Duannerschmarter Anekdoten: Hia oder ech
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
walter-georg@ Ijel: Noch en klīn Froch? Håt ir än Rode uch Bika deser Uert oder woren nor de Duannerschmarter dermät "gesejnet"?
joi, Ijel bäst tea sarkastesch...durch und durch... tea nist mich wirklich af de Schippe? Nå wuert nor!
:D
:D
@ Wittl: Tea huest mer menj Frōch noch änjen net beunfert, alsi ställen ech se noch īst: Wo loat Medwisch?
statt dem wittl un W-G: Medwisch äs nor ăn oander Beziichnung fiur det Medwesch, wo tea jo uch än der Schiul worst!
@Woita-Schorsch z'Minga.
Natiirlich hun ech der geånfert af denġ Froch, awer tea huest dat vu mir Geschriwän lïder net wohrgeniun bzw. geliēsen, tea messt en Bliēt zeräckgohn af mengen Ändråch "erstellt am 28.01.2011", genä do stiht et kitzken ēusfährlich, de Längen uch Breitengrade fehlen iwrijens :)
Natiirlich hun ech der geånfert af denġ Froch, awer tea huest dat vu mir Geschriwän lïder net wohrgeniun bzw. geliēsen, tea messt en Bliēt zeräckgohn af mengen Ändråch "erstellt am 28.01.2011", genä do stiht et kitzken ēusfährlich, de Längen uch Breitengrade fehlen iwrijens :)
@ Wittl: Danke fiur den Rōt. Ech hun mer den Bädrauch noch īst durchgeliesen end mosst totsächlich äsähn, daut tea riecht huest. Näu gien awer uch ech dir en Rōt: Verwänd` än Zäukunft läwer Medwesch oder Medesch, denn Medwisch äs veråldert.
Et stemmt, Medesch äs nor fåst än der Mätten des Låndes. Der totsächlich Mättelpunkt äs Ognīteln.
En hīschen Gross kēn .........?
Woita-Schorsch...
Et stemmt, Medesch äs nor fåst än der Mätten des Låndes. Der totsächlich Mättelpunkt äs Ognīteln.
En hīschen Gross kēn .........?
Woita-Schorsch...
De Profezåung
Det Marzentill uch der Kläsemisch hådden en Onjel vun em Gangen! Der klīn Mischo wor foljsem uch schiun mät zwie Gōren stuwerīn, nor riede kanjt hie net. Senj Åljern woren sïr bekritt.
Un em Dauch kūm der Vueter vum Misch ze Besäck. Der Mischo leff zäu em, amårmt en end sōt mir näst dir näst: "Griusvueter!"
Frälich woren det Till uch der Misch friu, denn et håndelt sich cha am en net leicht Wiurt. Līder wor der ault Misch - dä hessen guer esi - en Dauch derno diut. Nemest wåsst waräm, denn bäs däu geng et dem aulden Misch geseongtlich sīr gäut.
No en puer Dajen kūm de Frä des Verstårwenen verbä. Uch detmol leff der klīn Mischo zea er, dräckt se un sich end sōt: "Griusmotter!" En Dauch spēter wor uch sä diut.
"Äm Gottes Wällen, Misch", feng det Till un, "ech dinken, der Mischo bronjt nor Agläck! Ech bän gesponnt, wel Wiurt hie åls nächstes erviurbronjt!"
Et vergeng agefēr en Mēnet, åls der Klīn den Misch amårmt uch "Vueter!" sōt.
Näu leff et dem Misch kault den Nåcken erue! Det Mōl geng hie zefoss än de Arbet, wich ollem eus, wat vilecht gefērlich häw kenne sen, end kūm siguer durch den Blueser Bäsch hīm, änjden viursichtich, dåt em cha näst passīrt.
Wä e de Stuff betraut, kūm em det Till mät Krokodilzēren entkēn. Der Misch verstūnt det Gånz net:
"Wat saul det, Till, säch nor, ech bän geseångt wedder hä! Anstatt dich ze froan, berlst tea wä de Joiană!"
"Waräm ech schroan, wällt tea wässen!: "Der Nober Hans äs gestårwen, denj biest Frängd!"
"Biest Frängd, biest Frängd", murrt der Misch viur sich hin. Dro auß e äst, påckt de Sachen, geng zem Notar end less sich schīden...
Det Marzentill uch der Kläsemisch hådden en Onjel vun em Gangen! Der klīn Mischo wor foljsem uch schiun mät zwie Gōren stuwerīn, nor riede kanjt hie net. Senj Åljern woren sïr bekritt.
Un em Dauch kūm der Vueter vum Misch ze Besäck. Der Mischo leff zäu em, amårmt en end sōt mir näst dir näst: "Griusvueter!"
Frälich woren det Till uch der Misch friu, denn et håndelt sich cha am en net leicht Wiurt. Līder wor der ault Misch - dä hessen guer esi - en Dauch derno diut. Nemest wåsst waräm, denn bäs däu geng et dem aulden Misch geseongtlich sīr gäut.
No en puer Dajen kūm de Frä des Verstårwenen verbä. Uch detmol leff der klīn Mischo zea er, dräckt se un sich end sōt: "Griusmotter!" En Dauch spēter wor uch sä diut.
"Äm Gottes Wällen, Misch", feng det Till un, "ech dinken, der Mischo bronjt nor Agläck! Ech bän gesponnt, wel Wiurt hie åls nächstes erviurbronjt!"
Et vergeng agefēr en Mēnet, åls der Klīn den Misch amårmt uch "Vueter!" sōt.
Näu leff et dem Misch kault den Nåcken erue! Det Mōl geng hie zefoss än de Arbet, wich ollem eus, wat vilecht gefērlich häw kenne sen, end kūm siguer durch den Blueser Bäsch hīm, änjden viursichtich, dåt em cha näst passīrt.
Wä e de Stuff betraut, kūm em det Till mät Krokodilzēren entkēn. Der Misch verstūnt det Gånz net:
"Wat saul det, Till, säch nor, ech bän geseångt wedder hä! Anstatt dich ze froan, berlst tea wä de Joiană!"
"Waräm ech schroan, wällt tea wässen!: "Der Nober Hans äs gestårwen, denj biest Frängd!"
"Biest Frängd, biest Frängd", murrt der Misch viur sich hin. Dro auß e äst, påckt de Sachen, geng zem Notar end less sich schīden...
Der Kokesch
Der Puschkemisch wor en Zegd long än Medwesch än der Līr. Do hått hie en "Ägebiurän", det Mantschelisbeth, kennen gelīrt uch et dro fronghert. Ät wor zwor uch vum Dorf, bießer gesōt, senj Älghern - eus Mäschen -, hialt sich äwer åls en waschecht Medwescherän, wä cha vill åndern uch...
Un em Sånowend fäuren sä kēn Dånnerschmuert, wo noch de Älghern vum Misch lieften.
Wä sä ukåmen, wor de ault Puschkemaisäster am Hienenhuef. Dä Zwē gengen duer, äm se ze begressen.
De Fitteroa deurt en gewäss Zegd. Derbä besprung der Kokesch widerhiult de Hienen. Af daut sōt det Lisbeth ze senjem Måhn:
"Segst`e Misch, nemm der en Bäspäl um Kokesch! Dī witt net esi schniel mät, wä Ånderen..."
"Saul ech mer totsächlich en Bäspäl un em nien, Lisbeth?", frocht der Misch ernst.
"Waräm net?", mīnt det Lisbeth päckich. Daut håt uch senj Schwijermotter gehiurt. Sä drēt sich em zäu end sōt:
"Daut sīlt täu em läwer net roden, Liso, denn der Kokesch besprångt änjen ånder Hienen. Täu messt nor gäut åfpassen!"
Der Puschkemisch wor en Zegd long än Medwesch än der Līr. Do hått hie en "Ägebiurän", det Mantschelisbeth, kennen gelīrt uch et dro fronghert. Ät wor zwor uch vum Dorf, bießer gesōt, senj Älghern - eus Mäschen -, hialt sich äwer åls en waschecht Medwescherän, wä cha vill åndern uch...
Un em Sånowend fäuren sä kēn Dånnerschmuert, wo noch de Älghern vum Misch lieften.
Wä sä ukåmen, wor de ault Puschkemaisäster am Hienenhuef. Dä Zwē gengen duer, äm se ze begressen.
De Fitteroa deurt en gewäss Zegd. Derbä besprung der Kokesch widerhiult de Hienen. Af daut sōt det Lisbeth ze senjem Måhn:
"Segst`e Misch, nemm der en Bäspäl um Kokesch! Dī witt net esi schniel mät, wä Ånderen..."
"Saul ech mer totsächlich en Bäspäl un em nien, Lisbeth?", frocht der Misch ernst.
"Waräm net?", mīnt det Lisbeth päckich. Daut håt uch senj Schwijermotter gehiurt. Sä drēt sich em zäu end sōt:
"Daut sīlt täu em läwer net roden, Liso, denn der Kokesch besprångt änjen ånder Hienen. Täu messt nor gäut åfpassen!"
en Rōt: Verwänd` än Zäukunft läwer Medwesch oder Medesch, denn Medwisch äs veråldert.
Wonn tea gewasst hädst, dat mich menġ Ahnen faszinieren, wedst tea mich bezäjlich Medwisch net berotschloġen, Woita-Schorsch.
Det Medwesch vun gestern, bezähengswees vun hegt kennen ich, awer dat vun igestern uch viurigestern loat mer beseangders um Härzen, you know...
en Gross ëus än Gul(d) Stådt >>> z'Minga.
Pfirti.
@ Wittl: Ech hun cha näst derkēn, daut täu det ault Medesch läw(er) huest, awer bä jeder Iurtscheft witt der heghich Numen geschriwen. Iwrijens: Wo agefēr loat denj guldän Stådt?
@ pedimed: Täu unferst mer schiun zem zweten Mol af en Froch, dä ech dem Wittl gestallt hått. Sed ir vilecht mätenaunder fronghert oder sonstwä liiert?
Sängd wonie äs Mingen de Goldstådt? Ech wunnen schiun sänjd iwer zwinzich Gōren hä, hun awer vun desem Numen noch näkest gehiert. Bitte erklēr et mer.
Sängd wonie äs Mingen de Goldstådt? Ech wunnen schiun sänjd iwer zwinzich Gōren hä, hun awer vun desem Numen noch näkest gehiert. Bitte erklēr et mer.
q W-G: liir ist bayresch und droh hiirst tă uch det MINGĂ! hun jo uch 40 Johr do gewunnt.- 24 nor än Medwesch!
slashJoi, set er lastich ir zwiē Bajuwaren!
Er mässt nor no der Fecherstadt säcken, dron faind er uch de Guldstadt, richtig Wittl?
Er mässt nor no der Fecherstadt säcken, dron faind er uch de Guldstadt, richtig Wittl?
Wittl verzoah, ower durch dech messt em en noah Sproch än Schäft uch Wiurt erfaingden. 
Wiie dech net gead kennt wird dech nor schwer verstohn.
Ech erluwen mer den walter offzeklähren dän hie huet et nouch äingden net kapiert, nemmel nou ollen Offklährungen däi schiun hai woren.
en Gross ëus än Gul(d) Stådt >>> z'Minga.
Ein Gruß aus In-gol(d)-Stadt >>> nach München.
@pedimed, hab nur vier Jahre in Bayern gelebt aber um Wittl zu folgen ... huift des a net wirklich.
Wiie dech net gead kennt wird dech nor schwer verstohn.
Ech erluwen mer den walter offzeklähren dän hie huet et nouch äingden net kapiert, nemmel nou ollen Offklährungen däi schiun hai woren.
en Gross ëus än Gul(d) Stådt >>> z'Minga.
Ein Gruß aus In-gol(d)-Stadt >>> nach München.
@pedimed, hab nur vier Jahre in Bayern gelebt aber um Wittl zu folgen ... huift des a net wirklich.
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
