`, trä wår se ian en poor Sekunde` diid."
Un em Nohmättdauch sauß der Fusse` Misch auf dem Grumpes viur dem Heus, det Gesicht än den Hoinjden vergruewen end ducht no. Äm en Zekt kum senj Frängd, der Muatzen Hanz, verbä:
"Misch, tau setchst chia ëus, wa wunn der Wialtangdergung kurtsch bevuar schtiht. Wåt, denj Griiß, ias nuer los miat der?"
"Ech wiiß chia uch niët, wa ich mich fahle` sål, dänn menj Schwijjer ias geschtarwe`."
"Dåt ku` chia niët währ sië` , dänn die åld Dråche` wår chis änje` esi muenter, was en Giißke?.
"Se hot sich vergiaft."
"Host te villecht ewiënich nägehualfe...", wuhl der Hanz wässen.
"Na, na, dåt muesst ich niët. Se hot ser ifåch åf de Zang gebiasse`, trä wår se ian en poor Sekunde` diid."
Wie ias der Harr iam Hëus?
Der Riide` Misch wår iintlich en fridlich Mänsch. Ia` Geldugeliajenhite`, Ia`luadunge` uch under Såche` miascht e sich niët ia`. Dåt iwerliëss e lawer senjer Fraa, da ian der gunzer Gemiin ualz lichtmiëlich bekunt wår, dänn ken der iar Schlabrament kum iintlich niëmest un.
Un em Äwend kum der Misch ëus dem Lechiff ziëmlich u`gehidert hiim. Hia zuch ser`t Kliid uch Hiëmd ëus end schliach miat der Fëust vuar senjem Mai åf den Diasch:
Nau wiil ech gare` wiasse`, wie der Harr iam Hëus ias, ha?"
Det Mai wår ziëmlich iwerruascht, dänn esi kuunt et senje` Muun chia niët, awer et kuum schnial zau ser, giëng ian senj Neht end suentch em en såftich Plaatsch. Trä sät et:
"Te huast et fuar e` Moment vergeeße`, Misch, esi?" Die schiëddelt ser`t Hiift end infert miat gebrochianer Schtiamm:
"Awer, awer, Mai, em widd chia noch fräġen diërfe." Trä giëng e ähnen e Mukser ze måche` ian`t Baat.
Der Riide` Misch wår iintlich en fridlich Mänsch. Ia` Geldugeliajenhite`, Ia`luadunge` uch under Såche` miascht e sich niët ia`. Dåt iwerliëss e lawer senjer Fraa, da ian der gunzer Gemiin ualz lichtmiëlich bekunt wår, dänn ken der iar Schlabrament kum iintlich niëmest un.
Un em Äwend kum der Misch ëus dem Lechiff ziëmlich u`gehidert hiim. Hia zuch ser`t Kliid uch Hiëmd ëus end schliach miat der Fëust vuar senjem Mai åf den Diasch:
Nau wiil ech gare` wiasse`, wie der Harr iam Hëus ias, ha?"
Det Mai wår ziëmlich iwerruascht, dänn esi kuunt et senje` Muun chia niët, awer et kuum schnial zau ser, giëng ian senj Neht end suentch em en såftich Plaatsch. Trä sät et:
"Te huast et fuar e` Moment vergeeße`, Misch, esi?" Die schiëddelt ser`t Hiift end infert miat gebrochianer Schtiamm:
"Awer, awer, Mai, em widd chia noch fräġen diërfe." Trä giëng e ähnen e Mukser ze måche` ian`t Baat.
Det Gehiimnes des Åldwardens
Der Marzen Titz wår der ualtchst Duannerschmarter. Wa e Hangdert ias warde` kum Iëner vun der Zeghung end wul det Gehiimnes erëusfanje. Der Titz erzåhlt:
"Zem Frahschtiack hun ich en Knoblenkschpeeltsche` (Knoblauchzehe), zem Miatdåcheeße` zwe Schpeeltscher und zum Äwendeeße` drua Schpeeltscher geeße`.
"Sihr interessant", miint die vun der Zeghung, "uch Sä behiften, daut det Är Gehiimnes wor uch äs."
"Na, na, Gang", låcht der Titz, "der Knoblenk hot mer de Fraen vum Leiw gehålde! Dåt ias det Gehiimnes! Esi, wa ech dech sahn, wirst tau niëmel Siachzich...
Der Marzen Titz wår der ualtchst Duannerschmarter. Wa e Hangdert ias warde` kum Iëner vun der Zeghung end wul det Gehiimnes erëusfanje. Der Titz erzåhlt:
"Zem Frahschtiack hun ich en Knoblenkschpeeltsche` (Knoblauchzehe), zem Miatdåcheeße` zwe Schpeeltscher und zum Äwendeeße` drua Schpeeltscher geeße`.
"Sihr interessant", miint die vun der Zeghung, "uch Sä behiften, daut det Är Gehiimnes wor uch äs."
"Na, na, Gang", låcht der Titz, "der Knoblenk hot mer de Fraen vum Leiw gehålde! Dåt ias det Gehiimnes! Esi, wa ech dech sahn, wirst tau niëmel Siachzich...
De Trenje`maun uch det Bizikel
De Trenje`maun huatt åf iar åld Daach Bizikelfohre` geliirt. Sa faur fuast e` jeden Dåch durch de Gemiin end liëss sich bewangdern.
Un em Dåch griff se wiëdder zem Drähtiasel - wa der Detsch noch säät. Dåt kliin Maio, wår nuagirich end frecht:
"Wor fohrt er hetch, Griiß?" Da Åld unfert:
"Åf de Fridtuf, Käntch." Åf dåt fiëng det Maio un ze hiële`. Da Åld giëng zem Meetsche` schtrichelt et iwer`t Gesicht enf freecht:
"Waram hiëlst te, Meetsche?"
"Wa siil ech niët schruan, dänn wie bruentch trä dåt hiasch Bizikel wiëdder zriack?"
De Trenje`maun huatt åf iar åld Daach Bizikelfohre` geliirt. Sa faur fuast e` jeden Dåch durch de Gemiin end liëss sich bewangdern.
Un em Dåch griff se wiëdder zem Drähtiasel - wa der Detsch noch säät. Dåt kliin Maio, wår nuagirich end frecht:
"Wor fohrt er hetch, Griiß?" Da Åld unfert:
"Åf de Fridtuf, Käntch." Åf dåt fiëng det Maio un ze hiële`. Da Åld giëng zem Meetsche` schtrichelt et iwer`t Gesicht enf freecht:
"Waram hiëlst te, Meetsche?"
"Wa siil ech niët schruan, dänn wie bruentch trä dåt hiasch Bizikel wiëdder zriack?"
Fålsch verschtuunde`
Det Raita Zirr huatt un em Marje` griiß Schmarzen be em Zuund. Et nuhm den Bus ent faur ke` Blosendråff ba den Zuhnorzt. Wa et wiëdder derhiim wår, freecht et se` Muun, der Huenz:
"Nå, wåt hot der Oorzt gesäät? Det Zirr, dåt änjen en "puassend" Unfert parat huatt, infert:
"E miint, ech häw Zitze` wa en Zwinzichgehrijet!" Am et ze naake`, griwwelt der Huenz näh:
"Uch, wåt hot e iwer den Oorsch gesäät,ha?" Åf dåt huatt det Zirr nuer gewort. Auschialdich infert et:
Entschialdich Huenz, awer iwer dech hu` mer niët geriad, dänn de Zetch wår ze kurtsch!"
Det Raita Zirr huatt un em Marje` griiß Schmarzen be em Zuund. Et nuhm den Bus ent faur ke` Blosendråff ba den Zuhnorzt. Wa et wiëdder derhiim wår, freecht et se` Muun, der Huenz:
"Nå, wåt hot der Oorzt gesäät? Det Zirr, dåt änjen en "puassend" Unfert parat huatt, infert:
"E miint, ech häw Zitze` wa en Zwinzichgehrijet!" Am et ze naake`, griwwelt der Huenz näh:
"Uch, wåt hot e iwer den Oorsch gesäät,ha?" Åf dåt huatt det Zirr nuer gewort. Auschialdich infert et:
Entschialdich Huenz, awer iwer dech hu` mer niët geriad, dänn de Zetch wår ze kurtsch!"
Wunn nuer denj Suan niët wer!
Un em Dååch kuum die kliin Muatz ze senjem Grißvooter ze Besiack. Die wunnt angden un der Gemiin. Die Åld bewiirt den Gange` miat Diësem uch Giënem, trä giënge` se åf de Veranda end riade` iwer Diët uch Dåt. Am en Zetch markt der Grißvooter, dåt der Muatz trëurich wurd end freecht en nä dem Griangd. Der Gang såch en ewiënich auschialdich un, trä säät e:
"Nå chia, Grißvooter, et wer iintlich ualles hiasch uch gaut, wunn nuer denj Suan niët wer, dänn die quialt mich änje`!"
Un em Dååch kuum die kliin Muatz ze senjem Grißvooter ze Besiack. Die wunnt angden un der Gemiin. Die Åld bewiirt den Gange` miat Diësem uch Giënem, trä giënge` se åf de Veranda end riade` iwer Diët uch Dåt. Am en Zetch markt der Grißvooter, dåt der Muatz trëurich wurd end freecht en nä dem Griangd. Der Gang såch en ewiënich auschialdich un, trä säät e:
"Nå chia, Grißvooter, et wer iintlich ualles hiasch uch gaut, wunn nuer denj Suan niët wer, dänn die quialt mich änje`!"
Wä ias Ghana?
Der Tschiambri Titz uch der Riide` Marz huadde` ia` Rumänien åf dem şantier geuarbt. Ian Detschlund uch.
Un em Dåch frēcht der Titz den Marz:
"Wīßt te villecht, wäiër di Schwuarz kitt, den se nua u`geschtallt hun? Ech mīnen, ëus wiëlem Lūnd?"
"Iar sään, e kēm ëus Ghana"
"Wä dem Deiwel ias dåt, Marz? Tau wårst chia ian der Schīl ian Erdkunde änje` gaut!"
"Esi genah wīß ech et uch niët, Titz, awer farr kun et uch niët siën, dänn di kitt e` jēde` Marje` miat dem Bizikel ian de Uarbet."
Der Tschiambri Titz uch der Riide` Marz huadde` ia` Rumänien åf dem şantier geuarbt. Ian Detschlund uch.
Un em Dåch frēcht der Titz den Marz:
"Wīßt te villecht, wäiër di Schwuarz kitt, den se nua u`geschtallt hun? Ech mīnen, ëus wiëlem Lūnd?"
"Iar sään, e kēm ëus Ghana"
"Wä dem Deiwel ias dåt, Marz? Tau wårst chia ian der Schīl ian Erdkunde änje` gaut!"
"Esi genah wīß ech et uch niët, Titz, awer farr kun et uch niët siën, dänn di kitt e` jēde` Marje` miat dem Bizikel ian de Uarbet."
Super! Wieder ein Beitrag der die Leute ins gesunde Leben begleitet!
Vielen Dank! Schön, wenn man anderen Menschen eine kleine Freude bereiten kann.
Der bēst Fräntch der Familie
Der Raita Tummes wår der bēst Fräntch vom Mai uch dem Muatz, da schīn säntch en pōr Gähre` miatenunder fruenjert wåre`. Da Drua schtiangde` ser schīn ian der Jugend sihr nä uch dåt sazt sich trä uch nä der iar Hochzet wetcher. Der Tummes haulf iam Hëus uch iam Gōrte`, dänn Famili huatt e chia niche`. Nå chia, ech huatt fuast vergēße` ze erwehnen, dåt e ualdīst uch iam Baat ëushualf, wunn der Muatz angderwiachs wår...
Un em Nähmiatdåch "muesst" der Tummes wiëdder ëushialfe`... Miatten ian der "Uarbet" klingelt det Telefon. Det Mai nuhm den Hīrer åf, riad en pōr Saaz (Sätze) end fuerdert den Tummes åf, de "Uarbet" fartich ze bruenje. Di awer wul wiasse`, miat wem det Mai telefonīrt haw. Dåt gåw em åf dåt Ihnt iwer den Orsch end infert geläße:
"Et wår nuer der Muatz. E hot gesät, e widd sich hetch verschpēte`, dänn e wer miat dir fiasche` uch se widde` esi gaut zåppe` (anbeißen). Nau måch end zåpp wetcher!"
Der Raita Tummes wår der bēst Fräntch vom Mai uch dem Muatz, da schīn säntch en pōr Gähre` miatenunder fruenjert wåre`. Da Drua schtiangde` ser schīn ian der Jugend sihr nä uch dåt sazt sich trä uch nä der iar Hochzet wetcher. Der Tummes haulf iam Hëus uch iam Gōrte`, dänn Famili huatt e chia niche`. Nå chia, ech huatt fuast vergēße` ze erwehnen, dåt e ualdīst uch iam Baat ëushualf, wunn der Muatz angderwiachs wår...
Un em Nähmiatdåch "muesst" der Tummes wiëdder ëushialfe`... Miatten ian der "Uarbet" klingelt det Telefon. Det Mai nuhm den Hīrer åf, riad en pōr Saaz (Sätze) end fuerdert den Tummes åf, de "Uarbet" fartich ze bruenje. Di awer wul wiasse`, miat wem det Mai telefonīrt haw. Dåt gåw em åf dåt Ihnt iwer den Orsch end infert geläße:
"Et wår nuer der Muatz. E hot gesät, e widd sich hetch verschpēte`, dänn e wer miat dir fiasche` uch se widde` esi gaut zåppe` (anbeißen). Nau måch end zåpp wetcher!"
Wa dem Gutta???
Der Guste` Marz huatt sich åf den Hundel miat Schwenje` ia`geläße`. Hia huatt en pōr Krame` uch en Bīr, ualsi vill Farkle`.
De Geschefter liëfe` niët licht, awer der Zigunn Trajan luenjs iëm verkūft senj Grunzer änje` bialijer. Un em Duannerschtuch, uals der Mōrt veriff wår, nuhm der Marz den Trajan åf en Setch - da Zwīn kūnte` sich gaut - end fiēng un:
"He Trajan, wa dem Gutta biast tau iam Schtūnd denj Schwenj biallijer wa ech ze verkiife`? Derba schtialen ech det Kukrus vum Kollektiv end miëss uch nichen U`geschtalte` bezohle`. Kūst tau mir diët erklere`?" Die fiëng un ze låche`:
"Ha ias chia der Angderschīd zwiaschen aus Zwine`: Tau schtillst det Kukrus, ech de Schwenj!"
Der Guste` Marz huatt sich åf den Hundel miat Schwenje` ia`geläße`. Hia huatt en pōr Krame` uch en Bīr, ualsi vill Farkle`.
De Geschefter liëfe` niët licht, awer der Zigunn Trajan luenjs iëm verkūft senj Grunzer änje` bialijer. Un em Duannerschtuch, uals der Mōrt veriff wår, nuhm der Marz den Trajan åf en Setch - da Zwīn kūnte` sich gaut - end fiēng un:
"He Trajan, wa dem Gutta biast tau iam Schtūnd denj Schwenj biallijer wa ech ze verkiife`? Derba schtialen ech det Kukrus vum Kollektiv end miëss uch nichen U`geschtalte` bezohle`. Kūst tau mir diët erklere`?" Die fiëng un ze låche`:
"Ha ias chia der Angderschīd zwiaschen aus Zwine`: Tau schtillst det Kukrus, ech de Schwenj!"
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
