Gedichter vum Hans Otto Tittes

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.

der Ijel
schrieb am 28.01.2009, 10:46 Uhr
Nea holt dich Reimer!
Wåt deaen mat dese Fålden?
des se bold netmi åf zeholden
fëen mer äst fräschet un,
oder bleiwen ba dem Olden?

Këm en Drätter noch derzea
end schriw en Reim erän wa Tea
wet Dir det Thema plåtzen
wedst Dech arjern zem zepåtzen.

Det Martha kräzelt filosofesch
det Wittl spëtelt apostrofesch,
wall net em sïll de Fålde bijeln
viellecht kënt em se jo strijeln.
Reimer
schrieb am 07.02.2009, 11:47 Uhr
Et hießt, dått ä lezter Zet vill verärwt wid.
Dåt äs jo hiësch, åwwer munch enner verjubelt dåt gorr schnel.

En iefåch Iwwerliëjung
Wie äm Liëwen äst geschåfft,
ihrlich, net vu sonst geråfft,
die äs stuulz, uch wonn um Ånjd
schwer et wor fur Hieft uch Hånjd.

Zwor mess em zem Kiefe sporen,
schwerer åwwer äs 't Bewohren,
wel em Geeld verplempert miest,
fur dåt sälwst em net geschwißt.

Hä de Wårnung nooch zem Schlåss:
Net verfåll dem Iwwerflåss!
Reimer
schrieb am 18.02.2009, 15:08 Uhr
Klånjt iefåch
Wie gläcklich wärde wäll äm Liëwen,
sil net norr no Besätz enj striëwen;
derfur bä sech de Wänjsch mih månjdern
und hälfen, Nit bä åndern lånjdern,
wel Geeld måcht Let, dä't hun, beseßen
und de Moral är vill vergeßen!
Reimer
schrieb am 28.02.2009, 09:42 Uhr
Åfrommen
En älder Poor, norr sä ellien,
måchen't gemätlich sich derhiem,
se eße gat und dränke Wenj;
lies klånjt Musik zem Låmpeschenj.

Nodiëm se sått, de Fraa sich rakt
und ålle vär färr vu sich strakt:
"Na wer um beesten uewendråf..."
Hie schnauft: "Gånk, romm de Kuchel åf!"
Martha
schrieb am 28.02.2009, 21:00 Uhr (am 01.03.2009, 17:46 Uhr geändert).
Wittel, åfgepasst!

Et giht äm "sich entfålden“

Zwien Poeten, griß äm Dichten,
Dä kennen allent schlichten.
Sä kennen dischkurieren
Sä kennen gat meditieren.
Cha,sigor uch spekulieren!

De Zwien, de hëen sich un ås un.
Wittel, na sen mer åwer drun!
Sä iwerliejen: Solln mer bijeln?
Oder besser: Net läwer strijeln?

Max uch Moritz wedden dåt dan,
Uch sich froan um Lid der Fraan.
So, Wittel, wäsi dinken se drun,
Dått mir zwe iwerhift Fålden hun?










Reimer
schrieb am 01.03.2009, 10:31 Uhr
Za de Gesichts-Fåålden nooch dett
Mät Striecheln kån em Fåålde lieder
bäs na nooch net eweech bekunn,
norr de Gesichts-Chirurgen schåffen't,
wel sä de Instrumänter hun.

Dro mät dem Bijjeln, dinken ich,
äs't zemlich hieß end wer uch licht,
wel stått der ville Fåålden dro
hat em vill Leecher äm Gesicht!

Het åwwer wid ä griße Månjen
benåtzt vu villen en Schmirasch,
dått sä schnel zaklånjtern är Fåålden
end glat wid wedder de Visage.

Mät Fåålde se jo 'siwäsi
norr ånder Fraen hä gemient,
det Martha uch det Wittl senj
vun dië bäs nooch bestämmt verschient!

Bäm "Åfrommen"-Gedicht der Mån wor
gemient mät Fåålden un er Ställ,
dä åwwer ich esi gena net
äm Ienzelne beschreiwe wäll!

Ir säht, ech niën net norr de Fraen
åft Kuern, - zeleezt wor et der Mån.
Um Wichtichsten äs, dått em sälwest
uch iwwer sech nooch låche kån!

Martha, un Dech hun ech nooch en Frooch: Woräm sost Ta: Zwe Poeten...?
Bä as sot em: Zwien Männer,Zwo Fraen, Zwe Känjd


Bleiwt åll mätenånder gesangd!

Wittl
schrieb am 01.03.2009, 11:58 Uhr (am 01.03.2009, 11:58 Uhr geändert).
Reimer schrieb: Um Wichtichsten äs, dått em sälwest
uch iwwer sech nooch låche kån!
Bleiwt åll mätenånder gesangd!


De attraktivst Form des Humors äs jo bekaontlich de Selbstironie ...oder net???...
En perfekt Mäscheng eus zwee eusschlachgiewend Iijeschaften; Beschiidenhiit uch Selbstironie,
stejern durch den gewässen „symbiotischen“ Charme de Uzäihengskraft...
vergäss de Fåålden...
Martha
schrieb am 01.03.2009, 18:07 Uhr (am 01.03.2009, 18:15 Uhr geändert).
Hallo Wittl,
Gat dått ta mech åfmerksäm gemåcht huest. Ech wäll der son, äm wåt ech zwe Poeten geschriwen hun. Well ech äsi såksesch schreiwen, wä mir et än Härmestadt geriedt hun. Ta huest awer riëcht: fir männlich äs „ zwien“ richtich.Hun et nooch korrigiert. Danke!
Hïsche Gross
Martha
der Ijel
schrieb am 02.03.2009, 12:46 Uhr (am 02.03.2009, 12:57 Uhr geändert).
So, Wittel, wäesi dinken se drun,
Dått mir zwë iwerhift Fålden hun?

--- em kun et jo net wässen
no dem mir det Profil vermessen.
Wittl huet et zwor erägedohn,
wåt segt em draff?: Ech net verstohn!
Wåt soll ech iwert Marta sohn ?

@ Martha---- Hallo Wittl,
Gat dått ta mech åfmerksäm gemåcht huest.----
Bä as sot em: Zwien Männer,Zwo Fraen, Zwe Känjd

Martha,Martha des Frooch kum vum Reimer und net vum Wittl.
P S
Åldear vun de Såkesn soden esiguer Zwïn Mark wo vun D Mark de Riad wor sächer wor dot folsch denn de Mark wor jo Weiblich.
Martha
schrieb am 03.03.2009, 17:28 Uhr
Äm såkseschen Stejelchen.

Hä äs Vīrsicht ugebrōcht:
Jeed Wiërt lis mät Bedōcht!
Cha, net vertousch de Lekt,
Net verdåh dech än der Zekt.

Ech hun na derzā geliërt:
„Så gor angem konzentriert!“
Ïnmōl net gāt dōr gesehn,
Schīn äs et äm dech geschehn.

Zem Gläck git et Stämmen,
Dä dech gleech erännern
Wåt richtich äs fir ås Wält,
Dä åsen Liësern äsi gefält.



der Ijel
schrieb am 04.03.2009, 12:36 Uhr
Kut kë Siweberjen,
hälft es um Karudder scherjen


Juhuuu det Martha hot den Reim Gelihrt
Et reimt schün wa et sich gehїrt.
Reimtechnik gehїrt derzea,
villecht lїst det uch en Bäffelkeah.

Dem Reimer äs äst schrecklichet passїrt,
oaldїst reimt hia net sihr kontrolїrt.
Nemm et bitte hegt genaa
Strijeln uch strїcheln senj doch zwёerloa.

Strijeln terf em når en Bäffelkeah
Strїcheln, mёr uch senj ijan Fraa.
Än der Poesie äs Ironie erluft.
Literatur hun ech noch net verkuuft.

Kitt et doch nea bold derzea
dro lїst det uch en Bäffelkeah.
Än der Editür der Såksesch Wält
Äs et schwoch mät eas „bestellt“

Mir scherjen ha åf düdem Glїs
De Karrutz, wa long wї wїss ?
Schinkt em eas nea bold Gehїr,
oder luufen durch en offan Dir,

Reimer, Martha, Wittl, Ijel
wї stutzt der Phantasie de Flijel?
Mir beroffen es åf eas Kultur
Derzea gehїrt des Literatur.

Der Walter Seidner, der Voltär
äs net belїdicht ach wohär.
Senj Reim gefallt äm bёsten mir
Mat dem erstirmen ech en offan Dir:

Kut kё Siweberjen
Hälft es um Karrudder scherjen

Redaktion uch Letzeburg hїrt zea
Villecht lїst et uch en Bäffelkeah?
Reimer
schrieb am 04.03.2009, 12:58 Uhr
Martha, Denj Wärschker vum Stejelchen hu mich zer neechsten Frooch broocht:

Martha, kån et senj, dått Ta
host än Härmestådt åls Känjd
detsch geriëdt norr; wel't mir aus
Denjen Zellen 'si erschenjt?

Wonn ich liësen ugebroocht
und uch ienmol nooch derza,
dinken ech, dått såchsesch Ta
riëdst norr, senjt Te bäst en Fraa.

Iemol, ubroocht, dåt hun ech
bäs na enjden norr gehirt;
åwwer siël Ta riëcht hun, dro
hun ech nooch derza gelihrt.

Ech wäll net belihren, nä!
Åwwer froģe mosst ich dett,
denn et hießt jo ållgemien:
Froģe ställen någrich Let.

Uch wonn Ta na dinkst vu mir:
'Hot derr åndret näst zedan?',
menj Frooch åwwer fäl mir än
und zwor, wä'm het sot, spontan.

Um wichtichsten furt Stejelchen
äs åwwer, dått em såchsesch schreiwt,
e jeder wä e dinkt, und dått
em hä nooch lång zesumme bleiwt!!
Reimer
schrieb am 05.03.2009, 08:58 Uhr
Me läwer Ijel, gliew et mer,
ech wieß den Angderschied genaa:
gestrijjelt wärde Roß uch Keah,
gestriechelt åwwer wid en Fraa.

Do wor vu Fåålden uch de Riëd,
dä der Chirurg behiëwe sål,
ämdåt wor Striecheln fur mech klor,
gestrijjelt miestens wid äm Stål.

Het åwwer gitt et enjde mih,
dått Mån mät Mån sich striecheln fenj;
doch äs en ånder Thema dett,
ech mienen, låsse mer dåt senj!
Martha
schrieb am 05.03.2009, 17:48 Uhr (am 05.03.2009, 18:46 Uhr geändert).
Fir ås zwien Dichter

Bä mer hun ech äng gedoocht:
„Ås Schräft sål jo erhålde bleiwe."
De såchsesch Wält wēr ubroocht!
"Dor änne sīlst tā uch schreiwe.“

Äm Stejelchen, hun ech getrōfen
Zwien Dichter, uch vill ånder Lekt.
Hä äs jēder fīr ås Såchsesch ōfen,
Jēder riëdt wä äng, äsi uch Hekt.

Hä äs noch e klin såchsesch Wält,
Entschlossenhït äs är gånz Stärk.
Gemīnsemket äs wåt ïwich hält,
Helft ålle basteln un åsem Wärk!

Ech wäll īhrlich ålle biden sohn,
Wonn Ir ech frooġä drīf wangdert,
Dåt kån ech gånz gāt verstohn.
Meng Såchsesch äs en Besangdert.

Än de Wäch word et mir gelōcht,
Ät wōr meng Sprōch än der Stadt,
Ech hun sä äsi za Eech gebrōcht,
Uch hoffe, dått Er Gefålle drun hat.

E Wiërt, dåt e ket detsch klängt,
Well ech unt detsch mech lennen,
Huet niche Schuld;et äs dä Sängd,
Derza ech mech uch vol bekennen.
Martha
schrieb am 05.03.2009, 18:01 Uhr
Un Eech hun ich na uch en Frooch:

Huet Ir biden dänn glat net gesähn
Dått et nor bä mir den Bålken git?
Ställ loßt Ir dåt wekter geschähn?
Und ech wīß net, wä et richtich kit.

Äs et fålsch? Äs et dennich richtich.?
Sen ålle bid Mēglichketen erlouft?
Drō bitte sōt et mer. Dåt äs wichtich.
Drō widd meng“ Schreibregel“ nå gedūft.

Nor de Gesangt!

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.