Viur ville` Gohre` wurd keen Dånnerschmuert en Fårr ägediilt, die sich sihr äm senj Scheefcher kämmert. Lonjst dem normalen Gottesdänst organisiirt hie uch Bibelstanjden. Än ener vun desen bekåmen ållen Uwiësenden den Afdrauch, sich bäs zem nächsten Treefen bä Ållen ze entschäldijen, bä... [mehr]

Det Lis wunnt zesumme` mät senjer Diuchter, dem Mai, uch daut mät senger Diuchter, dem Tenno, zesummen. Männer gauf et af diëm Huef net. Jede`fålls net offiziell... Äm en Zekt hått det "auld" Lis Geburtsdauch. Zäu diëm woren är vill ägelådden end de Miisten kååmen uch. Nor det... [mehr]

Der Tschiambri Misch huatt et niët leicht. Egal, wåt hie måcht, et wår niët richtich. Schuuld um guunze` Schlammassel wår senj Fraa, det Zirr, en niastniatzich Zuadder, dåt derzau uch noch en mii wa licht Mell huatt. Kom wuul der Misch iast sään, brocht et en zem Schwejjen, iandem et seng... [mehr]

Än den Ferien se mer dauchiwer af`t Reech gonge` bä`t Schuewen (Driußen). Et wor en bestemmt net leicht Arbet, awer mir breochten det Giëld, am Fliisch uch Bäär fiur de "Tchefs" - esi hessen äus Anjderhauldungen - ze kiifen. Bäär wor net änjden afzedreiwen, alsi kuufte` mer än desem Fåll... [mehr]

Wunn em af de auld Däch zräckdinkt, kitt schiun aldäst ereus... Do fällt mer zem Bäspäl de Geschicht vum Wiawer Tummes än: En hiisch Geang, fleißich, awer net abedånjd ärnst äm Ämgung mät de Meetchern. Sächer woren åld är sälwest schuuld..., Totsach wor, dat e ser den gäude` Roff... [mehr]

Der Marzen Hanz uch det Wiëwer Lis hådden sich sihr gärren... Fiur den Hanz wor det Lis det Onjeltchen, fiur det Lis der Hanz det Biërchen. Un em Owend sauße` sä äm Huef af der Bunk end diskutiirten iwer Det uch Gent. Am en Zekt feng der Hanz un: "Sä mer iist, Uenjeltsche`,... [mehr]

Der Riiden Titz uch seng Maio woren en gånz normal Puer. Åls äus Såchsen eusgewundert sen, hu` sich da Zwië uch u`geschlueßen. Wä se sich äm noaen Lånd zeriëchtfanjden hådden, ducht det Maio, em käänt cha villecht wedder ewenich intim wärden... Det Problem wor nor, der Titz hatt... [mehr]

Der Puschken Tummes wor äm en Zekt af der Lihr ä` Medwesch. Do hatt e et net leicht. Un em Owend äs e än en Letchef gonge`, am äst ze gorjeln... Wä e esi ä` Gedunke` wor, hatt hie vergiëßen, de Dirr zäuzemauchen. Af daut feng der Wirt un ze kreischen: "He plumper Gebeuer, mauch,... [mehr]

Än der Noagåss wunnt fiur ville` Gohre` der Repe` Misch mät dem Fussaiken Tenn. Dä Zwië hådden sech zwor net abedånjd gärre`, awer am dä Zekt wor et håld esi: Hiiftsach, em hatt Känjd uch derzäu woore` se uch noch gesäångd! Ech miinen wärlech, än deser Bezäung woore` se ze... [mehr]

Viur longer Zekt gauf et än Dannerschmuert en Fårr, die Klein hess. Iintlich keangd em näst Lichtet iwer dese` Mänschen soon, dänn hie wor sihr hälfsberiit uch sonst sihr uständich. Liider less seng Gedächnes mät den Gohre` noh, awer daut kenne` mer cha guer, dä, wat mer nemi de Gånjste`... [mehr]