Duannerschmarter Anekdoten: Hia oder ech

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.

slash
schrieb am 15.02.2011, 16:28 Uhr
Haf Donk, Henny, dron hat ech uch faulsch getippt! Hat det Wittlscher "än" fiur "Guldstådt" iwerliēsen
walter-georg
schrieb am 15.02.2011, 18:48 Uhr
@ Henny: Såksesch schenjt zemlich schwer ze sen. Ech wēr ohnen denj Hälf näkest af Ingolstadt kunn. Besanjders uch daräm, wel der pedimed mïnt, et håndelt sich am de Hīftstadt vun Bayern... Hīschen Dunk!
Henny
schrieb am 15.02.2011, 19:04 Uhr (am 15.02.2011, 19:05 Uhr geändert).
@walter-georg, ech wäll jo net beliiedijend sen end ech bidden uch am Entschäldijung äm viureuss ower... det iienzij wot än der Bajuvareschen Hiieftstodt gäldän äs, dout äs de Mariasäule off dem Marienplatz uch der Friddensoingel äm ängleschen Guerten.. oder?

walter-georg
schrieb am 16.02.2011, 07:38 Uhr
@ Henny: Wōrschenglich huest tea riecht. Ech wunnen uch liewen sänjd vill Gōren hä, awer et äs bestemmt net menj Stådt. Dermät mienen ech, daut ech mech mät är net identifizieren. Diementsprechend äs et nichen Beliedijung.
walter-georg
schrieb am 19.02.2011, 06:10 Uhr (am 19.02.2011, 06:36 Uhr geändert).
Der Optimist

Der Raitatummes uch der Fussemisch hadden en Līr än Medwesch gemaucht. Är Mīster, der ault Hedrich, stammt eus Reschitza - wor alsi en Schwab. Wä uch wonī et en kēn Medwesch verschlōn hått, kanjden dä Zwīn net sōn, awer äst wåssten sä ze hanjdert Prozent: Mät der Troa hatt et der Schwab net esi... Hie ried nor detsch.

Egal, wat passiert, der ault Hedrich mīnt änjen: "Hätte schlimmer kommen können!"

Un em Dauch gauf et äm Noberheus en griußen Rummel, alsi leffen uch dä zwīn Līrgangen zem Ort des Geschehens. Do zīcht sich ännen en sīr treurich Beld: Der Måhn uch de Frä des Heuses laugen allebīd diud äm Bät - erschueßen!

Wä dä Zwīn ewenich zëu sich kūmen, ziuch der Tummes den Misch zer Segd end flestert em än`d Iur (af dånnerschmartersch):

"Lūf schnial zem Mīster end bruenj en hahr. Ech bian wiarlech gespuennt, ōf hia uch diet Mial senj Sprächelstchen åfsät. Schliesslich kūn ech mer niet vuarstallen, dåt et noch Lichteret gitt!"

Wä der Hedrich äntrauf, bliff e um Ufung sprochlius, awer dro sōt e: "Hätte schlimmer kommen können!" Dem Tummes kūm det net zem glīwen, alsi frocht hie den oft Antråen (Untreuen) än senjem gebrōchänem Detsch:

"Aber Meister, ist et niet schon licht genug? Hier liegen dīt ein Muhn und eine Frah! Wåt soll nōch lichter sein? Bitte erklēren Sie mer diet!"

"Sicher hätte es schlimmer kommen können, du Taugenichts. Stell` dir vor, das Ganze hätte sich gestern um diese Zeit ereignet! Dann läge ich dort im Bett anstelle des Mannes!"

Wat līren mer dereus?: Esi ault wōr der Hedrich uch net...
der Ijel
schrieb am 20.02.2011, 12:45 Uhr (am 20.02.2011, 13:12 Uhr geändert).
--end flestert em än`d Iur

Servus Walter !
äs det Verb "flestern" Dannerschmartneresch ?
oder hīsst et villecht doch pespern?

"Aber Meister, ist et niet schon licht genug?
licht, lichter, am lichtesten.


ech flestern
tea flesterst
hia / ät flestert

mir flestern
ihr flestert
sa flestern.

---end kuck mol et klappt.

---esi lihrt em hoald änj noch oald äst derzea
end de Grammatik kit mät.

Vum Urbrijer äm Angderwold hun ech des Version gehiurt:
ech schoptidn
tea schoptidst
hia / ät schoptit

mir schoptiden
ihr schoptid
sa schoptiden
---end de Fra Sigrid H. bam Wiarterbach uch guer eas Sprochexperten hun det Fenomen uch schin bemarkt uch kommentiert.
det hīsst em Vielfalt und Sprachgewandheit innerhalb einer Mundart.

walter-georg
schrieb am 20.02.2011, 14:16 Uhr
@ Ijel: Natürlich pespert em uch än Duannerschmort, awer det Wiurt äs mer än diem Moment net ägefållen, alsi hun ech et ifoch germanisiert.

Zem zweten Dīl: Äm Angderwold gitt et mi dier Verben. Wōrschenjlich hun sech uch de Terner vun do beänflåsst. Bä dien hīßt et zem Baspäl: mer mutån, mer adunån. Frälich sen et Verben eus dem Bleschen.
walter-georg
schrieb am 22.02.2011, 10:10 Uhr
De Zäpcher

Der ault Millemisch hått Hemoroiden (Hämorrhoiden), daut hießt, hie mosst sech ständich um Hångjer kråtzen. Silong sich det Gunz noch derhīm uespillt, wor et nichen Problem, awer än Gesallscheft wor et schiun ewenich penglich. Daräm fëur hie kēn Medwesch bä den Dokter Jikeli end klōt em senj Leghen. Dī gauf em en puer Zäpcher end sōt:

"Aulder, dä messen Sä rektal ännien!"

Der Misch kūm hīm end erzault de Ugeliejenhīt senjer Fräh, dem Zirr. Daut wåsst mät dem Wiurt rektal uch näst unzefēn, alsi bläddert et än der Bibel, awer uch do gauf et det Wiurt net, alsi sōt et:

"Misch, tau miesst zem Dokter fōren uch en frējen, wåt dåt hīßt, denn ian der gunzer Näberschåft wīß et niemest uch nemel ian der Hielijer Schriaft kitt et fuar!"

Der Millemisch maucht sech wedder af den Wiech mät der cursă kēn Medwesch end frocht ewenich schummeresch, wat rektal ze bedeghjen häf.

" Daut hīßt anal Aulder!", erklērt der Uerzt end gauf em den Wiech.

Wedder wåsst nemest, wat anal hess uch wedder kūm det Wiurt uch än der Bibel net fiur, alsi mosst der Dånnerschmarter vun noam än de Stadt. Wä en der Uerzt sauch, wasst hie glech, wat de Stëungd geschlōn hat:

"Des Zäpcher messen Sä sech än den Hångjer stiechen Aulder oder äs Änen uch der Eusdrëuck abekåhnt?"

"Dåt verstähn ech schīn Harr Dokter", infert der Misch, "ihr mīnt bestiemmt den Orsch!"

Wä hie wedder bä`m Zirr unkåhm, wor der Misch zemlich bekritt:

"Weif", sōt hie, "ech dinken der Dokter ias vun menjer villen Frächerua belīdicht", nūm de Zäpcher end schmiss se af den Mäst. No en puer Wuechen wor det Maleur uch ōnen de Medikamenter vergongen.

Uch de Moral vun der Geschicht: Net ängjen mät en jedem Wewēchen mät der cursă kēn Medwesch fueren uch dem Dokter senj wiert Zegd än Usprëuch nien!
walter-georg
schrieb am 27.02.2011, 09:52 Uhr (am 27.02.2011, 09:57 Uhr geändert).
Der Marz, det Treng uch det Frongjern

Der Marzemarz zault nemi ze den Gëungsten, awer frongjert wor hie noch ängjen net. Un em spēten Nomättauch sauß hie elīn um Këokelëuwer bäm Fäschen.

Am en Zegd gesällt sich der Noberhans derzëu. Die hått en Paliflausch derbä, eus dier dä Zwīn widerhiult zurpten. Em sprauch iwer Gott uch de Wält, denn de Fäsch zappten un diem Dauch siwäsi net. Am en Zegd ställt der Noberhans dem Marz en haklich Froch:

" Wåt ech schīn sängj Lengerem wiassen wūl: Waram biast tau niet uch fruengjert, Marz?"

" Ach wießt te", infert dī, "ängjen, wunn diet Thema ba mir åfkitt, miess ech un`t Trenj dinken."

" Mīnst te dermiat menj Frah?, wūl der Hans wässen.

" Genä un da dinken ech", nickt der Marz.

" Schumst tau dich wiarlich niet, un en fruengjert Fra ze dinken, Hallodri, wåt tau biast!", rēcht sich der Hans af.

" Na, na, Hans, esi hun ech dåt niet gemīnt", beelt sich der Marz det Mässverständnes afzekleren, " esi diack uch noch derzau dåt licht Schlabrament!"

Der Noberhans nūm noch en griußen Schleok Pali eus der Flausch, dro verless hie det Këukelëuwer ōnen uch nor en īnzich Wiurt ze sōn. Gefrocht huet hie den Marz derno näckestmī zä diem Thema...
walter-georg
schrieb am 07.03.2011, 06:30 Uhr
De Wohrsagerän

De ault Marärmëun kuhnt se guer egal, ōf Blōch, Såks oder Zegunn. Sä håt sech än ärem Liewen näkest am de Årbet zerrässen, derfiur awer zerriss sä ser den Mel iwer en jeden. Är Hīftafgof bestëunkt äm Erämspionieren vun dien Ånderen.
Em mess är awer zem Gëuden haulden, daut sä är Wässen net grius ereusposaunt. Nor, wunn em se ugriff, wurd sä zer Bestie. Än esi em Fåll grauf dä Ault siguer noch den Bålegriusvueter der beschäldichten Person eus end ziecht dies senj Schwächen af. Eus desem Grëungd hadden Allen Onjst fiur er, wä fiur dem Deiwel!

Awer, wä gesōt, et geng uch diskret. Wūl emest äst iwer en Ånderen wässen, maucht hie sich mät em Stäck Bauflīsch, en puer Oacher oder er Hien än der Tasch åf end geng zer "Wōrsagerän"... Mät dem "noan Wässen" kanjt em dro fiur en gewäss Zegd dem Gejner det Mel stappen.

Der Fichentitz wūl dä Ault īst af de Prob ställen. Hie kleuft en puer Oacher eus dem Hienestall af, dēt se än de Jäpper end erschinn bä der Mëun. Do ugelongt, dēt hie de Geschinker af den Däsch end feng un:

"Mariarmaun, ech hun gehīrt, dått ir währsähn kiennt. Stiemmt dåt?"
"Wa em`t nit Gango. Bias ienzt wåren de mīßten miat mir zefridden."
"Na gaut", sōt der Titz, "trä säht mer, wåt menj Voter ienzt måcht!"
Dä Ault kūnt siguer de Niewenbescheftijungen der Duannerschmarter, alsi ducht sä ewenich nō, dro infert se:

"Denj Voter siatzt ienzt ba der Mill ent fiascht." Af daut feng der Titz stårk un ze Lachen:
"Ech hun et chia gewuasst, dåt ir nuer lächt (lügt)! Menj Voter ias fuar zwe Gähre gestarwen!"
"Na, na, Gang", scheddelt de Mëun nor eus dem Hīft, "gestarwen ias der Muhn, miat dēm denj Muetter zesummen geliaft hōt. Denj Voter fiascht ba der Mill!"

Wat mīnt ir, wī hatt Riecht...?
walter-georg
schrieb am 11.03.2011, 06:29 Uhr
Der Drūm

Der Rīdemisch, der Tschiambrihuenz uch der Fichemarz hådden zemlich lunk Nuesen, dä derzëu uch nōch kråmm woren. Em munkelt siguer, sä häwen den glechen Vueter - en Verdaucht gauf et frälich uch, denn än deser Bezähung lessen sech de Duanerschmarter net lumpen... -, awer der ault Fussemisch, dī än Froch kūm, wūl derzëu näst sōn. Em hatt hault ze dier Zegd noch Moral uch Ustånd...

Wä diem uch äs, de Droa woren durch är ewenich ånder Eussähn än`d Geried kunn end esi wurden sä durch det glech Schäcksaul mät der Zegd Frändj. Net såljen drēt sech de īn uch ånder gang Mēd - uch net nor dä... - äm, wunn dä Droa fiur der Stuff åf ären Binkeln saußen, well em behīft, daut de Mūn mät lunk Nuesen uch nōch sonstwo gëut bestäckt wēren...

Wä sä sech un em Sëungdich nomättdauch wedder traufen, feng der Huenz un ze erzielen:
" Stallt ich fuar, ech huatt de lēzt Nōcht en eußergewēnlichen Drūm: Mir såßen wiedder zesummen. Åfīst erschinn en Gīst miat lunkem Bōrt end säht, ejeder vun aus hatt en Wäntsch frua.

" Uch, wåt wūl ech?", wor der Misch noagīrich.
" Tau hōst gekriaschen wa eus der Biss: `En grōd Nōs, en grōd Nōs!!!"

" Wåt wūl ech, Huenz?", sprung uch der Marz glech derzëu.
" Det salf, wa der Misch, det salf, wa der Misch!!!"

" Trä wår ech un der Rend. Ech liess mer Zetch, am näzedinken, denn ir wiasst chia, dått ech der geschetchzt vun aus Druan bian."
" Ias chia gaut, ias chia gaut", berëuchten en dä ånder Zwīn, "wåt hōst tau gesäht?"

Der Huenz stëungt af end sōt mät stulzer Bråst:
" Måch end giaf dem Misch uch dem Marz da kråmm Nōsen wieder zriack, awer schnial!!!"

Den Bīden verschlauch et de Stämm. Bäs zerliezt kūm der Marz wedder zëu sech end hie frocht den Huenz:
" Waram host tau dåt gemåcht, Niastniatz, wåt tau biast! Uch esi iener hīßt sich Fräntch! Sūl dech der Schlåch trefen, elender Saper!"

Der Misch frocht:
" Wa såchen mir eus?"
" Hēßich, Misch, sīr hēßich! Ech hun ech wiarlech nimi erkūnt end miat zwīn Friemden wūl ech uch niastmi zedaun hun!", sōt der Huenz bekritt.
" Tau biast wiarlech der Geschetchzt vun aus Druan, Huenz!", froat sech der Misch, "wer gaut, dått dech der Gīst zelezt gefrächt hot. Em stall ser fuar, mir weren miat grōden Nosen angder`t Vūlk kunn. Gōr hadde se`s eusgelåcht uch nemel de Mēd uch muntschuald en Fra hatt sich mī amgedrēt... Na, na, et ias schī gaut esi. Åf diet drianke mer en Kuenn Wenj!"

Wat līren mer eus deser Geschicht?

Et gitt nichen Gīster............................
walter-georg
schrieb am 13.03.2011, 07:11 Uhr (am 13.03.2011, 07:12 Uhr geändert).
Der Film

Der Mariarmisch uch der Fichenhuenz zaulden net abedånjt ze den Geschegsten än der Gemīn. Nëu wor et uch bä ëus esi, daut Glech uch Glech zesummen fånjden, ålsi wurden dä Zwīn Fränjd.

Un em Dauch traufen sä sich wedder.
"Host te gehīrt, Huenz", sōt der Misch, "sänch en pōr Dajen ruellt en sīr spuennend Film iam Saal. Ech witt vuarschlähn, mir sīlen es den uch usahn."
"Iaverstunde, Misch. Mer trefen es trä am siwen bam Iagung."

Wierend des Films erschinn en fiffich Giang viur em Lecheff end sauch dä puer Männer, dä sich do afhëulten, schårf un.

"Kamm, läß es wahten, dåt dier Rēzlēfel se nau belīdicht end trä bekitt e Drēsch", mīnt der Misch.
"Iaverstunde, Misch, wahte mer", pflicht der Huenz zëu.

Der Misch hått gewånne, ålsi gengen se zem Huenz, dī en Konn Wenj spendīren mosst.
No en puer Schluck feng der Misch un:

"Heunz, ech miess gestähn, dått ech den Film schīn gestre gesahn hunn, ualsi wuasst ech uch, wått trä passīrt."

"Misch", unfert der Huenz, "ech hunn en schīn druamial gesahn end kuhn et noch änjen niet glīwen: Druamial hu se en schīn gedreschen, awer dier Mielofen kapīrt et noch änjen niet. Ech dinken, dī ias noch pruestijer wa mir!"
Wittl
schrieb am 13.03.2011, 20:29 Uhr (am 13.03.2011, 20:35 Uhr geändert).
Wittl ....durch dech messt em en noah Sproch än Schäft uch Wiurt erfaingden. Wiie dech net gead kennt wird dech nor schwer verstohn.
goang iwren, nea so'mer net dat tea mer Såchsesch bäibronġe weallt?!

en Gross ëus än Gul(d) Stådt >>> z'Minga.
Ein Gruß aus ....(d)-Stadt >>> ....

marginal;
ech dīnken, Wittl kaon normalerwees gånz geat fiur sech sealwest spreechen, wäisi explikierst tea statt menger, bän ech aft Hïft gefållen, ha?

hab ...Jahre in Bayern gelebt aber um Wittl zu folgen ... huift des a net wirklich
@Henny, mir "folgt" nicht mal das Hundy, geschweige denn du!
Ech verspïren af'ïst esi en Durscht, koan mer emest det Wasser rïchen?
Henny
schrieb am 13.03.2011, 21:10 Uhr (am 13.03.2011, 21:14 Uhr geändert).
Ech verspïren af'ïst esi en Durscht, koan mer emest det Wasser rïchen?
Nai dout kuhn nemmest... wäi em segd.

Dout tea net oft Hieft gefollen bäst huet nemmest gesout...

Näst fiur Eagead...
Wittl
schrieb am 13.03.2011, 21:30 Uhr
Dout tea net oft Hieft gefollen bäst huet nemmest gesout...


am Klortext wer ich dron permanent draf gefållen, oder wäi nea?

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.